Μάχη του Σαγγαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στον χώρο αυτό η τουρκική διοίκηση, υπό την άμεση επίβλεψη του αρχιστρατήγου [[Κεμάλ Ατατούρκ|Μουσταφά Κεμάλ]] και του τουρκικού Γενικού Επιτελείου (επικεφαλής: αντιστράτηγος [[Φεβζί Τσακμάκ|Φεβζί Πασάς]]), οργάνωσε τρεις αμυντικές γραμμές σε βάθος 25 έως 30 χιλιομέτρων, που περιελάμβαναν χαρακώματα, ορύγματα με συρματοπλέγματα, πρόχειρα πυροβολεία και θέσεις αυτομάτων όπλων. Η τουρκική πλευρά διέθετε συνολικά 98.000 άνδρες από τους οποίους 72.000 ένοπλους: 16 ελαφρές μεραρχίες πεζικού δύναμης περίπου 5000 ανδρών η κάθε μία χωρίς πολλές βοηθητικές υπηρεσίες (σε αντίθεση με τις ελληνικές), 3 συντάγματα πεζικού, 4 μεραρχίες και 1 ταξιαρχία ιππικού.<ref>Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία: ''Σαγγάριος 1921'', τ. 34, σελ. 9</ref> Ο Κεμάλ κατόρθωσε σε διάστημα λιγώτερο από ένα μήνα μετά την μάχη του Εσκί-Σεχίρ και την ήττα του τουρκικού στρατού να αναπληρώσει τις μεγάλες απώλειες με το να μεταφέρει από άλλα σημεία της Τουρκίας στρατεύματα, καθώς και με εκτεταμένη στρατολογία που διεξήγε ακόμη και σε περιοχές που κατείχε ο ελληνικός στρατός<ref>Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία: ''Σαγγάριος 1921'', τ. 34, σελ. 9</ref>