Κουβανική Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: Mε → Με
Γραμμή 49:
== Από την απόβαση του 1956 ως την διαφυγή του Μπατίστα (1956-1959) ==
[[Αρχείο:Revolution Map of progress.jpg|thumb|280px|Η πορεία των επαναστατικών δυνάμεων από την αποβίβαση του Δεκεμβρίου του 1956 ως την τελική επικράτηση.]]
Στις 25 Νοεμβρίου του 1956, συνολικά 82 επαναστάτες, μεταξύ αυτών οι αδελφοί Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα, ταξίδεψαν με το πλοιάριο [[Γκράνμα (σκάφος)|Γράνμα]], από τον ποταμό Τούξπαν του MεξικoύΜεξικoύ με προορισμό την Κούβα, όπου έφτασαν στις 2 Δεκεμβρίου. Κατά την αποβίβασή τους, δέχθηκαν επίθεση από τα στρατεύματα του καθεστώτος, από την οποία επέζησαν 15-20 αντάρτες που κατάφεραν να ανασυνταχθούν και να καταφύγουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα, στο νότιο μέρος του νησιού. Με σημείο εκκίνησης την επίθεση αυτή, ο Τσε Γκεβάρα έλαβε ενεργό μέρος στις ένοπλες δραστηριότητες τον επαναστατών και υπήρξε ο πρώτος επαναστάτης στον οποίο δόθηκε το αξίωμα του Διοικητή (Κομαντάντε) του Επαναστατικού Στρατού της Κούβας, στις 21 Ιουλίου 1957. Κατά τους επόμενους μήνες ο ανταρτοπόλεμος στην Σιέρρα Μαέστρα εναντίον των κατά πολύ ισχυρότερων δυνάμεων του Μπατίστα, ήταν ιδιαίτερα εκτεταμένος. Τα καθεστωτικά στρατεύματα τύγχαναν και της ενεργής υποστήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών σε πολεμικό υλικό και τεχνογνωσία, παρ'όλα αυτά το επαναστατικό κίνημα σταδιακά εδραιώθηκε στον νότο της χώρας και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.
 
Από τις πιο αποφασιστικές συγκρούσεις του αγώνα υπήρξε αυτή που κατέληξε στην [[μάχη της Σάντα Κλάρα|κατάκτηση της Σάντα Κλάρα]] στις 29 Δεκεμβρίου 1958. Με την κατάκτηση της Σάντα Κλάρα, ο δρόμος για την πρωτεύουσα Αβάνα ήταν πλέον ελεύθερος και την 1η Ιανουαρίου του 1959, ο δικτάτορας Μπατίστα εγκατέλειψε την Κούβα, με προορισμό την [[Δομινικανή Δημοκρατία]].