Ιστορία του Σινουχέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιστορία του Σινουχέ (''s3-nh.t'', που σημαίνει κυριολεκτικά «γιος της συκομορέας», «συκομορέα») αφορά στη ζωή ενός αξιωματούχου του αυτοκρατορικού οίκου του [[Αμενεμχέτ Α’Α']] στην [[αρχαία Αίγυπτος|αρχαία Αίγυπτο]]. Μετά τον θάνατο του [[φαραώ]], φοβούμενος ανταγωνισμούς και διώξεις από τον διάδοχο Σέσωστρι Α’Α'-εξαιτίας μιας συνομωσίας στην οποία συμμετείχε- ο Σινουχέ φεύγει από την Αίγυπτο για να οικοδομήσει μια νέα ζωή στην εξορία, πιθανώς στη [[Συρία]]. Στον κολοφώνα της δύναμής του προκαλείται σε μονομαχία από έναν Σύριο ανταγωνιστή του. Ο Σινουχέ σκοτώνει τον αντίπαλό του στην μονομαχία και ξεκινά μια περίοδος ειρήνης. Γέρων πλέον νιώθει ότι πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα του και να ταφεί ως Αιγύπτιος. Ο βασιλεύων Φαραώ τον προσκαλεί να επιστρέψει και εκείνος επιστρέφει στο παλάτι που εγκατέλειψε στα νεανικά του χρόνια.

Πρόκειται για ένα κείμενο σε ύφος πρόζας, στο οποίο ο Σινουχέ εμφανίζεται να είναι υπεύθυνος στο χαρέμι του Φαραώ [[Αμενεμχέτ Α’]]Α' (1991-1976 [[Π.Κ.Ε.]]), υπό την διακυβέρνηση του οποίου η Αίγυπτος άπλωσε την επιρροή της στην χερσόνησο του Σινά και την ευρύτερη περιοχή της Συρίας και της Παλαιστίνης. Αποκύημα μιας εποχής που γνώρισε μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα, καλλιτεχνική και λογοτεχνική αναγέννηση, το κείμενο παρέχει αρκετές πληροφορίες για τα έθιμα του αυτοκρατορικού οίκου και την διαδικασία της διαδοχής.

Το γεγονός ότι το κείμενο υπήρξε αρκετά δημοφιλές κατά την αρχαιότητα, φαίνεται από τα πολλά του αντίγραφα, αρετάαρκετά από τα οποία είναι αποσπασματικά. Οι δύο πληρέστερες εκδόσεις είναι οι δύο πάπυροι του [[Μέσο Βασίλειο (αρχαία Αίγυπτος)|Μέσου Βασιλείου]] που βρίσκονται στη συλλογή του Βερολίνου. Άλλα αποσπασματικά αντίγραφα βρέθηκαν σε όστρακα.