Γεώργιος Χατζανέστης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Ανάκληση & ανάληψη της αρχηγίας στη Μικρά Ασία ==

 

 

Ο Χατζανέστης υπήρξε υπέρμαχος της σύμπτυξης του μετώπου σε μικρότερο μήκος θεωρώντας σημαντικό μειονέκτημα την πολύ εκτεταμένη διάταξη του στρατυεύματος. Γι'αυτό λόγο μετά την εγκατάστασή του στη Σμύρνη διέταξε την εκπόνηση σχετικού σχεδίου, το οποίο ολοκληρώθηκε στις αρχές Αυγούστου δίχως, όμως, να προλάβει να εφαρμοστεί λόγω της τουρκικής επίθεσης.<ref name=ΙΕΕ2>[[Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος|Δεσποτόπουλος Αλ.]] σε ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', εκδοτική Αθηνών, 1978, τόμος ΙΕ, σελ. 205 - 208</ref> Παράλληλα, όμως, υποστηρίζεται ότι, όπως και άλλοι αξιωματούχοι, σχημάτισε εσφαλμένη εικόνα σχετικά με τις επιθετικές και οργανωτικές δυνατότητες του τουρκικού στρατού.<ref name=ΙΕΕ2/> Βασικό μέλημά του κατά τη διάρκεια της θητείας του υπήρξε η οργάνωση της εκστρατείας της Κωνσταντινούπολης, η οποία αντιμετωπίστηκε αρνητικά στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων.<ref name=ΙΕΕ2/> Για τον σκοπό αυτό πραγματοποίησε δύο επισκέψεις στην Αθήνα και μία στη Θράκη ενώ απέσπασε στρατιωτικές δυνάμεις από το μέτωπο και τα μετόπισθεν της Μικράς Ασίας. Μόλις έφθασε στην Μικρά Ασία διέταξε αξιωματικό του Επιτελείου του να συγκεντρώση τις χιλιάδες των άσκοπα περιφερομένων στην Σμύρη στρατιωτών και να τους στείλη στην Θράκη<ref>{{Cite book|title=Η Εκστρατεία εις την Μικράν Ασίαν|first=Κωνσταντίνος, Αντισυνταγματάρχης Πεζικού|last=Νερούτσος|publisher=Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|year=1962|location=Αθήνα|page=204|quote=}}</ref>Υποστηρίχθηκε ότι με την απόσπαση αυτή (11 ταγμάτων πεζικού και 5πυροβολαρχιών) συνέβαλε στην ήττα του μικρασιατικού μετώπου.<ref name=Πλουμίδης3/> Σημαντικές ευθύνες, επίσης, του προσάπτονται για την διαχείριση της τουρκικής επίθεσης που εκδηλώθηκε τον Αύγουστο του 1922, την σημασία της οποίας άργησε να αντιληφθεί. Απόρροια όλων αυτών υπήρξε η αντικατάστασή του στην ηγεσία της Στρατιάς της Μικράς Ασίας στις 21 Αυγούστου 1922.