Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μ.επιμέλεια (κυρίως αλφαβητ.σειρά στις κατηγορίες)
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-== Πηγή == +== Πηγές ==).
 
Γραμμή 24:
 
== Βιογραφικά ==
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το [[759]] και ήταν μοναχός, συγγραφέας και μέγας υπερασπιστής των εικόνων. Αρχικά διετέλεσε ηγούμενος στη Μονή Σακκουδίωνος στην [[Προύσα]], όπου διαδέχτηκε τον θείο του Πλάτωνα. Ο θείος του και η μητέρα του, που ονομαζόταν Θεοκτίστη του ενέπνευσαν την αγάπη του προς το μοναχικό βίο.
 
Ο Θεόδωρος προσπάθησε να ανυψώσει τον μοναχικό βίο, αλλά ενεπλάκη σε πολιτικές και εκκλησιαστικές έριδες με αποτέλεσμα να εξοριστεί τέσσερις φορές. Το [[796]] τιμωρήθηκε με ραβδισμό και εξορίστηκε για ένα έτος στη [[Θεσσαλονίκη]] από τον Αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος ΣΤ΄|Κωνσταντίνο ΣΤ΄]], διότι αντιτάχτηκε στον παράνομο (δεύτερο) γάμο τού τελευταίου με τη συγγενή τού Θεοδώρου, τη [[Θεοδότη]], την οποία είχε θαλαμηπόλο, κριτικάροντας παράλληλα τον [[Πατριάρχης Ταράσιος|Πατριάρχη Ταράσιο]], που είχε ανεχτεί το γάμο.
 
Το [[797]] εγκαταστάθηκε στη [[Μονή Στουδίου]] της Πόλης, την οποία ανέδειξε σε κυψέλη κοινωνικής και πνευματικής δραστηριότητας, συγκροτώντας συνεργεία αντιγραφής ιερών χειρογράφων. Τότε απέκτησε το προσωνύμιο Στουδίτης. Το [[809]] εξορίστηκε πάλι από τον Αυτοκράτορα [[Νικηφόρος Α΄|Νικηφόρο Α΄]], διότι στηλίτευσε ως αντικανονική την εκλογή ως Πατριάρχη του αυτοκρατορικού μυστικοσυμβούλου [[Πατριάρχης Νικηφόρος Α΄|Νικηφόρου]] και αρνήθηκε να επικυρώσει την άρση του αφορισμού του ιερέα Ιωσήφ, ο οποίος είχε ευλογήσει τον παράνομο γάμο του [[Κωνσταντίνος ΣΤ΄|Κωνσταντίνου ΣΤ΄.]]
 
Αργότερα εξορίστηκε για τρίτη φορά από τον αυτοκράτορα [[Λέων Ε΄|Λέοντα Ε΄ τον Αρμένιο]], ως υπερασπιστής των εικόνων. Σε πείσμα του Αυτοκράτορα τέλεσε επίσημη λιτανεία των εικόνων στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης και συνέχισε να τις υπερασπίζεται με σθένος από τον τόπο της εξορίας του, παρά τους βασανισμούς που υπέστη. Εξορίστηκε για τέταρτη φορά από τον [[Μιχαήλ Β΄|Μιχαήλ Β΄ τον Τραυλό]] και πέθανε εξόριστος το [[826]] σε ηλικία 67 ετών.
Γραμμή 37:
 
 
== ΠηγήΠηγές ==
{{commonscat|Theodore Studite}}
* Εγκυκλοπαίδεια ''Δομή'', έκδοση 2004, τόμος 12ος: σελ. 235-236: λήμμα «Θεόδωρος. Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας»
* Βασίλειος Ἀθ. Τσίγκος: ''Βί­ος, συγ­γ­ράμ­μα­τα καί ἀ­κο­λου­θί­α τοῦ Ὁ­σί­ου Πα­τρός καί Ὁ­μο­λο­γη­τοῦ Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Στου­δί­του'', ἐκ­δ. Ὀρ­θό­δο­ξος Κυ­ψέ­λη, Θεσ­σα­λο­νί­κη 2001
* Βασίλειος Ἀθ. Τσίγκος: ''Ἐκ­κ­λη­σι­ο­λο­γι­κές θέ­σεις τοῦ ἁ­γί­ου Θε­ο­δώ­ρου τοῦ Στου­δί­του. Αὐ­θε­ντί­α καί πρω­τεῖ­ο'', ἐκ­δ. ᾿Ορ­θό­δο­ξος Κυ­ψέ­λη, Θεσ­­σα­λο­νί­κη 1999
* Βασίλειος Ἀθ. Τσίγκος: «῾Ο ᾿Εκ­κ­λη­σι­ο­λο­γι­κός χα­ρα­κτή­ρας τῶν σχέ­σε­ων ᾿Εκ­κ­λη­σί­ας καί Πο­λι­τείας κα­τά τόν ἅ­γι­ο Θε­ό­δω­ρο Στου­δί­τη», ᾿Ε­πι­στη­μο­νι­κή ᾿Ε­πε­τη­ρί­δα Θε­ο­λο­γικῆς Σχο­λῆς Πα­νε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης, Τμῆ­μα Ποι­μα­ντι­κῆς καί Κοι­νω­νι­κῆς Θε­ο­λο­γί­ας, ν. σ. 5 (1998), σ­σ. 275-294.
* Βασίλειος Ἀθ. Τσίγκος: «Ἡ θέση τοῦ πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί τοῦ ‛πατριάρχου τῆς Δύ­σεως’ στήν Καθολική Ἐκκλησία καί ἡ Ἐκκλησιολογία τῆς ‛κοινωνίας’ στήν ἐπιστολογραφία τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου», Ἐ­πι­στη­μο­νι­κή ᾿Ε­­πε­τη­ρί­δα Θε­ο­λο­γι­κῆς Σχο­λῆς Πα­νε­πι­στη­μί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης, Τμῆ­μα Ποι­­μα­ντι­κῆς καί Κοι­νω­νι­κῆς Θε­ο­λο­γί­ας, ν. σ. 11 (2006), σσ. 29-57
Γραμμή 47:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/10460#page/1/mode/2up ΤΣΙΓΚΟΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ. ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΙΟ, Διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Σχολή Θεολογική, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, 1998]
 
 
[[Κατηγορία:Άγιοι Θεόδωροι και Θεοδώρες|Στουδιτης]]