[[ImageΑρχείο:Gestapo Athens Statue.JPG|rightδεξιά|300 px|thumbμικρογραφία|Το αναμνηστικό μνημείο επί της οδού Μέρλιν 6]]
Το '''αρχηγείο της Γκεστάπο''' επί της [[Οδός Μέρλιν|Μέρλιν]] 6<ref>[http://www.lifo.gr/team/athens/51672 Κωνσταντίνος Κουσαρίδας, «''Τα γνωστά και άγνωστα «κολαστήρια» της Αθήνας - Βόλτες στην ιστορική Αθήνα''» (άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «''Lifo''» με ημερομηνία 30.9.2014 |11:42)]</ref>, στο κέντρο της [[Αθήνα]]ς ([[Κολωνάκι]]) ήταν οι κεντρικές εγκαταστάσεις του ελληνικού παραρτήματος της [[Ναζιστική Γερμανία|γερμανικής]] «''μυστικής κρατικής αστυνομίας''» («''Geheime Staatspolizei''») κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] που οι Αθηναίοι αποκαλούσαν «[[κομαντατούρ]]» (υπηρεσίες ασφαλείας και αστυνομίας). Μαζί με τα [[Γερμανικό φρουραρχείο στην Αθήνα|κρατητήρια της Οδού Κοραή]], αποτέλεσαν τους κύριως χώρους όπου εκατοντάδες ή και χιλιάδες Έλληνες πατριώτες και μέλη της Εθνικής Αντίστασης (μεταξύ των οποίων οι μουσικοσυνθέτες [[Μάρκος Βαμβακάρης]] και [[Μίμης Πλέσσας]]) φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους γερμανούς κατακτητές και τους [[Τάγματα ασφαλείας|Έλληνες συνεργάτες τους]] (διερμηνείς, βασανιστές, καταδότες κ.α.) Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκονται εμπορικά καταστήματα, ενώ στην πρόσοψη υπάρχει ένα σύνθετο μνημείο, έργο του γλύπτη [[Θανάσης Απάρτης|Θανάση Απάρτη]], σαν αναμνηστικό της θυσίας των ανώνυμων Ελλήνων.
Στο αρχηγείο της Γκεστάπο οδηγούνταν προς ανάκριση οι συλληφθέντες πολίτες κατά τις επιχειρήσεις των ταγμάτων των [[SS]], ή σε μπλόκα και σε εφόδους που πραγματοποιούσαν άνδρες της [[Χωροφυλακή|Χωροφυλακής]]ς σε διάφορες συνοικίες της πρωτεύουσας, αλλά και σε τόπους εργασίας<ref>Βελίκα Καραβάλτσιου για το ''CNN Ελλάς'' με ημερομηνία 27.10.2016|18:30 «''28η Οκτωβρίου: τα κτίρια θυμούνται την Κατοχή - Το κολαστήριο της Οδού Μέρλιν''»</ref>. Εκεί, υποβάλλονταν σε απάνθρωπα βασανιστήρια και ακολούθως στέλνονταν στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου|στρατόπεδο του Χαϊδαρίου]], εάν δεν εκτελούνταν επί τόπου (υπολογίζεται ότι περίπου 300 άτομα δολοφονήθηκαν εκεί), ή αν δεν πέθαιναν κατά τη διάρκεια της ανάκρισής τους<ref>[http://tvxs.gr/news/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%B4%CF%8C-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BB%CE%B9%CE%BD ''tvxs.gr'': μαρτυρία της Αγγελικής Στεφάνου από το αρχείο του «''Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα''»: «''Μια μαρτυρία για την κατοχή από την οδό Μέρλιν 6''»]</ref>. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων (συνήθως κρέμασμα του ανακρινώμενου από τα χέρια στον αέρα με τροχαλία και εν-συνεχεία μαστίγωμά του με αγκαθωτό συρματόσχοινο), παρών ήταν και ιατρός, ο οποίος παρενέβαινε όταν το έκρινε σκόπιμο, προκειμένου να αποφευχθεί ο σύντομος θάνατος, προς απόσπαση των απαιτούμενων από τις κατοχικές αρχές, πληροφοριών<ref>[http://freeathens44.org/%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BB%CE%B9%CE%BD-6-%CE%B7-%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%80%CE%BF/ Αφιέρωμα από την ιστοσελίδα ''Freeathens44.org'']</ref>.
