|
== Γενετική ==
Η [[αρχαιογενετική]] μελέτη με τίτλο "''Genetic origins of the Minoans and Mycenaeans''" που εκδόθηκε το 2017 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Μυκηναίοι είχαν στενή γενετική σχέση με τους [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωΐτες]], και ότι και οι δύο σχετίζονταν στενά αλλά όχι απόλυτα με τους σύγχρονους Έλληνες. Η ίδια μελέτη ανέφερε επίσης ότι τουλάχιστον 3/4 του DNA των Μυκηναίων και των Μινωϊτών προερχόταν από τους πρώϊμους [[Νεολιθική περίοδος|Νεολιθικούς]] γεωργούς που ζούσαν στη δυτική [[Μικρά Ασία]] και το [[Αιγαίο Πέλαγος]] (Μυκηναίοι ~74–78%, Μινωΐτες ~84–85%), ενώ περί το υπόλοιπο 1/4 προερχόταν από αρχαίους πληθυσμούς που σχετίζονταν με τους [[Κυνηγός-συλλέκτης|κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες]] του [[Καύκασος|Καυκάσου]] και το Νεολιθικό Ιράν (Μυκηναίοι ~8–17%, Μινωΐτες ~14–15%). Σε αντίθεση με τους Μινωΐτες, οι Μυκηναίοι είχαν επίσης κληρονομήσει ~4-16% από μία "βόρεια" πηγή που σχετίζεται με τους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες της [[Ανατολική Ευρώπη|Ανατολικής Ευρώπης]] και της [[Παλαιολιθική περίοδος|Άνω Παλαιολιθικής]] [[Σιβηρία|Σιβηρίας]], και εισήχθη μέσω μίας εγγύτερης πηγής που σχετίζεται είτε με τους κατοίκους της δυτικής [[Ευρασιατική στέπαΕυρασιατική_στέπα#Δυτική_Στέπα|ΕυρασιατικήςΠοντιακής-Κασπιανής στέπαςΣτέπας]] είτε με την [[Αρμενία]]. Η μελέτη έδειξε επίσης ότι δεν υπάρχει μετρήσιμη πρόσμιξη από το [[Λεβάντες]] ή την Αφρική στους Μυκηναίους και τους Μινωίτες, απορρίπτοντας έτσι την υπόθεση ότι οι πολιτισμοί του Αιγαίου προέρχονταν από μετανάστες των συγκεκριμένων περιοχών.<ref name=":0">{{Cite journal|title=Genetic origins of the Minoans and Mycenaeans|last1=Lazaridis|first1=Iosif|last2=Mittnik|first2=Alissa|last3=Patterson|first3=Nick|last4=Mallick|first4=Swapan|last5=Rohland|first5=Nadin|last6=Pfrengle|first6=Saskia|last7=Furtwängler|first7=Anja|last8=Peltzer|first8=Alexander|last9=Posth|first9=Cosimo|last10=Vasilakis|first10=Andonis|last11=McGeorge|first11=P. J. P.|last12=Konsolaki-Yannopoulou|first12=Eleni|last13=Korres|first13=George|last14=Martlew|first14=Holley|last15=Michalodimitrakis|first15=Manolis|last16=Özsait|first16=Mehmet|last17=Özsait|first17=Nesrin|last18=Papathanasiou|first18=Anastasia|last19=Richards|first19=Michael|last20=Roodenberg|first20=Songül Alpaslan|last21=Tzedakis|first21=Yannis|last22=Arnott|first22=Robert|last23=Fernandes|first23=Daniel M.|last24=Hughey|first24=Jeffery R.|last25=Lotakis|first25=Dimitra M.|last26=Navas|first26=Patrick A.|last27=Maniatis|first27=Yannis|last28=Stamatoyannopoulos|first28=John A.|last29=Stewardson|first29=Kristin|last30=Stockhammer|first30=Philipp|last31=Pinhasi|first31=Ron|last32=Reich|first32=David|last33=Krause|first33=Johannes|last34=Stamatoyannopoulos|first34=George|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5565772/|doi=10.1038/nature23310|issue=7666|volume=548|pages=214–218|pmid=28783727|pmc=5565772|issn=0028-0836|date=2 Αυγούστου 2017|journal=Nature|language=en}}</ref>
{| class="wikitable" style="text-align: center"
|+Μυκηναϊκά δείγματα μελέτης<ref name=":0" />{{efn|Το ΧΥ παραπέμπει σε αρσενικά δείγματα και το ΧΧ σε θηλυκά. Τα θηλυκά (XX) δείγματα δεν φέρουν πατρογραμμή (Y-DNA), εξού και το σύμβολο – που δεικνύει μη εφαρμογή.}}
|- style="vertical-align: center;"
!#
! Τοποθεσία
! [[Κοινή Χρονολογία (χρονολόγηση)|Χρονολόγηση]]
![[Απλοομάδα#Απλοομάδες στο Υ-χρωμόσωμα|Y-DNA]]
|-
|1
| Αγία Κυριακή, Σαλαμίνα
|1411-1262 ΠΚΕ
|–
|-
|2
| Απάθεια Γαλατά, Πελοπόννησος
|1700-1200 ΠΚΕ
|–
|-
|3
|Περιστεριά Τριφυλίας, Πελοπόννησος
|1416-1280 ΠΚΕ
|–
|-
|4
|Απάθεια Γαλατά, Πελοπόννησος
|1700-1200 ΠΚΕ
{{notelist}}
Το 2021 δημοσιεύθηκε έρευνα σεπου έγινε πάνω στο γενετικό υλικό ατόμων (οστών) από τους τρείς πολιτισμούς της Εποχής του Χαλκού, δηλ.στις τονπεριοχές Μινωικό,της τονηπειρωτικής ΚυκλαδικόΕλλάδας και τοντου ΜυκηναϊκόΑιγαίου (Ελλαδικό),πελάγους· καιτο απόΜινωικό, περιοχέςτο της ΒόρειαςΚυκλαδικό και Κεντρικήςτον Ελλάδας και της ΚρήτηςΕλλαδικό. Η έρευνα έδειξε ότι οι τρείς πολιτισμικά διαφορετικοί πληθυσμοί ήταν γενετικά ομοιογενείς στηνστη περιοχή του Αιγαίου και της Δυτ.δυτικής Ανατολίας (Μικράς Ασίας), στις αρχές της Εποχής του Χαλκού. Οι πρόγονοι αυτών των πληθυσμών ήταν κυρίως τοπικοίγηγενείς αιγαιακοίνεολιθικοί καλλιεργητέςγεωργοί του Αιγαίου(σεάνω ποσοστότου >65%) και πληθυσμοί σχετιζόμενοι με νεολιθικούς καυκασιακούςτους κυνηγούς-τροφοσυλλέκτες του Καυκάσου (17%–27%). Αυτά τα ευρήματα είναι συμβατά με τις διαχρονικές αρχαιολογικές θεωρίες γιασχετικές τονμε μετασχηματισμότη τηςμετάβαση Νεολιθικής-Εποχήςαπό τη Νεολιθική Εποχή στην Εποχή του Χαλκού,· δηλ.δηλαδή τηντη μετανάστευση νέων πληθυσμών από τηντη Μικρά ΑνατολίαΑσία και τοντο Καύκασο. αλλάΩστόσο, η σημαντική γενετική συμβολή των γηγενών νεολιθικών πληθυσμών δείχνει ότι συνέβαλαν και τηαυτοί συμμετοχήστις τοπικούκαινοτομίες πληθυσμούτης Πρώιμης Εποχής του Χαλκού. Ο πληθυσμός της Μέσης Εποχής του Χαλκού βρέθηκεήταν περισσότερο διαφοροποιημένος γενετικά. Ένας πιθανός λόγος θεωρείταιείναι η πρόσθετη ροή γονιδίων από τον Πόντο και τηντη Ποντιακή-Κασπιανή Στέπα προς το Αιγαίο. Οι σύγχρονοι Έλληνες - οι οποίοι επίσης φέρουν γενετικόεπίσης υλικόγενετική επιρροή από τηντη Ποντιακή-Κασπιανή Στέπα - έχουν κοινό το 90% του αυτοσωματικού γενετικού τους υλικού με τοτη Βόρειοβόρεια ΑιγαίοΕλλάδα της Μέσης Εποχής του Χαλκού, υποδεικνύοντας συνέχεια μεταξύ των δύο εποχών. Αντίθετα, οι Μυκηναίοι της Κατώτερης[[Υστερη εποχή του χαλκού|Ύστερης Εποχής του Χαλκού]] μπορείφαίνεται να φέρουνείχαν, αραιωμένοείτε προγονικόαραιωμένη υλικόγενετική είτεεπιρροή από τηντη ΣτέππαΠοντιακή-Κασπιανή Στέπα, είτε απόεπιπρόσθετη γενετική επιρροή που σχετίζεται με την Αρμενία.<ref>[https://www.cell.com/cell/pdf/S0092-8674(21)00370-6.pdf Florian Clemente et al., "The genomic history of the Aegean palatial civilizations", Cell 184, 2565–2586, May 13, 2021, σ. 2576.] </ref>
== Σημειώσεις και παραπομπές ==
|
