Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 38:
{{Κύριο|Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄}}
[[Αρχείο:Archbishop Chrysostomos Hatzistavrou (1880-1968).jpg|thumb|Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄.]]
Για την ανάρρηση του Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο προηγήθηκε η αντικανονική απομάκρυνση του τότε [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄|αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου]] από τη Δικτατορία και τα ανάκτορα. Η ανατροπή του διευκολύνθηκε από το γεγονός πως ο Χρυσόστομος ήταν ηλικιωμένος και ταυτόχρονα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα τη Μεγάλη Παρασκευή, [[28 Απριλίου]] του [[1967]], μετά από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο κατά την περιφορά του Επιταφίου μεταφέρθηκε στον [[Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός|Ερυθρό Σταυρό]]<ref>{{Cite book|title=Σχέσεις εκκλησίας και πολιτείας στην Ελλάδα κατά την Επταετία (1967-1974)|first=Χαράλαμπος Μιχ.|last=Ανδρεόπουλος|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης-Διδακτορική Διατριβή|year=2016|location=Θεσσαλονίκη|page=71-72|url=https://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/39083?lang=el#page/70/mode/2up}}</ref>, όπου παρέμεινε για περισσότερο από ένα μήνα. Ακολούθως, στις 6 Μαΐου, αξιωματούχος των Ανακτόρων παρέδωσε στον Χρυσόστομο δύο παραλλαγές επιστολής παραίτησης για να διαλέξει ποια θα υπογράψει.<ref>[http://www.efsyn.gr/arthro/ta-psemata-toy-teos-gia-ton-hrysostomo Τα ψέματα του τέως για τον Χρυσόστομο - άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών, 18.01.2016]</ref> Σε επιστολή του προς τον τότε βασιλιά, ο Χρυσόστομος δήλωνε την πλήρη άρνησή του να παραιτηθεί.<ref>Ιωάννης Κονιδάρης, ''Η δικτατορία του 1967 και η μεταπολίτευση στην Εκκλησία'', στο: Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα στο «Βήμα της Κυριακής» 1993-1998, εκδ. Αντ.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, 1999, σελ. 187</ref> με εξαίρεση την περίπτωση διαδοχής του από τον [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄|αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄]].<ref>Ανδρεόπουλος (2016). σελ. 99.</ref>
 
===Αντικανονική ανάρρηση Ιερωνύμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο===
Γραμμή 45:
Ακολούθως ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Καλαμποκιάς κήρυξε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο εν χηρεία, επεκτείνοντας και στον Χρυσόστομο την αντίστοιχη διάταξη του νομοθετικού διατάγματος 4589/1966, που υποχρέωνε σε αποχώρηση τους μητροπολίτες και βοηθούς επισκόπους μόλις αυτοί συμπλήρωναν το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας τους.<ref>Αγγελοπούλου (1998). σελ. 71-72.</ref>
 
Ο αρχιμανδρίτης των ανακτόρων και καθηγητής Πανεπιστημίουπανεπιστημιακός Ιερώνυμος Κοτσώνης επιλέχθηκε ως ένας από τους τρεις υποψηφίους πουπρος πρότεινε ητην οκταμελήςοκταμελή αριστίνδην Ιερά ΣύνοδοςΣύνοδο, στονως εκλεκτός του βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ των Ελλήνων|ΚωνσταντίνοΚωνσταντίνου]], ο οποίος και τον επέλεξε. Η εκλογή του έγινε στις [[13 Μαΐου]] του [[1967]] από την Αριστίνδην Σύνοδο υπό την εποπτεία του ίδιου του ισχυρού άνδρα του καθεστώτος [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεωργίου Παπαδόπουλου]] και του [[Στυλιανός Παττακός|Στυλιανού Παττακού]]<ref>{{Cite journal|title=Διαπάλη και εναρμόνηση (Ι). Το πραξικόπημα στην Εκκλησία|last=Κονιδάρης|first=Ιωάννης|date=1999|journal=Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα, Βήμα της Κυριακής|publisher=εκδόσεις Αντ.Ν. Σάκκουλα|page=94}}</ref>, οι οποίοι από την πλευρά τους εικάζεται πως προτιμούσαν την εκλογή του μητροπολίτη Καστοριάς Δωροθέου Γιανναρόπουλου.<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=855500|title=1967: Ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος της απριλιανής χούντας|last=Κονιδάρης|first=Ιωάννης Μ.|date=7 Ιανουαρίου 2017|website=tovima.gr|publisher=ΤΟ Βήμα Online|archiveurl=|archivedate=|accessdate=9 Σεπτεμβρίου 2018}}</ref> και τηνΤην επόμενη μέρα χειροτονήθηκε μητροπολίτης.<ref>[[Μακεδονία (εφημερίδα)|''Μακεδονία'']], [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=48997&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARlASNASZASmASVASdASUASXASa&CropPDF=0 14 Μαΐου 1967], σελ. 1.</ref> Ηκαι η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε στις 17 Μαΐου.
 
Ενδεικτικό της αντικανονικότητας της κατάστασης είναι το γεγονός πως η χειροτονία του Ιερώνυμου έγινε στις 4 Μαΐου 1967, χωρίς να έχει παραιτηθεί ο κανονικός αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄, του οποίου η εξαναγκασμένη παραίτηση έφερε τελικά ημερομηνία 11 Μαΐου 1967<ref>{{Cite web|url=http://www.xristianiki.gr/poreia-mas/khristianoi-kai-politike-drase/1967-1973-ekklesia-kai-khounta-oi-duo-opseis.html|title=1967 - 1973 Εκκλησία και Χούντα οι δύο όψεις - ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ|date=2009-11-16|website=www.xristianiki.gr|accessdate=2016-07-06|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160714011722/http://www.xristianiki.gr/poreia-mas/khristianoi-kai-politike-drase/1967-1973-ekklesia-kai-khounta-oi-duo-opseis.html|archivedate=2016-07-14|url-status=dead}}</ref><ref>Ιωάννης Κονιδάρης, ''Διαπάλη και εναρμόνηση (Ι). Το πραξικόπημα στην Εκκλησία'',στο: Εκκλησιαστικά Άτακτα-Άρθρα στο ΄΄Βήμα της Κυριακής΄΄ 1993-1998, εκδ. Αντ.Ν. Σάκκουλα, Αθήνα, 1999, σελ.94</ref>. Η ανάρρηση του Ιερώνυμου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο αποτελεί την πρώτη και κυριότερη φάση του πραξικοπήματος στην Εκκλησία της Ελλάδος.