Οδυσσέας Ανδρούτσος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 42:
Λίγο πριν τον τραγικό θάνατο του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά Τεπελενλή]] το [[1822]], και σε συνεννόηση με αυτόν, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με ένα ασκέρι 1.500 ανδρών, ανεξαρτητοποιήθηκε και άρχισε έναν τρίχρονο αγώνα εναντίον των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]].
Το αποκορύφωμα των μαχών του Ανδρούτσου ήταν η ηρωική [[Μάχη στο Χάνι της Γραβιάς]] ([[8 Μαΐου]] [[1821]]). Με λίγους Έλληνες οχυρώθηκε μέσα στο χάνι, όπου αντιμετώπισε επιτυχώς πολλαπλάσιο στράτευμα από Οθωμανούς υπό τον [[Ομέρ Βρυώνης|Ομέρ Βρυώνη]]. Ύστερα από την απόκρουση των Οθωμανών, ο Βρυώνης έδωσε διαταγή να φέρουν κανόνια από το [[Ζητούνι]] με σκοπό να γκρεμίσει το χάνι, αλλά ο Ανδρούτσος και οι συναγωνιστές του κατάφεραν να αποδράσουν μέσα στη νύχτα με ελάχιστες απώλειες. Τότε γράφτηκε και το γνωστό δημοτικό τραγούδι ''«Τ’ Αντρούτσου η μάνα χαίρεται, του [[Αθανάσιος Διάκος|Διάκου]] καμαρώνει. Γιατί έχουν γιους αρματολούς, και γιους καπεταναίους. Ανδρούτσος φυλάει τη [[Γραβιά Φωκίδος|Γραβιά]], Διάκος την [[Αλαμάνα]]».'' Στη μάχη αυτή, η στρατηγική ιδιοφυΐα του Ανδρούτσου θριάμβευσε. Έτσι, δικαιωματικά κατέλαβε τη θέση του αρχηγού των όπλων της [[Νομός Βοιωτίας|Βοιωτίας]], και ουσιαστικά αυτός επηρέασε την τύχη της επαναστάσεως στην ανατολική [[Στερεά Ελλάδα]]
Την [[άνοιξη]] του [[1822]] κατηγορήθηκε από τον [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] για συνεργασία με τον εχθρό, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί από το αξίωμά του. Στις 27 Αυγούστου [[1822]], η [[Γερουσία]] του [[Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας|Αρείου Πάγου]] τού αναθέτει τη Διοίκηση της [[Αθήνα|Αθήνας]] και εισέρχεται θριαμβευτής Φρούραρχος στην [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]], συνοδευόμενος από τον [[Ιωάννης Μακρυγιάννης|Ιωάννη Μακρυγιάννη]], τον [[Γιάννης Γκούρας|Ιωάννη Γκούρα]], τον [[Ιωάννης Μαμούρης|Ιωάννη Μαμούρη]], τον [[Στάθη ς ατσικογιάννης|Στάθη Κατσικογιάννη]] και 300 ένοπλους επαναστάτες. Η υποδοχή του λαού των Αθηνών ήταν αποθεωτική. Στην Αθήνα ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γνώρισε πολλούς ξένους [[Φιλέλληνες]], οι οποίοι αναφέρονται ευνοϊκά στα απομνημονεύματά τους σε αυτόν (Ελευθεροτυπία: «Τα Ιστορικά», 23 Μαρτίου 2009). Ο Βρετανός [[Εδουάρδος Ιωάννης Τρελώνυ]] (Edward John Trelawny, 1792-1881), φίλος του [[Λόρδος Βύρων|Λόρδου Βύρωνα]], ήρθε μαζί του στην Ελλάδα. Το Νοέμβριο του 1823 γνώρισε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και γοητεύτηκε από την προσωπικότητά του. Παντρεύτηκε τη 13ετή ετεροθαλή αδελφή του Οδυσσέα, Ταρσίτσα. Τον ακολούθησε παντού και του έμεινε πιστός έως το τέλος. Ο Ανδρούτσος συνέχισε απτόητος την πολεμική του δράση εναντίον των Τούρκων μέχρι το [[1824]].
| |||