Πέτρος Δημάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Πέτρος Δημάκης''' ήταν εθνικός ευεργέτης και ιδρυτής της Σχολής Μελέ με το όνομα "ΔΗΜΑΚΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ".
Γραμμή 39 ⟶ 38 :
== Δεσμεύσεις Ελληνικού Δημοσίου ==
Με το Β.Δ. [[15 Σεπτεμβρίου]] [[1854]], με υπογραφή του [[Όθων της Ελλάδας|Βασιλιά Όθωνα]], παραχωρήθηκαν στον Πέτρο Δημάκη τρία διαλυμένα από το [[1833]] μοναστήρια, με όλα τους τα κτήματα για να συσταθεί και συντηρηθεί στην ΑΡΤΕΜΙΣΙΑ ένα αλληλοδιδακτικό (Δημοτικό) και ένα Ελληνικό σχολείο, στεγαζόμενα και τα δύο στα Δημάκεια Εκπαιδευτήρια του Μελέ.
Γραμμή 50 ⟶ 48 :
== Διαθήκη Π. Δημάκη ==
Στις [[14 Νοεμβρίου]] του έτους [[1854]], με το συμβολαιογραφικό έγγραφο με αριθμό 1.004 του συμβολαιογράφου Αθηνών Δημητρίου Χ. Σούτσου (οδός Πλούτωνος αριθ. 96 κάτοικος Αθηνών στην οικία του Δήμα Γεωργούλα στην ενορία Αγίας Ειρήνης), με επίσκεψη στην οικία του Πέτρου Δημάκη με μάρτυρες τον Ε. Νικολαϊδη, κλητήρα του Υπουργείου Δικαιοσύνης κάτοικο στην οικία του Πέτρου Δημάκη στην ενορία Αγ. Γεωργίου Καρύτση, όπου ήταν τα καταστήματα των υπουργείων Δικαιοσύνης και Ναυτικών. Επίσης μάρτυρες παρέστησαν και οι Παναγιώτης Μαυριδόγλου, οινοπώλης και Ανδρέας Τζοβανάκης ζαχαροποιός.
Γραμμή 71 ⟶ 68 :
**5.2 Γεώργιο Θερινό από την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]],
**5.3 Στέφανο Αναστασιάδη, αντεισαγγελέα.
*6.Οι εκτελεστές και επίτροποι παρακαλώ να παίρνουν τα ενοίκια και να τα αποστέλλουν στον Άγιο Μεσσηνίας και να φροντίζουν για την ενοικίαση και την επισκευή, όταν χρειάζεται και αν περισσεύουν χρήματα να κατασκευάζουν τον δρόμο από [[Καλαμάτα]] προς [[Αλαγονία Μεσσηνίας|Αλαγονία]] και από Αλαγονία προς Λαγκάδα.
== Θάνατος του Π. Δημάκη - Διαμάχες μεταξύ κληρονόμων και Ελληνικού Δημοσίου ==
Τον Ιούλιο του έτους [[1864]], ο μεγάλος ευεργέτης της περιοχής [[Αλαγονία Μεσσηνίας|Αλαγονία]]ς, Πέτρος Δημάκης, πέθανε. Σύμφωνα με τα «Αλαγονιακά» του Αντώνη Μασουρίδη, πέθανε στο μοναστήρι της Σιδερόπορτας.
Γραμμή 103 ⟶ 98 :
== Τερματισμός διεκδικήσεων ==
Οι κληρονόμοι του Πέτρου Δημάκη συνέχισαν τις διεκδικήσεις τους για πολλά χρόνια μετά από τον θάνατό του. Όπως αναφέρεται από τον Σπύρο Ι. Ρουσσάκη στην έκδοση του Συλλόγου Καρβελαίων στην [[Καλαμάτα]] το [[1984]] στο βιβλίο με τον τίτλο «ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΣΙΔΕΡΟΠΟΡΤΑΣ», στις απαιτήσεις των κληρονόμων και στην προσπάθειά τους να πάρουν τις εισπράξεις του μοναστηριού, στις [[23 Αυγούστου]] [[1934]], απάντησε δυναμικά ο παπά Γιώργης Λαδάς, εφημέριος της μονής της Σιδερόπορτας της [[Καρβέλι Μεσσηνίας|κοινότητας Καρβελίου]], δίνοντας τέλος στην υπόθεση των διεκδικήσεων και από τότε δεν παρουσιάστηκε τέτοια απαίτηση από κανέναν.
Γραμμή 109 ⟶ 103 :
== Σχολείο Αρτεμισίας ==
Το σχολείο της Αρτεμισίας, κτίστηκε σαν αποτέλεσμα των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου από την δωρεά και την διαθήκη του Πέτρου Δημάκη. Η λειτουργία του σχολείου αρχικά σαν Δημοτικό και Γυμνάσιο και αργότερα σαν δημοτικό, διατηρήθηκε μέχρι την δεκαετία του 1970, οπότε σταμάτησε και ο τελευταίος δάσκαλος. Έκτοτε, το κτίριο του σχολείου στεγάζει τα γραφεία της κοινότητας, πινακοθήκη και λαογραφικό μουσείο. Μετά από τις πυρκαγιές του 2007, με χρηματοδότηση δωρεάς από την Κύπρο, το ισόγειο του σχολείου διασκευάστηκε για να χρησιμοποιηθεί σαν κέντρο υγείας των χωριών του Ταύγέτου της Καλαμάτας.
== Βιβλιογραφία ==
*1.ΑΛΑΓΟΝΙΑΚΑ – Αντωνίου Μασουρίδη, πρώην Γυμνασιάρχη. 1η έκδοση στην [[Αθήνα]] με δαπάνες του Συγγραφέα από το τυπογραφείο Αλεξ. Βιτσικουνάκη το [[1936]]. 2η έκδοση (αναδημοσίευση) στην [[Αθήνα]] από τον Σύλλογο Αρτεμισίων Αθήνας το [[1994]], διατηρώντας την ίδια σελιδομέτρηση.
*2.ΠΕΤΡΟΣ Γ. ΔΗΜΑΚΗΣ ο μεγάλος ευεργέτης – έκδοση των φίλων του Ταϋγέτου, για τον Δημάκειο εκπαιδευτικό αθλητικό όμιλο το [[1996]].
| |||