Θεωρία της παλαιολιθικής συνέχειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: o ο → ο ο, Iν → Ιν |
||
Γραμμή 18:
Τοποθετώντας την άφιξη των Ινδοευρωπαίων την [[4η χιλιετία π.Χ.|4η χιλιετία π.Χ.]] και την εξέλιξη σε ξεχωριστές γλωσσικές ομάδες την [[3η χιλιετία π.Χ.|3η χιλιετία π.Χ.]] το επόμενο βήμα της εξέλιξης των γλωσσικών ομάδων στις βασικές μαρτυρούμενες γλώσσες έλαβε χώρα την 2η και 1η π.Χ. χιλιετία που είναι η [[Εποχή του Χαλκού|εποχή του μπρούντζου]] και του [[Εποχή του Σιδήρου|σιδήρου]]. Για τους οπαδούς της συνέχειας αυτή η χρονολόγηση είναι απαρχαιωμένη και αντίθετη στα αρχαιολογικά δεδομένα.
Μια δεύτερη υπόθεση υπόθεση ασυνέχειας είναι αυτή του αρχαιολόγου [[Κόλιν Ρένφριου]] (Colin Renfrew),
Η φιλοσοφία τής θεωρίας είναι ότι οι πρωτοϊνδοευρωπαίοι, αντί για πολεμιστές που εισέβαλαν και κατέλαβαν στρατιωτικά την Ευρώπη, ήταν εφευρέτες της [[γεωργία]]ς που κατέλαβαν την ευρώπη με πολιτισμική και διανοητική ανωτερότητα. Για τους οπαδούς της συνέχειας αυτή η θεωρία δεχόμενη ουσιαστικά νεολιθική πολιτισμική ασυνέχεια δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει:
| |||