Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Α΄ Παπαγεωργίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την επιβολή της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]] το καθεστώς έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα την τοποθέτηση νέου αρχιεπισκόπου και μητροπολιτών ευνοούμενων του Παλατιού και της Χούντας. Αρχικά η Δικτατορία επέβαλε κατ΄οίκον περιορισμό στον Μητροπολίτη Παντελεήμονα Α', , ώστε να μην λειτουργεί σε κανέναν ναό και να μην μπορεί να εξέλθει από το Επισκοπείο.<ref>[http://ikee.lib.auth.gr/record/133958/files/GRI-2014-11988.pdf Γεώργιος Κ. Τερμεντζόγλου, ''Εγκαίνια Νεώτερων Ναών της Θεσσαλονίκης (1912-2011)'', Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ., Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, Μεταπτυχιακό Τμήμα, Ειδίκευση: Ελληνισμού και Ορθοδοξίας, 2011]</ref> Αργότερα στο αντικανονικό αυτό πλαίσιο, το 1968, εκθρονίστηκε παράνομα ο κανονικός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Α΄ Παπαγεωργίου από την χουντική ''Αριστίνδην Σύνοδο'' του [[Ιερώνυμος Κοτσώνης|Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου]] Κοτσώνη<ref>{{Cite book|title=Η Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση|first=Χαράλαμπος (Χάρης)|last=Ανδρεόπουλος|publisher=Επίκεντρο|isbn=978-960-458-311-9|year=2017|location=Θεσσαλονίκη|page=180-185|quote=}}</ref>. Έτσι το δικτατορικό καθεστώς κατέστησε τον θρόνο σε χηρεία ώστε να εκλεγεί Μητροπολίτης θετικά διακείμενος και συνεργάσιμος με τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντα]] καθώς ο Μητροπολίτης Παντελεήμων εμφορούμενος από δημοκρατικά ιδεώδη αρνούνταν τη συνεργασία με το καθεστώς σε σημείο να αποχωρήσει από τον ναό του αγίου Δημητρίου ως διαμαρτυρία για την παρουσία των Συνταγματαρχών.