Ευδοκία Αγγελίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ευδοκία Αγγελίνα''' ([[1173]] - [[1211]]) ήταν Βυζαντινή πριγκίπισσα του [[Οίκος Αγγέλων|οίκου των Αγγέλων]], αυτοκράτειρα του Βυζαντίου και πριγκίπισσα της Σερβίας. Ήταν η 3η κόρη του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινού αυτοκράτορα]] [[Αλέξιος Γ´ Άγγελος|Αλέξιου Γ΄]] και της [[Ευφροσύνη Δούκαινα Καματηρά|Ευφροσύνης Καματηράς]].

Η Ευδοκία παντρεύτηκε με τον [[Στέφανος ο Πρωτόστεπτος|Στέφανο Β΄ Νεμάνια (Nemanjic)]] που τότε ήταν ακόμη δευτερότοκος γιος του μεγάλου ζουπάνου της Ράσκας (=[[Μεγάλο Πριγκιπάτο της Ράσκας|πρίγκιπα της Σερβίας]]). Τον γάμο κανόνισε ο θείος της [[Ισαάκιος Β΄ Άγγελος]] περίπου το 1186. Το 1195 ο άντρας της διαδέχτηκε τον πατέρα του στον θρόνο και έγινε μέγας ζουπάνος και η ίδια μεγάλη πριγκίπισσα της Ράσκας. Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Νικήτας Χωνιάτης|Νικήτα Χωνιάτη]] περίπου το 1198 το ζευγάρι χώρισε λόγω του ότι ο Στέφανος την κατηγόρησε για μοιχεία και την έστειλε πίσω στον πατέρα της.

Στην [[Κωνσταντινούπολη]] η Ευδοκία παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα [[Αλέξιος Ε΄|Αλέξιο Ε΄ Δούκα]]. Το 1204 μετά την πολιορκία και κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους της [[Δ΄ Σταυροφορία|Δ΄ Σταυροφορίας]]ς διέφυγε στη [[Θράκη]]. Εκεί στη [[Μοσυνούπολη]] ο Αλέξιος Ε΄ και η Ευδοκία συναντήθηκαν με τον πατέρα της Αλέξιο Γ΄ όπου τους φιλοξένησε αλλά δολοφόνησε τον γαμπρό του.

Η Ευδοκία παντρεύτηκε για τρίτη φορά τον άρχοντα της Κορίνθου [[Λέων Σγουρός|Λέοντα Σγουρό]], ο οποίος είχε προσφέρει άσυλο στον Αλέξιο Γ΄ και την οικογένειά του το 1204. Μετά τον θάνατο του Λέοντα το 1208, γύρω στα 1211, πέθανε και η Ευδοκία.

* ''OΟ city of Byzantium: annals of Niketas Choniates'' tr. Harry J. Magoulias (Detroit: Wayne State University Press, 1984).