Βικιπαίδεια

Μπόμπι Τζο Λονγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες εγκληματία |όνομα = Μπόμπι Τζο Λονγκ |εικόνα = Bobbie Joe Long.jpg |λεζάντα = Φωτογραφία σύλληψης του Λονγκ το 2007 |πραγματικό όνομα = Ρόμπερτ Τζόζεφ Λονγκ |γέννηση = {{Birth date|1953|10|14}} |τόπος γέννησης = Κένοβα, Δυτική Βιρτζίνια, ΗΠΑ |θάνατ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 09:10, 11 Σεπτεμβρίου 2021

Ο Ρόμπερτ Τζόζεφ Λονγκ (14 Οκτωβρίου 1953 – 23 Μαΐου 2019), επίσης γνωστός και ως Μπόμπι Τζο Λονγκ, ήταν Αμερικανός κατά συρροήν δολοφόνος και βιαστής, ο οποίος εκτελέστηκε στην πολιτεία της Φλόριντα για τη δολοφονία της Μισέλ Ντενίς Σιμς.[1] Ο Λονγκ απήγαγε, κακοποίησε σεξουαλικά και δολοφόνησε τουλάχιστον 10 γυναίκες στην περιοχή του Κόλπου της Τάμπα στη Φλόριντα, σε περίοδο οκτώ μηνών το 1984. Απελευθέρωσε ένα από τα τελευταία του θύματα, τη 17χρονη Λίζα ΜακΒέι, αφού την είχε απαγάγει και βίαζε για 26 ώρες. Η ΜακΒέι παρείχε σημαντικές πληροφορίες στην αστυνομία, οι οποίες βοήθησαν στο να συλληφθεί ο Λονγκ.

Μπόμπι Τζο Λονγκ
Φωτογραφία σύλληψης του Λονγκ το 2007
Πραγματικό όνομαΡόμπερτ Τζόζεφ Λονγκ
Γέννηση14 Οκτωβρίου 1953 (1953-10-14)
Κένοβα, Δυτική Βιρτζίνια, ΗΠΑ
Θάνατος23 Μαΐου 2019 (65 ετών)
Κρατικές Φυλακές Φλόριντα, Κομητεία Μπράντφορντ, Φλόριντα, ΗΠΑ
Αιτία θανάτουΕκτέλεση με θανατηφόρο ένεση
ΕθνικότηταΑμερικανός
Ψευδώνυμο(α)The Classified Ad Rapist
The Adman Rapist
Ποινική κατάστασηΕκτελέστηκε
ΚαταδίκηΈνοπλη διάρρηξη
Βαριά επίθεση
Δολοφονία 1ου βαθμού
Απαγωγή
Βιασμός
Κλοπή
Σεξουαλικά εγκλήματα (24 Σεπτεμβρίου 1985)
ΠοινήΘάνατος (25 Ιουλίου 1986)
Θύματα10
Δράση27 Μαρτίου - 11 Νοεμβρίου 1984
Χώρα δράσηςΦλόριντα
Ηνωμένες Πολιτείες
Ημερομηνία σύλληψης16 Νοεμβρίου 1984
ΕγκλεισμόςΚρατικές Φυλακές Φλόριντα
ΣύζυγοςΣύνθια Μπάρτλετ
(ν. 1974; διαζύγιο 1980)
Παιδιά2
δεδομένα

Ο Λονγκ καταδικάστηκε σε θάνατο για δύο από τις δέκα δολοφονίες που διέπραξε. Εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στις 23 Μαΐου 2019.

Πρώτα χρόνια

Ο Λονγκ γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1953 στην Κένοβα της Δυτικής Βιρτζίνια και οι γονείς του ονομάζονταν Τζο και Λουέττα Λονγκ.[2] Ο Λονγκ γεννήθηκε με ένα επιπλέον Χ χρωμόσωμα, επίσης γνωστό ως 47,ΧΧΥ ή σύνδρομο Κλαϊνφέλτερ. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή οιστρογόνων, αποδίδοντας κάποια γυναικεία χαρακτηριστικά στο άτομο, όπως την ανάπτυξη στήθους. Στην παιδική του ηλικία, ο Λονγκ είχε δεχθεί τα πειράγματα των άλλων παιδιών για το μεγάλο του στήθος και στην εφηβεία, προχώρησε σε εγχείρηση μείωσης στήθους.[3] Ο Λονγκ υπέφερε επίσης από αρκετούς τραυματισμούς στο κεφάλι ως παίδι.[4]

Είχε μία δυσλειτουργική σχέση με τη μητέρα του και κοιμόταν στο κρεβάτι της μέχρι την εφηβεία, κάτι που αναφέρεται πως δυσανασχετούσε τους κατά καιρούς συντρόφους της.[2] Ο Λονγκ παντρεύτηκε την κοπέλα του από το Λύκειο το 1974, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά πριν εκείνη κατατέσει αγωγή για διαζύγιο το 1980.[5]

Εγκλήματα

Ο Λονγκ διέπραξε τουλάχιστον 50 βιασμούς ως «Classified Ad Rapist» στις πόλεις Φορτ Λόντερντεϊλ, Οκάλα και Μαϊάμι και στην Κομητεία Ντέιντ.

Ξεκινώντας περίπου το 1981, ο Λονγκ άρχισε να επικοινωνεί με γυναίκες μέσω του περιοδικού αγγελιών Penny Saver και άλλων αγγελιών. Όταν ο Λονγκ έβρισκε μία γυναίκα μόνη, ζητούσε να χρησιμοποιήσει το μπάνιο, έβγαζε το «κουτί βιασμού», τη βίαζε και τη λήστευε. Δικάστηκε και καταδικάστηκε για βιασμό το 1981 αλλά αιτήθηκε νέας δίκης, η οποία και του δόθηκε. Αργότερα, οι κατηγορίες αυτές αποσύρθηκαν.[6][7]

Ο Λονγκ μετακόμισε στην περιοχή του Κόλπου της Τάμπα το 1983. Τον Μάρτιο του 1984, ενώ βρισκόταν σε αναστολή για επίθεση, βίασε και στραγγάλισε την 20χρονη Άρτις «Αν» Γουίκ, της οποίας το σώμα βρέθηκε σε αγροτική περιοχή στις 22 Νοεμβρίου 1984.[8]

Μέσα στους επόμενους οκτώ μήνες, ο Λονγκ απήγαγε, βίασε και δολοφόνησε τουλάχιστον 10 γυναίκες σε τρεις κομητείες στην περιοχή του Κόλπου της Τάμπα (Χίλσμπορο, Πάσκο και Πινέλας). Η έρευνα περιελάμβανε προσωπικό από το γραφείο του Σερίφη της Κομητείας του Χίλσμπορο, το FBI, το Αστυνομικό Τμήμα της Τάμπα (TPD), το γραφείο του Σερίφη της Κομητείας του Πάσκο (PCSO) και το Τμήμα Επιβολής του Νόμου της Φλόριντα (FDLE).[8]

Τα σώματα των θυμάτων του βρέθηκαν τυπικά σε κατάσταση αποσύνθεσης, αρκετό καιρό μετά τις δολοφονίες, πεταμένα κοντά σε αγροτική περιοχή ή μέσα στο δάσος. Ο Λονγκ φέρεται να στόχευε ευάλωτες γυναίκες και άρπαζε γυναίκες που περπατούσαν μόνες ή δούλευαν ως ιερόδουλες, πείθοντάς τες να εισέλθουν στο αμάξι του όπου τις βίαζε και τις βασάνιζε. Από τα 10 γνωστά θύματά του, πέντε από αυτά ταυτοποιήθηκαν ως ιερόδουλες, δύο ως εξωτικές χορεύτριες, μία ως εργάτρια σε εργοστάσιο και μία ως μαθήτρια, ενώ το δέκατο θύμα είναι άγνωστης ιδιότητας.[9]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Λονγκ συνέχισε να βρίσκει θύματα μέσω αγγελιών και επιτέθηκε στην 33χρονη Λίντα Νάτολ στο σπίτι της.[10]

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Νοεμβρίου 1984, ο Λονγκ απήγαγε τη 17χρονη Λίζα ΜακΒέι όταν εκείνη επέστρεφε από τη δουλειά στο σπίτι με το ποδήλατό της. Της έδεσε τα μάτια και την πήγε στο σπίτι του, όπου τη βίασε επανηλειμμένα. Γνωρίζοντας τον κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν, η ΜακΒέι ανέφερε πως άφησε επίτηδες όσα περισσότερα αποτυπώματά της μπορούσε στο σπίτι του, έτσι ώστε να βοηθήσει σε οποιαδήποτε μελλοντική αστυνομική έρευνα. Έπειτα από 26 ώρες, ο Λονγκ την απελευθέρωσε κι εκείνη στη συνέχεια παρείχε στους ερευνητές πληροφορίες για το σπίτι του, το αμάξι του και μία χρονική περίοδο όπου τον άκουσε να χρησιμοποιεί ένα ATM. Όλα αυτά οδήγησαν την αστυνομία στο να ταυτοποιήσει τον Λονγκ και να τον συλλάβει στις 16 Νοεμβρίου 1984. Ο Λονγκ συνδέθηκε με τις δολοφονίες μέσω των ινών κόκκινου χαλιού που βρέθηκαν στα σώματα αρκετών θυμάτων του.

Γνωστά θύματα

  • Άρτις Αν Γουίκ, 20 – δολοφονήθηκε στις 27 Μαρτίου 1984
  • Νιεν Τι Λονγκ, 19 – δολοφονήθηκε στις 13 Μαΐου 1984
  • Μισέλ Ντενίς Σιμς, 22 – δολοφονήθηκε στις 27 Μαΐου 1984
  • Λίντα Νάτολ – δέχθηκε επίθεση τον Μάιο του 1984, επιβίωσε
  • Ελίζαμπεθ Λούντεμπακ, 22 – δολοφονήθηκε στις 8 Ιουνίου 1984
  • Βίκυ Μαρί Έλιοτ, 21 – δολοφονήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1984
  • Σανέλ Ντεβόν Γουίλιαμς, 18 – δολοφονήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1984
  • Κάρεν Μπεθ Ντίνσφρεντ, 28 – δολοφονήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1984
  • Κίμπερλι Κάιλ Χοπς, 22 – δολοφονήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1984
  • Λίζα ΜακΒέι, 17 – δέχθηκε επίθεση στις 3 και 4 Νοεμβρίου 1984, επιβίωσε
  • Βιρτζίνια Λι Τζόνσον, 18 – δολοφονήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1984
  • Κιμ Μαρί Σουάν, 21 – δολοφονήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1984

Σύλληψη

Τη στιγμή της σύλληψής του, ο Λονγκ ήταν καταζητούμενος σε τρεις επικράτειες στην περιοχή του Κόλπου της Τάμπα, όπου οι ερευνητές είχαν συλλέξει αρκετά διαφορετικά αποδεικτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων ρούχων, ινών χαλιού, σπέρμα, σημάδια περίδεσης και κόμπους σχοινιών.[9]

Ο Λονγκ συνελήφθη έξω από έναν κινηματογράφο στις 16 Νοεμβρίου 1984 και κατηγορήθηκε για τη σεξουαλική κακοποίηση και απαγωγή της Λίζα ΜακΒέι. Ο Λονγκ υπέγραψε επίσημα μία φόρμα παραίτησης Μιράντα (πως γνωρίζει τα δικαιώματά του κι επιθυμεί να προβεί στην ανάκριση χωρίς δικηγόρο) και στη συνέχεια συναίνεσε στην ανάκριση.΄Όταν οι ντετέκτιβ εξασφάλισαν ομολογία για την υπόθεση της ΜακΒέι, οι ερωτήσεις τους επικεντρώθηκαν σε μία σειρά από ανεξιχνίαστα σεξουαλικά εγκλήματα τα οποία κατέληξαν σε ανθρωποκτονίες και έλαβαν χώρα στην περιοχή του Κόλπου της Τάμπα. Καθώς οι ντετέκτιβ έκαναν ερωτήσεις στον Λονγκ σχετικά με τις δολοφονίες, εκείνος απαντούσε: «Θα προτιμούσα να μην απαντήσω σε αυτό».[11][12]

Οι ντετέκτιβ συνέχισαν την ανάκριση και έδειξαν στον Λονγκ φωτογραφίες διαφόρων θυμάτων ανθρωποκτονιών. Σε αυτό το σημείο, ο Λονγκ δήλωσε: «Τα πράγματα σίγουρα έχουν αλλάξει από τη στιγμή που επιστρέψατε στο δωμάτιο. Θεωρώ πως ίσως χρειαστώ έναν δικηγόρο». Δεν του παραχωρήθηκε δικηγόρος και ο Λονγκ τελικά ομολόγησε σε οκτώ ανθρωποκτονίες στην Κομητεία του Χίλσμπορο και μία στην Κομητεία του Πάσκο.[11][12]

Η ανάλυση ινών που είχαν συλλεχθεί από τα θύματα, συνέδεσε το αυτοκίνητο του Λονγκ με τα περισσότερα από τα θύματά του.[9]

Δίκη

Η Εισαγγελία της Κομητείας του Χίλσμπορο και το Γραφείο Συνηγόρου Υπεράσπισης της Κομητείας του Χίλσμπορο κατέληξαν σε συμφωνία. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1985, ο Λονγκ δήλωσε ένοχος σε οκτώ ανθρωποκτονίες και στην απαγωγή και βιασμό της Λίζα ΜακΒέι, λαμβάνοντας 26 φορές ισόβια χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης (24 ταυτόχρονα και 2 να τρέχουν μετά τα 24 πρώτα) και 7 φορές ισόβια με δυνατότητα αποφυλάκισης μετά από 25 χρόνια.

Η Πολιτεία διατήρησε την επιλογή να διεκδικήσει τη θανατική ποινή για την ανθρωποκτονία της Μισέλ Σιμς και τον Ιούλιο του 1986, ο Λονγκ κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε θάνατο στην ηλεκτρική καρέκλα.

Αν και ο Λονγκ ομολόγησε τον βιασμό και τη δολοφονία γυναικών, η ομολογία του αγνοήθηκε και η δίκη του προχώρησε απευθείας στην καταδίκη, κάτι το οποίο μπορούσε να γίνει τη δεκαετία του 1980, και στις αρχές του 1985 έλαβε τη θανατική ποινή. Ο Λονγκ καταδικάστηκε και άσκησε έφεση κατά της καταδίκης του για ανθρωποκτονία και για τη θανατική ποινή για τα εγκλήματα που διέπραξε στην Κομητεία του Χίλσμπορο.[13] Άσκησε επίσης έφεση κατά της καταδίκης του για ανθρωποκτονία και την ποινή σε θάνατο για την ανθρωποκτονία της Βιρτζίνια Τζόνσον.[14]

Στην έφεση, η θανατική ποινή του Λονγκ ακυρώθηκε, η καταδίκη του ανατράπηκε και η υπόθεσή του οδηγήθηκε και πάλι στο Πρωτοδικείο με οδηγίες για την εισαγωγή διαταγής αθώωσης στην περίπτωση της δολοφονίας της Βιρτζίνια Τζόνσον.[15]

Στις 24 Φεβρουαρίου 1999, ο Λονγκ κατηγόρησε το Περιφερειακό Συμβούλιο Εγγύησης Κεφαλαίων (το γραφείο της πολιτείας το οποίο υπερασπίζεται τους θανατοποινίτες κατά τις προσφυγές τους) πως δημοσιοποίησε ιδιωτικές του επιστολές προς κάποιο συγγραφέα βιβλίων, παραβιάζοντας έτσι το απόρρητο μεταξύ πελάτη-δικηγόρου. Κατηγόρησε επίσης την υπηρεσία για «στοιχήματα θανάτων», όπου γίνονταν πονταρίσματα για τις πιθανές ημερομηνίες που θα εκτελούνταν οι κρατούμενοι, ζητώντας έτσι και τη διακοπή της υπεράσπισής του από την υπηρεσία.[16] Ακολούθησε έρευνα για αυτές τις κατηγορίες, η οποία κατέληξε στο ότι οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν αβάσιμοι. Η αναφορά του Λονγκ προς τις δικαστικές αρχές όπου απαιτούσε ο Μπομπ Ντίλινγκερ, ο δημόσιος συνήγορος από την Έκτη Δικαστική Περιφέρεια, να παραιτηθεί της κατοχής και ελέγχου της υπόθεσής του, State v. Long, δεν έγινε αποδεκτή.

Σύμφωνα με το Τμήμα Διορθώσεων της Φλόριντα, η τελική ποινή του Λονγκ ήταν πέντε χρόνια φυλάκιση, τέσσερις φορές 99 χρόνια φυλάκιση, 28 φορές ισόβια και μία θανατική ποινή.[1]

Εκτέλεση

Στις 23 Απριλίου 2019, ο Κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ντε Σάντις, υπέγραψε το ένταλμα εκτέλεσης του Λονγκ, το πρώτο που υπογράφηκε από τον ντε Σάντις από τον Ιανουάριο του 2019 που είχε αναλάβει καθήκοντα.[17] Οι επακόλουθες προσφυγές του Λονγκ δεν έγιναν δεκτές και έτσι εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στις 23 Μαΐου 2019, περισσότερο από 30 χρόνια μετά την καταδίκη του.[18] Είχε το τελευταίο του γεύμα στις 9:30 π.μ (τοπική ώρα), όπου ζήτησε ψητό βοδινό, μπέικον, τηγανητές πατάτες και αναψυκτικό.[19] Κηρύχθηκε νεκρός στις 6:55 μ.μ. και δεν έκανε καμία τελευταία δήλωση.[20]

Η Λίζα ΜακΒέι, ένα από τα θύματά του που επιβίωσαν της επίθεσής του και η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σύλληψή του, ήταν παρούσα κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής του.[21]

Σε άλλα μέσα

Η ιστορία του Λονγκ και των εγκλημάτων του ειπώθηκε σε αρκετά επεισόδια εγκληματολογικών ντοκυμαντέρ, καθώς και στην τηλεοπτική ταινία Πιστέψτε με: Η Απαγωγή της Λίζα ΜακΒέι, η οποία προβλήθηκε το 2018 από το κανάλι Lifetime.[22] Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Κέιτι Ντάγκλας ως Λίζα ΜακΒέι, Ρόσιφ Σάδερλαντ ως Μπόμπι Τζο Λονγκ και Ντέιβιντ Τζέιμς Έλιοτ ως Λάρι Πίνκερτον.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 «Inmate Population Information Detail – Inmate 494041». Florida Department of Corrections. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2018. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Bobby Joe Long – The Classified Ad Rapist». Department of Psychology, Radford University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2009. 
  3. ↑ Ramsland, Katherine. «Shame and the Serial Killer: Humiliation's influence on criminal behavior needs more attention». Psychology Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  4. ↑ Giannangelo, Stephen J. (1996). The Psychopathology of Serial Murder: A Theory of Violence. Greenwood Publishing Group. σελ. 22. ISBN 978-0-275-95434-5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  5. ↑ Moore, Melissa. «Married to a Monster: Ex-wife discusses serial killer who raped, killed 10 women». crimewatch. Telepictures Productions Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  6. ↑ Norris, Joel (1988). Serial Killers. N.Y.: Doubleday. σελίδες 137–149. ISBN 0-385-26328-7. 
  7. ↑ «Bobby Joe Long: The Classified Ad Rapist». Frances Farmers Revenge.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «The "Bobby Joe" Long Serial Murder Case: A Study in Cooperation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Hickey, Eric W. (1991). Serial Murderers and Their Victims. Pacific Grove, CA: Brooks/Cole. σελίδες 135–136. ISBN 0-534-15414-X. 
  10. ↑ «"Long overdue:" Florida serial killer executed after 34 years». WTVT (Raiford). 2019-05-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-06-06. https://web.archive.org/web/20210606013219/https://www.fox13news.com/news/long-overdue-florida-serial-killer-executed-after-34-years. Ανακτήθηκε στις 2021-09-10. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «ROBERT JOE LONG, a/k/a v. STATE OF FLORIDA». 30 Ιουνίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Ramsland, Katherine. «Bobby Joe Long». Crime Library. truTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2013. 
  13. ↑ «ROBERT JOE LONG, a/k/a BOBBY LONG, Appellant, v. STATE OF FLORIDA, Appellee No. 69,259». 30 Ιουνίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  14. ↑ «Robert Joe Long, Appellant, v. State of Florida, Appellee». 12 Νοεμβρίου 1987. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  15. ↑ «ROBERT J. LONG, Appellant, vs. State of Florida, Appellee, No. 83,593 Corrected Opinion». 6 Μαρτίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2007. 
  16. ↑ «The Morgue Archives: Jan–Feb 1999». www.mayhem.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «Robert Joseph Long – Death Warrant – May 2019» (PDF). Florida Supreme Court. 23 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «Convicted Killer Who Terrorized Tampa Bay in Mid 80s Executed». Bay News 9. 23 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  19. ↑ Davidson, Tom (23 Μαΐου 2019). «Serial killer Bobby Joe Long requests special final meal ahead of execution». Mirror. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «Serial Killer Who Took 10 Women's Lives Executed in Florida». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2019. 
  21. ↑ Soen, Hayley (3 Ιουνίου 2021). «Lisa McVey now: Where she is since abduction and Believe Me film». thetab.com. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 
  22. ↑ Lloyd Sowers (27 Σεπτεμβρίου 2018). «'Believe Me': Hillsborough deputy's survival story now a Lifetime movie». WTVT. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπόμπι_Τζο_Λονγκ&oldid=9047594"