Αντιόπη (Αμαζόνα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Στην ελληνική μυθολογία το όνομα '''Αντιόπη''' αναφέρεται συνήθως σε σχέση με αυτή την [[Αμαζόνες|Αμαζόνα]], κόρη του θεού του πολέμου [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]] και της [[Οτρήρη|Οτρήρης]]ς.

== Διάφορες αναφορές ==

Η Αντιόπη ήταν αδελφή (ή κατά μία εκδοχή κόρη) της βασίλισσας των Αμαζόνων [[Ιππολύτη|Ιππολύτης]]ς. Υπήρξε σύζυγος του [[Θησέας|Θησέα]] (η μοναδική αναφερόμενη έγγαμη Αμαζόνα σε ολόκληρη τη μυθολογία) και μητέρα του [[Ιππόλυτος (μυθολογία)|Ιππολύτου]] (κατά τον [[Πίνδαρος|Πίνδαρο]], του [[Δημοφών ο Θησέως|Δημοφώντα]]). Ο [[Απολλώνιος ο Ρόδιος]] (Β 387 κ.ε.) αναφέρει την ίδια την Αντιόπη ως βασίλισσα των Αμαζόνων, η οποία συμβασίλευσε με την Οτρήρη και μαζί διέταξαν να οικοδομηθεί ναός του Άρεως σε ένα νησάκι του [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινου Πόντου]].

Αντιόπη επίσης, ονομάζεται και μία χαμένη τραγωδία του Ευριπίδη, από την οποία έχουν σωθεί αρκετοί στίχοι. Παρουσιάστηκε μαζί με τις [[Φοίνισσες|Φοίνισσες]] και την Υψιπύλη περίπου το 410 π.Χ.

== Σύμφωνα με τη μυθολογία ==

[[Αρχείο:NAMABG-Eretria Theseus and Antiope.JPG|thumbμικρογραφία|leftαριστερά|205px|<center>Θησέας και Αντιόπη</center>]]Από τους μύθους που αφορούν το πώς η Αντιόπη έσμιξε με τον Θησέα, επικρατέστεροι εμφανίζονται οι εξής δύο: Α) Ο [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλής]] έδωσε στον Θησέα την Αντιόπη ως λάφυρο της εκστρατείας του κατά των Αμαζόνων (βλ. τον άθλο [[Ζώνη της Ιππολύτης]]). Αυτό το αναφέρει ο [[Φιλόχορος]]. Β) Την απήγαγε ο ίδιος ο Θησέας με τη βοήθεια και άλλων ηρώων (του [[Πειρίθους|Πειρίθου]], του [[Φόρβαντας|Φόρβαντα]], κ.ά.), και την έφερε στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]].

Κατά μία αττική παράδοση, η Αντιόπη σκοτώθηκε στην Αθήνα πολεμώντας στο πλευρό του Θησέα εναντίον των άλλων Αμαζόνων, οι οποίες είχαν εισβάλει στην [[Αττική]] για να εκδικηθούν ακριβώς την αρπαγή της από τον Θησέα. Σύμφωνα με αντίθετη παράδοση, η Αντιόπη, ζηλεύοντας τον Θησέα για τον έρωτά του προς τη [[Φαίδρα]], υποκίνησε πόλεμο των Αμαζόνων εναντίον των Αθηναίων, κατά τον οποίο σκοτώθηκε από τον Ηρακλή. Η αρπαγή της πάντως έγινε το θέμα πολλών [[Αγγειογραφία (τέχνη)|αγγειογράφων]] της αρχαιότητας, ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., ενώ απεικονίζεται και σε [[αέτωμα]] του ναού του Δαφνηφόρου [[Απόλλων|Απόλλωνα]]α, στην [[Ερέτρια]]. Το όνομά της αναγράφεται στον ερυθρόμορφο «Αμφορέα του Κροίσου» ([[Μουσείο του Λούβρου]]) και σε ερυθρόμορφη [[υδρία]] που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Μονάχου.

==Πηγή Πηγές ==