Άνεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Αμερικανός μετεωρολόγος Χ. Χ. Λήτταου υπολόγισε την ολική [[κινητική ενέργεια]] των ανέμων σε 140 Βαττώρες ανά [[τετραγωνικό μέτρο]] (140 Wh/m²) καθώς και το μέσο ρυθμό διασποράς της ενέργειας αυτής των ανέμων σε 2 [[βατ]] ανά τετραγωνικό μέτρο (2 W/m²) [Σημειώνεται πως 1 βαττώριο είναι το παραγόμενο [[Έργο (φυσική)|έργο]] από δύναμη ισχύος 1 βάτ σε 1 ώρα. Ένα βατ εξάλλου ισοδυναμεί με ρυθμό παραγωγής έργου ίσο με 1 [[τζάουλ]] ανά δευτερόλεπτο (1 joule/sec)]. Από τις προηγούμενες τιμές εύκολα συμπεραίνεται πως μέσα σε 70 ώρες θα μπορούσε να διασπειρόταν όλη η κινητική ενέργεια των ανέμων. Δεν θα πρέπει όμως να λησμονείται πως η [[ταχύτητα]] διασποράς μειώνεται όσο η διαθέσιμη κινητική ενέργεια λιγοστεύει.

 

 

 

Εύλογα εκφράζεται η μεγάλη απορία: Πως παράγεται η κινητική αυτή ενέργεια έστω και από άλλες μορφές ενέργειας; Πριν περίπου 70 χρόνια ο Αυστριακός μετεωρολόγος Μ. Μαργκούλες απέδειξε πως η ατμοσφαιρική κινητική ενέργεια παράγεται από ένα σύστημα μεταφοράς που συνδέει τον ανερχόμενο θερμό αέρα με τον κατερχόμενο ψυχρό. Κάτω από τέτοιες συνθήκες ο βαρύτερος ψυχρός αέρας υποβιβάζει το [[κέντρο βάρους]] όλου του συστήματος χαμηλότερα και μειώνει έτσι την «γεωδυναμική ενέργεια» της ατμόσφαιρας. Αυτό έχει σαν επακόλουθο το ποσό της κινητικής ενέργειας αν δεν μετατραπεί σε άλλες ενεργειακές μορφές ν΄ αυξάνει ανάλογα με την ελάττωση της γεωδυναμικής ενέργειας. Αν όμως αντίθετα οι συνθήκες εξαναγκάσουν τον θερμό αέρα να κατέβει και τον ψυχρό να ανέβει, με αποτέλεσμα να ανυψωθεί το κέντρο βάρους του συστήματος και να αυξηθεί έτσι η γεωδυναμική ενέργειά του, τότε η κινητική του ενέργεια θα ελαττωθεί.