Ατομική ιδιοκτησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο
Γραμμή 2:
Η '''ιδιοκτησία''' ως όρος του δικαίου αναφέρεται στην κυριότητα, το απόλυτο δικαίωμα στην χρήση και εκμετάλλευση ενός πράγματος.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 11 σ. 438 ISBN 960-8177-61-8</ref>
==Η προέλευση της ιδιοκτησίας==
OΟ [[Αριστοτέλης]] αποδίδει τη ροπή προς την ατομική ιδιοκτησία στη [[φιλαυτία]] που είναι έμφυτη στο άνθρωπο επισημαίνοντας ότι είναι απερίγραπτο το πόση ευχαρίστηση προκαλεί σε κάποιον η σκέψη ότι κάτι του ανήκει.Μόνο για λόγους καλοσύνης υπάρχει κοινή χρήση, σύμφωνα με την παροιμία «τα πράγματα των φίλων είναι κοινά».<ref>[[Αριστοτέλης]], [[s:Πολιτικά/Β#p1263a|Πολιτικά, Βιβλίο δεύτερο 1263a 27-31]]</ref> [[Κοινοκτημοσύνη]] πρέπει να υπάρχει μέχρι ένα βαθμό, γενικώς όμως ισχύει η ατομική ιδιοκτησία που πραγματώνεται γιατί διαπιστώνουμε περισσότερες συγκρούσεις μεταξύ συνιδιοκτητών παρά μεταξύ εκείνων που έχουν χωριστές περιουσίες και επιπλέον η [[γενναιοδωρία]] εκδηλώνεται μόνο σε σχέση με την περιουσία.<ref>[[Αριστοτέλης]], [[s:Πολιτικά/Β#p1263b|Πολιτικά, Βιβλίο δεύτερο 1263b]] </ref>
 
Ο [[Θορστάιν Βέμπλεν]] (1857-1929) από τους συγχρόνους θεωρούσε την ιδιοκτησία στοιχείο κύρους στα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου.<ref>[[Θορστάιν Βέμπλεν]] [http://documentazione.altervista.org/veblen_proprieta.htm Η προέλευση της ιδιοκτησίας] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160305161443/http://documentazione.altervista.org/veblen_proprieta.htm |date=2016-03-05 }} (La origini della proprietà)</ref>
 
Εάν, για τους συντάκτες της [[Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη|Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη]]<ref>[[s:Déclaration des Droits de l’Homme et du Citoyen|άρθ.17:«<small>Επειδή η ιδιοκτησία είναι ένα απαραβίαστο και ιερό δικαίωμα κανείς δεν μπορεί να τη στερηθεί παρά μόνο σε περίπτωση δημόσιας ανάγκης που έχει καθορισθεί από το νόμο και φυσικά με την προϋπόθεση να καταβληθεί προηγουμένως στον κάτοχο μια δίκαιη αποζημίωση</small>».]]</ref>, όπως αυτές της [[Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα|Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου]], η ιδιοκτησία είναι ένα φυσικό δικαίωμα και ένα ανθρώπινο δικαίωμα για κάποιους «η ιδιοκτησία είναι κλοπή», σύμφωνα με την γνωστή συνταγή του [[Προυντόν]]: Τι είναι ιδιοκτησία;.
 
==Η ιδιοκτησία στο ελληνικό δίκαιο==
{{Κύριο|Η ιδιοκτησία στο ελληνικό δίκαιο}}
Κατά το [[s:Σύνταγμα της Ελλάδας#Άρθρο 17| άρθρο 1 § 1]] του Συντάγματος (1975/1986/2001/2008) «Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους, τα δικαιώματα όμως που απορρέουν από αυτή δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος». Εκτός αυτού (του δημοσίου συμφέροντος), προβλέπονται και άλλοι περιορισμοί όπως η δυνατότητα της αποζημίωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας με τη διαδικασία της [[απαλλοτρίωση]]ς, που προβλέπεται από το ίδιο το Σύνταγμα<ref>[[s:Σύνταγμα της Ελλάδας#p17|Σύνταγμα της Ελλάδας άρθ. 17 & 18]]</ref>
 
Διατάξεις σχετικές με την ιδιοκτησία περιλαμβάνουν, επίσης, τόσο ο [[Αστικός Κώδικας|Αστικός]] όσο και ο [[Ποινικό Δίκαιο|Ποινικός Κώδικας]]. Οι σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα αποτελούν το αντικείμενο του [[Εμπράγματο Δίκαιο|εμπραγμάτου δικαίου]].<ref>ιστολ. Δικηγορικού Συνδέσμου [http://www.hadjimichalis.gr/nomothesia_ellinik_astikos.asp κεφ. τρίτο Εμπράγματο δίκαιο.]</ref> <ref>Α.Κ. άρθρ. 1118-1191(προσωπικές δουλείες)</ref>
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 22:
==Βιβλιογραφία==
* [[Γουίλ Ντυράν]] (Will Durant), Ιστορία του πολιτισμού, Τόμ. Α κεφ. 3 σσ. 31-46
* [[Τζον Λοκ]], Δεύτερη πραγματεία περί κυβερνήσεως «Περί ιδιοκτησίας», εκδ. ΓΝΩΣΗ ISBN 960-235-393-7
 
{{επέκταση}}
{{authority control}}
 
 
{{επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Νομικοί όροι]]
[[Κατηγορία:Κοινωνική ανισότητα]]