Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές) μ αναστροφή της έκδοσης 61.97.211.240, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Geraki |
|||
Γραμμή 55:
Η απελπισία από την οικονομική κρίση και το αίσθημα ότι οι Γερμανοί δεν είχαν όλα αυτά που δικαιούνταν, οδήγησαν σε μια έξαρση του [[εθνικισμός|εθνικισμού]] και διευκόλυναν την άνοδο στην εξουσία του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος με αρχηγό τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]]. Η πολιτική του Χίτλερ ήταν να αναδημιουργήσει την Γερμανία αποκτώντας τον αναγκαίο «ζωτικό χώρο» και να κάνει ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με όλους εκείνους που θεωρούσε ότι είχαν φέρει την χώρα σε κακή κατάσταση. Το τελευταίο, πέρα από την [[Γαλλία]], περιελάμβανε και τους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και ήταν και βασικό όπλο του [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμού]] του.
Στο ξεκίνημα της διακυβέρνησης του, ο Χίτλερ βεβαίωνε
Σε αντίδραση προς την Γερμανική επεκτατικότητα, η Γαλλία μέσω του υπουργού εξωτερικών της Λουί Μπαρτού, προσπάθησε να συνασπίσει όλα τα μέρη των οποίων τα συμφέροντα πλήγονταν από την αναβίωση της γερμανικής ισχύος. Μετά την δολοφονία του, ο διάδοχός του [[Πιέρ Λαβάλ]] προσανατολίστηκε σε μία τετραμερή συμφωνία μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας, Μεγάλης Βρετανίας και Ιταλίας. Αυτό όμως βόλευε τα ιταλικά σχέδια για επίθεση κατά της [[Αιθιοπία|Αιθιοπίας]]. Ο ηγέτης της Ιταλίας, [[Μπενίτο Μουσσολίνι|Μουσσολίνι]], πέτυχε γαλλοϊταλική συμφωνία που του έδινε ελευθερία δράσης στην [[Αιθιοπία]].
|