Αντίοχος Σαβαΐτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο |
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-==Πηγή== +== Πηγές ==). |
||
Γραμμή 2:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Αντίοχος Σαβαΐτης''', γνωστός και ως ''Αντίοχος Στρατήγιος'' και ''Αντίοχος ο Παλαιστίνιος'', ήταν χριστιανός αναχωρητής ο οποίος έζησε μεταξύ των τελών του 6ου και του πρώτου μισού του 7ου αιώνα μ.Χ.
== Βίος ==
Ο '''Αντίοχος Σαβαΐτης''' γεννήθηκε στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ. στα περίχωρα της [[Άγκυρα
== Συγγραφικό έργο ==
Ο λεγόμενος «Πανδέκτης της Αγίας Γραφής» συντάσσεται από τον Αντίοχο μετά την οριστική επιστροφή του στην μονή του Αγίου Σάββα κι αφού ο παλιός γνώριμός του Ευστάθιος, ηγούμενος της μονής Αττιλινής κοντά στην Άγκυρα, τον ενημερώνει για τις ληστρικές επιδρομές που δέχθηκε η γενέτειρά του και του ζητά να συντάξει μια επιτομή της διδασκαλίας της [[Αγία Γραφή
Αργότερα υπέστη διασκευή και έλαβε μορφή μοναστικών κατηχήσεων. Ουσιαστικά πρόκειται για κώδικα μοναστικής ηθικής και συμπεριφοράς. Έτσι ξεκινά με την βάση των αρετών, που είναι για τον συντάκτη του κειμένου, η πίστη κι ακολουθεί η αναφορά στην ελπίδα. Μιλάει για αρετές και παθήματα ανάμικτα, πώς να αντιμετωπίζουν οι ασκητές τα πάθη και να επιτυγχάνουν την ψυχική ηρεμία τους. Μέρος του κειμένου αποτελεί η αναφορά στα μοναχικά και κοινωνικά καθήκοντα, και για τους ιερατικώς προϊσταμένους. Στο τέλος θίγει ζητήματα σωτηριολογίας και εσχατολογίας. Η μέθοδός του είναι έκθεση του κάθε θέματος με σύντομες προτάσεις και τεκμηρίωσή τους με αγιογραφικά και πατερικά χωρία.
Παράλληλα με τον «Πανδέκτη» στέλνει μια σύντομη «Διήγησιν» στην οποία αναφέρεται στη σφαγή των μοναχών της Λαύρας του Σάββα από τους Πέρσες. Μαζί μ'αυτήν συντάσσει και μια «Εξομολόγηση»-θρήνο για τις καταστροφές που επέφερε η Περσική εισβολή στην Ιερουσαλήμ.
==
* Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ.Ε, εκδ. Κυρομάνος, Θεσς/ίκη 2006, σελ.404-406
| |||