Συνθήκη Σεβρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Image:SevresTreaty.png|right|200 px|thumb|Η Τουρκία, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών]]Η '''Συνθήκη των Σεβρών''' ([[10 Αυγούστου]] [[1920]]) ήταν διεθνής ([[Ευρώπη|ευρωπαϊκή]]) συμφωνία, μία από μία σειρά αντίστοιχων συνθηκών<ref> Category:World War I treaties</ref> μεταξύ των νικητριών δυνάμεων που επικράτησαν στον [[Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο]] και της ηττημένης [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Θεωρείται ότι ήταν η επιθυμητή λύση του λεγόμενου [[Ανατολικό Ζήτημα|Ανατολικού Ζητήματος]] (διαμελισμός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), όπως την σχεδίαζαν οι δυτικές δυνάμεις<ref>TS0011.pdf</ref>. Οι διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην υπογραφή της διεξήχθησαν στο μικρό [[Παρίσι|Παρισινό]] προάστιο των [[Σέβρες|Σεβρών]]<ref>"The Treaty of Sèvres, 1920". Harold B. Library, Brigham Young University</ref>από όπου και έλκει την επωνυμία της. Η [[Τουρκία]], βάσει των όρων της συνθήκης αυτής, θα έχανε περίπου τα 2/3 της έκτασης των προηγούμενων εδαφών της, θα συρρικνούτο δηλαδή, από έκτασης 1.589.540 τετρ. χιλιομέτρων (1914) σε 453.000 τετρ. χιλ. και θα αποτελούνταν, πλέον, μόνο από την Κωνσταντινούπολη (και μέρος της ενδοχώρας της) και την [[Ανατολία]] ενώ ο πληθυσμός της θα μειωνόταν στα 10.000.000 περίπου<ref>Heinz A. Richter, «Ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος 1919 - 1922», σελ. 144 – 146, εκδόσεις Γκοβόστη, [[Αθήνα]], [[Νοέμβριος]] [[2020]]</ref>. Τη συνθήκη αποδέχτηκε η [[Υψηλή Πύλη|Κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης]], δεν τη δέχτηκαν όμως οι Τούρκοι [[Εθνικισμός|εθνικιστές]], που υπό την ηγεσία του [[Μουσταφά Κεμάλ]]<ref>"Ottoman signatories of Treaty of Sèvres - NZHistory, New Zealand history online". NZHistory.net.nz. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2017</ref>αγωνίστηκαν και πέτυχαν τη μη εφαρμογή της.
==Όροι της Συνθήκης των Σεβρών==
Οι εδαφικές και λοιπές απώλειες της Τουρκίας, που προέβλεπε η συνθήκη των Σεβρών, ήσαν οι ακόλουθες:
Τα [[Δαρδανέλλια]] και ο [[Βόσπορος]] θα εισέρχονταν σε καθεστώς διεθνούς ελέγχου – διοίκησης, εξασφαλίζοντας έτσι τον ελεύθερο διάπλου των Στενών (πλέον Διεθνές Κανάλι) για εμπορικά αλλά και πολεμικά πλοία, τόσο σε περίοδο ειρήνης, όσο και σε εποχή πολέμου.
Οι πόλεις [[Μέκκα]], [[Μεδίνα]] και ολόκληρο το βιλαέτι της Χετζάζης θα μετατρέπονταν σε ανεξάρτητο βασίλειο, υπό [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανική]] επικυριαρχία. Το [[Ιράκ]] και η [[Παλαιστίνη]] θα τελούσαν, επίσης, υπό Βρετανική Εντολή, ενώ η Αραβία θα γινόταν Βρετανικό προτεκτοράτο, η δε Αίγυπτος, όπως και η Κύπρος θα επισημοποιούνταν ως Βρετανικές κτήσεις.
Η Συρία, ο Λίβανος<ref>Sykes-Picot</ref> και η [[Κιλικία]] (βιλαέτια Αδάνων, Χαλεπίου και Σεβάστειας) θα τίθονταν υπό καθεστώς Γαλλικής Εντολής.
Η Ιταλία αποκτούσε επίσημα τα [[Δωδεκάνησα]], ενώ η Τουρκία όφειλε να αναγνωρίσει την Ιταλική κυριαρχία της [[Οθωμανική Τριπολίτιδα|Τριπολίτιδα]]ς. Έπρεπε, ακόμη, να αποδεχτεί οικονομικές παραχωρήσεις προς την Ιταλία στα εδάφη της Νότιας Μικράς Ασίας, αλλά και την προσωρινή κατάληψη αυτών των εδαφών, έως ότου οριστικοποιούνταν οι όροι της συνθήκης ειρήνης.
Το [[Κουρδιστάν]] θα αποκτούσε αυτόνομη κρατική οντότητα, ενώ η (Τουρκική) επαρχία της Αρμενίας θα γινόταν ανεξάρτητο κράτος.
Η Τουρκική Οικονομία θα έμπαινε κάτω από διεθνή έλεγχο, με τις Αγγλία, Γαλλία και Ιταλία να αναλαμβάνουν τόσο τη μείωση, όσο και τη διαχείριση του Οθωμανικού Χρέους (1881). Τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας στην Τουρκία, θα απαλλοτριώνονταν και θα μεταβιβάζονταν στο Ταμείο της Επιτροπής Πολεμικών Αποζημιώσεων. Γερμανικά κεφάλαια που είχαν επενδυθεί στην Τουρκία θα υπόκεινταν σε ρευστοποίηση.
Η Τουρκία θα υποχρεωνόταν να διατηρεί μόνο έναν περιορισμένο στρατό (έως και 50.000 ανδρών), υπό καθεστώς διεθνούς επιτήρησης. Σε διεθνή έλεγχο θα περιέρχονταν και όλα τα λιμάνια, όπως και οι σιδηροδρομικές της γραμμές.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία,
==Δείτε επίσης==
* [[Συνθήκη των Σεβρών (Ελλάς - Τουρκία)]]
==Παραπομπές==
[[Κατηγορία:Συνθήκες|Σεβρων Συνθηκη]]
| |||