Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
μ αναστροφή της έκδοσης 61.97.211.240, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Geraki
Γραμμή 55:
Η απελπισία από την οικονομική κρίση και το αίσθημα ότι οι Γερμανοί δεν είχαν όλα αυτά που δικαιούνταν, οδήγησαν σε μια έξαρση του [[εθνικισμός|εθνικισμού]] και διευκόλυναν την άνοδο στην εξουσία του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος με αρχηγό τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]]. Η πολιτική του Χίτλερ ήταν να αναδημιουργήσει την Γερμανία αποκτώντας τον αναγκαίο «ζωτικό χώρο» και να κάνει ένα «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με όλους εκείνους που θεωρούσε ότι είχαν φέρει την χώρα σε κακή κατάσταση. Το τελευταίο, πέρα από την [[Γαλλία]], περιελάμβανε και τους [[Εβραίοι|Εβραίους]] και ήταν και βασικό όπλο του [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμού]] του.
 
Στο ξεκίνημα της διακυβέρνησης του, ο Χίτλερ βεβαίωνε τις για τις ειρηνικές διαθέσεις του, αλλά στις [[14 Οκτωβρίου]] [[1933]] ανακοίνωσε ότι δεν αναγνώριζε πλέον τους περιορισμούς σε πολεμικό εξοπλισμό που είχαν επιβληθεί στην Γερμανία και ότι ταυτόχρονα αποσυρόταν από την [[Κοινωνία των Εθνών]]. Την παραπάνω εξαγγελία συνόδευσε με προσφορά για περιορισμό των εξοπλισμών βάση διμερούς συμφωνίας με την Γαλλία, πράγμα που προκάλεσε αβεβαιότητα για τις πραγματικές του προθέσεις. Μετά την δολοφονία του [[Αυστρία|αυστριακού]] [[καγκελάριος|καγκελάριου]] [[Ένγκελμπερτ Ντόλφους]] εξερράγη στην [[Αυστρία]] φιλοχιτλερικό κίνημα, και οι κινήσεις του γερμανικού στρατού δημιούργησαν υπόνοιες για ετοιμασίες επέμβασης στην Αυστρία, που ματαιώθηκε από μια Ιταλική κινητοποίηση.
 
Σε αντίδραση προς την Γερμανική επεκτατικότητα, η Γαλλία μέσω του υπουργού εξωτερικών της Λουί Μπαρτού, προσπάθησε να συνασπίσει όλα τα μέρη των οποίων τα συμφέροντα πλήγονταν από την αναβίωση της γερμανικής ισχύος. Μετά την δολοφονία του, ο διάδοχός του [[Πιέρ Λαβάλ]] προσανατολίστηκε σε μία τετραμερή συμφωνία μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας, Μεγάλης Βρετανίας και Ιταλίας. Αυτό όμως βόλευε τα ιταλικά σχέδια για επίθεση κατά της [[Αιθιοπία|Αιθιοπίας]]. Ο ηγέτης της Ιταλίας, [[Μπενίτο Μουσσολίνι|Μουσσολίνι]], πέτυχε γαλλοϊταλική συμφωνία που του έδινε ελευθερία δράσης στην [[Αιθιοπία]].