Άννα της Σαβοΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: H → Η , Oι → Οι |
||
Γραμμή 3:
== Βίος ==
Η Άννα της Σαβοΐας είχε γεννηθεί γύρω στα [[1306]] στο [[Σαμπερί]] (Chambery).
Το καλοκαίρι του [[1325]] έφτασε βυζαντινή αποστολή στην πατρίδα της με σκοπό τη σύναψη συνοικεσίου ανάμεσα στον βυζαντινό αυτοκρατορικό οίκο του [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Γ΄ Παλαιολόγου]], ο οποίος στο μεταξύ είχε χηρεύσει, όταν πέθανε η [[Ειρήνη του Μπράουνσβαϊγκ|(Αδελαΐδα) Ειρήνη του Μπράουνσβαϊγκ]] και μάλιστα άτεκνη. Τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του ίδιου έτους συνάφθηκε συμβόλαιο και στα τέλη του [[Νοέμβρης|Νοεμβρίου]] αναχώρησε για την Βυζαντινή πρωτεύουσα. Έφτασε εκεί τον [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] της επόμενης χρονιάς. Λόγω των δύσκολων συνθηκών του ταξιδιού η Άννα αρρώστησε και η πραγματοποίηση του γάμου της καθυστέρησε έως τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]]. Τελικά τελέστηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] από τον Πατριάρχη κατά το βυζαντινό τυπικό, κάτι που ενόχλησε τον Πάπα, αφού οι Βυζαντινή Εκκλησία ήταν γι' αυτόν μια ''σχισματική'' Εκκλησία.
Γραμμή 18:
=== Οικονομική πολιτική ===
Η οικονομία του κράτους είναι κλονισμένη, το βυζαντινό νόμισμα είναι αισθητά υποτιμημένο και η ίδια με συμφωνίες που ανανεώνει με τις Ιταλικές Δημοκρατίες της Βενετίας ([[Μάρτιος]] [[1342]]) και της Γένοβας ([[Σεπτέμβριος]] [[1342]]).
Η έκταση της οικονομικής δυσχέρειας που αντιμετώπιζε το κράτος εκτεινόταν και στην ίδια την αυτοκράτειρα. Έτσι είχε φτάσει να υποθηκεύσει τα ''κόσμια της βασιλείας'' (''iocalia imperii''), που αποτελούνταν από πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια, στους Βενετούς αντί του δυσανάλογα μικρού για την αξία τους ποσού των 30.000 δουκάτων. Δεν κατόρθωσε να επιστρέψει ποτέ τα χρήματα ούτε να πάρει πίσω τα κοσμήματά της.<ref>Τamara Talbot Rice, Ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος των Βυζαντινών, μτφρ.Φανούριος Βώρος, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 1990, σελ.56,Αγγελική Λαΐου, «Οι βασιλείες του Ανδρόνικου Γ΄ και του Ιωάννη ΣΤ΄ (1328-1354)», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Θ (1980), σελ.150 </ref><ref>Επρόκειτο για ένα δάνειο 30000 δουκάτων, το οποίο έπρεπε να εξοφληθεί εντός τριών ετών με αναλογία 10000 δουκάτων το χρόνο και 5% επιτόκιο. Στα μέσα του 14ου αιώνα το χρυσό δουκάτο ισοδυναμούσε με δύο υποτιμημένα βυζαντινά υπέρπυρα, άρα έπρεπε να συγκεντρώσει η Άννα 20.000 υπέρπυρα τον χρόνο. Donald M. Nicol, όπ.π. σελ.151, και Donald Nicol, Βυζάντιο και Βενετία, μτφρ.Χριστίνα –Αντωνία Μουτσοπούλου, εκδ.Παπαδήμας, Αθήνα, 2004, σελ. 326</ref> Επίσης έφτασε να πωλήσει το διάκοσμο των εικόνων των εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης <ref>Donald M. Nicol, Οι τελευταίοι αιώνες του Βυζαντίου: 1261-1453, μτφρ.Στάθης Κομνηνός,εκδ. Παπαδήμας, Αθήνα, 1996 , σελ.327.</ref>
| |||