Μάχη του Κρεμμυδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
|||
Γραμμή 38:
Από την πλευρά των Αιγυπτίων, η νίκη του Ιμπραήμ τού έδωσε την ευκαιρία να τελειώσει τις πολιορκίες των κάστρων του [[Πύλος|Ναυαρίνου]] και να διεισδύσει ανενόχλητος στην κυρίως [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνία]] και από εκεί στην υπόλοιπη [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]].
Από άποψη τακτικής, η μάχη αυτή έδειξε στους Έλληνες την ανωτερότητα της ευρωπαϊκής τακτικής και την ανάγκη να γενικευθεί ο θεσμός του τακτικού στρατού. Χαρακτηριστικά, ο [[Φιλέλληνες|φιλέλληνας]] Ιταλός Ρομέι (Romei), ο οποίος υπηρετούσε στο στρατό του Ιμπραήμ, έγραψε την επομένη της μάχης στον συμπατριώτη του στρατηγό Ροσαρόλ (Rosaroll) στο [[Ναύπλιο]], συνιστώντας να εφοδιαστούν οι Έλληνες με [[Ξιφολόγχη|ξιφολόγχες]] ώστε να μπορούν να αντιστέκονται στις επιθέσεις του τακτικού πεζικού και ιππικού. Χωρίς αυτές, θα αμύνονταν αποκλειστικά από απόσταση, επιφέροντας μικρές μόνο απώλειες στον εχθρό. Οι πρώτοι που κατανόησαν την ανωτερότητα της τακτικής των Αιγυπτίων ήταν οι Ρουμελιώτες, παρά το ότι, προκειμένου να ενθαρρύνουν τον [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Κουντουριώτη]], απέδωσαν την ήττα στην κακή τύχη. Οι Πελοποννήσιοι οπλαρχηγοί χρειάστηκε να υποστούν τις δικές τους σοβαρότατες ήττες από τον Ιμπραήμ, όπως αυτές στο [[Μάχη στο Μανιάκι|Μανιάκι]] και την [[Μάχη της Τραμπάλας|Τραμπάλα]], με νέες τραγικές απώλειες, προκειμένου να κατανοήσουν και εκείνοι τη δυσάρεστη αυτή αλήθεια.<ref name=":0" />
== Παραπομπές ==
| |||