Θρησκεία στην Αργεντινή

Η Αργεντινή, από την εποχή του αποικισμού έως σήμερα, είναι μία κατεξοχήν χριστιανική χώρα. Το μεγαλύτερο χριστιανικό δόγμα στη χώρα είναι ο Ρωμαιοκαθολικισμός. Αυτός καθιερώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τους Ισπανούς, που κατέλαβαν τα εδάφη της σημερινής Αργεντινής κατά τον 16^ο αιώνα, και από το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα καθ΄ όλη τη διάρκεια του 20^ου αιώνα.

Μια έρευνα του 2005 διαπίστωσε ότι το 24% των Αργεντινών παρακολουθούσε τακτικά τις θρησκευτικές λειτουργίες, ενώ σε ποσοστό 10,3% περιέγραφαν τους εαυτούς τους ως μη θρησκευόμενους. Το αμερικανικό Pew Research Center, σε έκθεσή του το 2015, διαπίστωσε ότι το 35% των Αργεντινών θεωρούσε τη θρησκεία πολύ σημαντική για τη ζωή τους.

Όσον αφορά το 2019, το 79,6% του πληθυσμού της Αργεντινής είναι Χριστιανοί, το 62,9% ανήκουν στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, το 15,3% είναι Ευαγγελιστές, το 1,4% είναι Χριστιανοί άλλων δογμάτων, το 18,9% είναι μη θρησκευόμενοι και το 1,2% ανήκουν σε άλλες θρησκείες. Η Αργεντινή φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα στη Λατινική Αμερική, αριθμώντας περίπου 400.000 άτομα ή το 1% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Χριστιανισμός

Ρωμαιοκαθολικισμός

Ο Καθεδρικός Ναός του Μπουένος Άιρες.

Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των Ρωμαιοκαθολικών στην Αργεντινή ποικίλλουν, με τα ποσοστά να κυμαίνονται από το 70% μέχρι το 90%. Το The World Factbook της CIA εντάσσει το 92% της χώρας στον Ρωμαιοκαθολικισμό, όμως αναφέρει ότι εκείνοι που είναι τακτικά θρησκευόμενοι είναι λιγότεροι από 20%.

Η κοινωνία, ο πολιτισμός και η πολιτική της Αργεντινής είναι βαθιά επηρεασμένες από τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Η θέση της Εκκλησίας στην εθνική ταυτότητα της Αργεντινής, η οποία εκτείνεται σε όλο το ιδεολογικό φάσμα, πηγάζει από την αέναη ικανότητα των Αργεντινών να βρίσκουν κάποιο επίπεδο υποστήριξης στην Εκκλησία σε διαφορετικές πλευρές πολιτικών και κοινωνικών διαιρέσεων. Η Εκκλησία σταθεροποίησε την κυριαρχία της στο έδαφος της σύγχρονης Αργεντινής κατά την περίοδο της ισπανικής αποικιοκρατίας, από τον 16ο έως τις αρχές του 19ου αιώνα. Αν και ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν αποτελεί την επίσημη θρησκεία του κράτους και η θρησκευτική ελευθερία διασφαλίζεται από το Σύνταγμα, οι Καθολικοί κληρικοί συμμετέχουν σε πολλές κρατικές λειτουργίες. Σήμερα, οι διαφωνίες στη σχέση Εκκλησίας-κράτους στην Αργεντινή περιλαμβάνουν το ζήτημα της αντισύλληψης, την οικονομική πολιτική και την αμφισβητούμενη συμμετοχή της Εκκλησίας στον λεγόμενο Βρώμικο Πόλεμο.

Οι Καθολικές πρακτικές στην Αργεντινή (ειδικά στις περιοχές των αυτόχθονων πληθυσμών), μπορεί να θεωρηθεί ότι ενσωματώνουν μεγάλο μέρος του συγκρητισμού. Για παράδειγμα, οι Καθολικές θρησκευτικές εορτές στις βορειοδυτικές επαρχίες παρουσιάζουν πολλά τελετουργικά στοιχεία των αρχαίων λατρειών των κατοίκων των Άνδεων. Η λατρεία της Πατσαμάμα εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη στις επαρχίες Σάλτα και Τζουγιούι και ακολουθείται από Καθολικούς πιστούς, χωρίς να υπάρχει αντίθεση από τους Καθολικούς επισκόπους.

Η Εκκλησία στην Αργεντινή χωρίζεται σε μητροπόλεις και αρχιεπισκοπές. Το Μπουένος Άιρες, για παράδειγμα, είναι αρχιεπισκοπή λόγω του μεγέθους και της ιστορικής σημασίας ως πρωτεύουσα του έθνους. Ο Καθεδρικός Ναός του Μπουένος Άιρες, που είναι η έδρα του αρχιεπισκόπου, στεγάζει τα λείψανα του στρατηγού Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν.

Στην Αργεντινή υπάρχουν εννέα Καθολικά πανεπιστήμια: Ποντιφικό Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αργεντινής (Μπουένος Άιρες), το Πανεπιστήμιο του Σαλβαδόρ (Μπουένος Άιρες), Καθολικό Πανεπιστήμιο της Κόρδοβα, Πανεπιστήμιο της Λα Πλάτα, Πανεπιστήμιο της Σάλτα, Πανεπιστήμιο του Σάντα Φε, Πανεπιστήμιο του Κούγιο και Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο ντελ Εστέρο. Θρησκευτικά τάγματα διαχειρίζονται και χρηματοδοτούν εκατοντάδες σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε ολόκληρη τη χώρα, με ή χωρίς κρατική χρηματοδότηση.

Ο Καρδινάλιος και Αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες, Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, εξελέγη στο αξίωμα του Πάπα, ως Πάπας Φραγκίσκος, στις 13 Μαρτίου 2013.