Στέφανος Δ΄ της Ουγγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο |
|||
Γραμμή 36:
==Πριν από τη στέψη του==
Στις 31 Μαΐου 1132 απεβίωσε ο πατέρας του Μπέλα Β΄ και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος [[Γκέζα Β΄της Ουγγαρίας|Γκέζα Β΄]] που παραχώρησε γαίες στους δύο μικρότερους αδελφούς του ως εισόδημα. Το 1156-57 ο νεότερος Στέφανος κατηγορήθηκε για συνωμοσία εναντίον του Γκέζα Β΄ και κατέφυγε πρώτα στην αυλή του [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Α΄ Χοενστάουφενστην]] αλλά χωρ΄ς ανταπόκριση και μετά στην αυλή του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού παίρνοντας μαζί του και τον Λαδίσλαο (1160). Οι δύο αδελφοί εγκαταστάθηκαν στην Κωνσταντινούπολη (''Πράξεις Ιωάννου Β΄ και Μανουήλ Α΄ των Κομνηνών'', Ιωάννη Κίνναμου) όπου ο Αυτοκράτορας τους υποδέχθηκε ευνοϊκά. Πρότεινε συζύγους στους δύο αδελφούς. Ο Λαδίσλαος ήταν χήρος και ήθελε να επιστρέψει στην Ουγγαρία, αλλά ο Στέφανος έγινε ορθόδοξος και νυμφεύθηκε τη Μαρία Κομνηνή, ανιψιά του Μανουήλ Α΄. Στις 31 Μαΐου του 1162 απεβίωσε ο Γκέζα Β΄ και τον διαδέχθηκε ο 15ετής υιός του [[Στέφανος Γ΄ της Ουγγαρίας|Στέφανος Γ΄]]. Τη στέψη έκανε ο Lucas αρχιεπίσκοπος του Esztergom.
Ο Μανουήλ Α' ως επικυρίαρχος της Ουγγαρίας παρενέβη διότι σύμφωνα με το νόμο της Ουγγαρίας έπρεπε να γίνει διάδοχος ο αδελφός του αποβιώσαντος βασιλιά. Όταν ο Μανουήλ Α' δωροδόκησε τους ευγενείς της Ουγγαρίας, αυτοί μετά από έξι εβδομάδες βασιλείας έδιωξαν τον 15ετή Στέφανο Γ' στην Αυστρία και έκαναν βασιλιά τον θείο του Λαδίσλαο ως [[Λαδίσλαος Β΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαο Β']]. Ο Μανουήλ Α' προτιμούσε το νεότερο Στέφανο που είχε δεσμούς με την Κωνσταντινούπολη, αλλά οι ευγενείς τον θεώρησαν εξαρτημένο του αυτοκράτορα. Τότε ο Μανουήλ Α' που στρατοπέδευε στη Σερδική (Σόφια) μετακινήθηκε κοντά στο Βελιγράδι και έστειλε τον ανιψιό του Αλέξιο Κοντοστέφανο με στρατό (Ιούλιος 1162) μαζί με τον Στέφανο. Στις διαπραγματεύσεις οι ευγενείς της Ουγγαρίας συμφώνησαν να μείνει ο Λαδίσλαος Β' βασιλιάς, ενώ ο νεότερος Στέφανος να λάβει το ένα τρίτο της χώρας και να αποκαλείται διάδοχος (urum). Για να σιγουρέψει τα πράγματα ο Μανουήλ Α' χάρισε δώρα στους ευγενείς, τους μίλησε παραινετικά, τους υποσχέθηκε περισσότερα και έφυγε.
Γραμμή 50:
==Πηγές==
* Deeds of John and Manuel Comnenus by John Kinnamos (Translated by Charles M. Brand) (1976). Columbia University Press. ISBN 0-231-04080-6.
*
* The Deeds of Frederick Barbarossa by Otto of Freising and his Continuator, Rahewin (2004). Columbia University Press. ISBN 0-231-13419-3.
* The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. ISBN 0-8008-4015-1.
| |||