Υδροξώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας |
μ λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο (2) |
||
Γραμμή 14:
==Προέλευση==
Βασική πηγή υδροξωνίων είναι κυρίως τα [[οξύ|οξέα]]. Ωστόσο, δεδομένου ότι και το νερό μπορεί να συμπεριφερθεί ως οξύ (σύμφωνα με τη [[οξύ|θεωρία των Βronsted - Lowry]]), υδροξώνια υπάρχουν ακόμα και στο υπερκαθαρό νερό. Αυτή η ειδική περίπτωση κατά την οποία το νερό ιοντίζεται κατά το σχήμα : 2H<sub>2</sub>
Η ύπαρξη υδροξωνίου στην κατάσταση διάλυσης και μέσα σε μικτά με το [[νερό]] οργανικά διαλυτικά μέσα, έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές με τη [[φασματομετρία]] IR και NMR, την [[αγωγιμομετρία]] και [[πολαρογραφία]]. Επίσης, στη στερεή κατάσταση αποδείχθηκε η ύπαρξή του με [[ακτίνες Χ]] σε πολλά υδρίδια των [[οξύ|οξέων]]. Έτσι, για παράδειγμα, το κρυσταλλικό πλέγμα του [[υπερχλωρικό οξύ|υπερχλωρικού οξέος]] (HClO<sub>4</sub>) αποτελείται από τα [[κατιόν|κατιόντα]] H<sub>3</sub>O<sup>+</sup> και τα [[ανιόν|ανιόντα]] ClO<sub>4</sub><sup>-</sup>. Σαφέστερη όμως απόδειξη ύπαρξης υδροξωνίου είναι με [[ηλεκτρόλυση]] διαλύματος [[Υδροβρωμικό οξύ|υδροβρωμικού οξέος]] (HBr). <br />
Το υδροξώνιο δεν υπάρχει σε ελεύθερη κατάσταση γιατί είναι εξαιρετικά δραστικό και επιδιαλύεται από το [[νερό]]. Πάντως, υδροξώνια εντοπίστηκαν στα διαστρικά νεφελώματα αλλά και στις ουρές των κομητών.<br />
Γραμμή 27:
* Γιαννακουδάκης Δ. Α. "Φυσική Χημεία Ιονικών και Ηλεκτροδιακών Δράσεων", Θεσσαλονίκη 1986.
* Morrison R. T., Boyd R. N. "Οργανική Χημεία" Τόμοι 1ος,2ος,3ος, Μετάφραση:Σακαρέλλος-Πηλίδης-Γεροθανάσης, Ιωάννινα 1991.
* Murell J. N., Kettle S. F. A., Tedder J. N. "
* Βασιλικιώτης Γ. Σ. "Ποιοτική Ανάλυση", Θεσσαλονίκη 1980.
* Μπαζάκης Ι. Α. "Γενική Χημεία", Αθήνα.
| |||