Αρμενική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: Tο → Το
Γραμμή 31:
Η αρμενική γλώσσα μιλιόταν στη Ελλάδα από 30.000 ομιλητές το 1928 και από περίπου 9.000 ομιλητές το 1951, σύμφωνα με τις επίσημες ελληνικές απογραφές. Πολλοί ομιλητές έχουν από τότε μεταναστεύσει στην Αρμενία. Η σημερινή κατάσταση της γλώσσας στην Ελλάδα είναι άγνωστη, καθώς η απογραφή του 1951 είναι η τελευταία που κατέγραφε τη γλώσσα του απογραφόμενου πληθυσμού. Μια κοινότητα ομιλητών της αρμενικής επιβιώνει στη Θεσσαλονίκη και παράγει ένα μικρό αριθμό εντύπων και εκδόσεων στη γλώσσα της.<ref>Trudgill P., 2000, "Greece and European Turkey: From Religious to Linguistic Identity". Στο: Stephen Barbour and Cathie Carmichael (eds.), ''Language and Nationalism in Europe'', Oxford : Oxford University Press, σελ. 252.</ref> Λειτουργούν, επίσης, στην Αθήνα τρία αρμενικά ιδιωτικά δημοτικά σχολεία και ένα αρμενικό ιδιωτικό γυμνάσιο, όπου φοιτούν περίπου 250 μαθητές, διδάσκεται η αρμενική γλώσσα, η ιστορία και τα θρησκευτικά. Ωστόσο, η παλαιότερα μεγαλύτερη αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης δεν διαθέτει από το 1947 δικό της εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρμενικές κοινότητες της Μακεδονίας, της Θράκης και της Κρήτης.<ref>Κωνσταντίνος Τσιτελίκης, 2001, "[http://www.komvos.edu.gr/glwssa/odigos/thema_c6/main.htm Μειονοτικές γλώσσες στην Ελλάδα]", Στο: [[Α.-Φ. Χριστίδης]], ''Εγκυκλοπαιδικός οδηγός για τη γλώσσα. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.</ref>
 
== TοΤο αρμενικό αλφάβητο ==
[[Αρχείο:Manrankar.jpg|thumb|left|Αρμενικό Χειρόγραφο από την πρώιμη Μεσαιωνική Περίοδο]]
Η δημιουργία ενός αρμενικού αλφάβητου, από τον Αρμένιο [[Άγιος Μεσρώπ Μαστότς|Άγιο Μεσρώπ]], σηματοδότησε και την έναρξη της αρμενικής λογοτεχνίας και σφυρηλάτησε την εθνική ενότητα των Αρμενίων. Λέγεται ότι ο Άγιος Μεσρώπ Μαστότς ανακάλυψε το αρμενικό αλφάβητο μετά από θεϊκό όραμα. Το αλφάβητο διέθετε αρχικά 36 γράμματα και η σειρά τους καθώς και η αντιστοιχία φωνήματος και γραμμάτων δείχνει ελληνική επιρροή, ωστόσο κάποια γράμματα έχουν σχηματιστεί με βάση τη συριακή γραφή. Αυτή η πρώτη γραφή είχε μόνο κεφαλαίους χαρακτήρες και ονομαζόταν ''γερκαταγκίρ''(αρμ. երկաթագիր) δηλ. σιδηρά γραφή. Εν συνεχεία ο αριθμός των γραμμάτων ανήλθε στα 38. Η γραφή αυτή χρησιμοποιείται βασικά μέχρι σήμερα, αν και υπάρχουν διαφορές στην προφορά μεταξύ στην Δυτική Αρμενική (τη γλώσσα της Διασποράς) και την Ανατολική Αρμενική (την επίσημη γλώσσα της δημοκρατίας της Αρμενίας). Κατά την περίοδο που η Αρμενία ήταν Σοβιέτ, πραγματοποιήθηκε μια ορθογραφική μεταρρύθμιση, την οποία όμως δεν ακολούθησε η [[αρμενική διασπορά]], με αποτέλεσμα οι δύο διάλεκτοι να διακρίνονται και με βάση το σύστημα γραφής. Η Ανατολική Αρμενική ομιλείται κατά κύριο λόγο στην Αρμενία, στη Γεωργία, το Ιράν, το Αρτσάχ και την Ρωσία, ενώ η δυτική Αρμενική στον υπόλοιπο κόσμο.