Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 35:
Πριν από το 1902, ο πρωθυπουργός προερχόταν κάποιες φορές από τη [[Βουλή των Λόρδων]], υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνησή του θα μπορούσε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στη [[Βουλή των Κοινοτήτων]].<ref>https://about-britain.com/institutions/parliament.htm</ref> Ωστόσο, με τη σταδιακή εξασθένιση της δύναμης της αριστοκρατίας, κατά τον 19ο αιώνα, καθιερώθηκε ότι ο πρωθυπουργός πρέπει πάντα να είναι βουλευτής στην Βουλή των Κοινοτήτων, στην οποία είναι και υπόλογος. Η εξουσία του πρωθυπουργού ενισχύθηκε περαιτέρω με την Πράξη του Κοινοβουλίου του 1911, σύμφωνα με την οποία η επιρροή της Βουλής των Λόρδων στη νομοθετική διαδικασία ελαχιστοποιούνταν.<ref>https://publications.parliament.uk/pa/ld200506/ldselect/ldconst/141/14104.htm</ref><ref>https://www.britannica.com/event/Parliament-Act-of-1911</ref><ref>https://www.open.edu/openlearn/society-politics-law/the-law-making-process-england-and-wales/content-section-3.2</ref><ref>https://ir.canterbury.ac.nz/bitstream/handle/10092/3315/12620482_Gravells_The%20United%20Kingdom%20Parliament%20Acts.pdf;sequence=1</ref><ref>https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/827899/Section-2-of-the-Parliament-Act-1911-July-2019.pdf</ref><ref>https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/266067/chap4.pdf</ref>
==Αρχή, εξουσίες και περιορισμοί==
Ο πρωθυπουργός είναι ο επικεφαλής της [[Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου|κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου]].<ref>{{Cite web |title=Prime Minister |url=https://www.gov.uk/government/ministers/prime-minister |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20171014185426/https://www.gov.uk/government/ministers/prime-minister |archive-date=14 October 2017 |access-date=19 May 2018 |website=Gov.UK}}</ref> Ως εκ τούτου, ο σύγχρονος πρωθυπουργός ηγείται του υπουργικού συμβουλίου (εκτελεστικής εξουσίας). Επιπροσθέτως, ο πρωθυπουργός ηγείται του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος και διαθέτει μια πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων. Κατέχει ακόμη σημαντικές νομοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες. Σύμφωνα με το βρετανικό σύστημα διάκρισης των εξουσιών, υπάρχει μια ενότητα των εξουσιών και όχι διαχωρισμός αυτών.<ref>[[#Le May|Le May]], 98–99. Ο συνταγματολόγος του 19ου αιώνα, [[Γουόλτερ Μπάγκεχοτ]], ανέφερε ότι αυτή η ενότητα είναι το «αποτελεσματικό μυστικό» του συντάγματος: ''«Το αποτελεσματικό μυστικό του αγγλικού συντάγματος μπορεί να περιγραφεί ως η στενή ένωση, η σχεδόν πλήρης σύντηξη, της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας. Αναμφίβολα, σύμφωνα με την παραδοσιακή θεωρία, όπως υπάρχει σε όλα τα βιβλία, η καλοσύνη του συντάγματός μας συνίσταται σε καθολικό διαχωρισμό των νομοθετικών και εκτελεστικών αρχών, αλλά στην πραγματικότητα η αξία του έγκειται στην μοναδική προσέγγισή τους. Ο συνδετικός κρίκος είναι το υπουργικό συμβούλιο...»''</ref> Στη Βουλή των Κοινοτήτων, ο πρωθυπουργός καθοδηγεί τη διαδικασία με στόχο τη θέσπιση της νομοθετικής ατζέντας του πολιτικού του κόμματος. Ανάμεσα στις εκτελεστικές του λειτουργίες, ο πρωθυπουργός μπορεί να διορίζει (και να απολύει) όλα τα άλλα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και να συντονίζει τις πολιτικές και τις δραστηριότητες όλων των κυβερνητικών υπηρεσιών και του προσωπικού της [[Πολιτική Υπηρεσία (Ηνωμένο Βασίλειο)|Πολιτικής Υπηρεσίας]]. Ο πρωθυπουργός ενεργεί επίσης ως δημόσιο «πρόσωπο» και «φωνή» της Κυβέρνησης της Αυτής Μεγαλειότητας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Μόνο έπειτα από συμβουλή του πρωθυπουργού, ο μονάρχης ασκεί πολλές νομοθετημένες και προνομιακές αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων των διορισμών ανώτατων δικαστικών, πολιτικών, επισήμων και εκκλησιαστικών προσώπων. Η απονομή ορισμένων παρασήμων και τίτλων διακρίσεων ή άλλων σημαντικών τιμών, απαιτεί κάποιες φορές την σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού.<ref>[[#Barnett|Barnett]], σελ. 245–246</ref>
== Δείτε επίσης ==
| |||