Πορθμός του Ευρίπου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μεταφορά από το λήμμα Παλίρροια του Ευρίπου |
μ →Παλίρροια: συμπλήρωση λήμματος, προσθήκη παραπομπών |
||
Γραμμή 6:
Η Παλίρροια του Ευρίπου είναι ένα σύνθετο μοναδικό φαινόμενο, οφειλόμενο στις [[παλιρροϊκές δυνάμεις]] που παρατηρείται μόνο στον Πορθμό του Ευρίπου.
Σε αυτό τον χώρο παρουσιάζεται το φαινόμενο, τα ύδατα του διαύλου να κινούνται συνεχώς, ενώ συγχρόνως να αλλάζουν και φορά κίνησης, κατευθυνόμενα άλλοτε προς τον Βόρειο και άλλοτε προς το Νότιο Ευβοϊκό. Η συστηματική παρακολούθηση του εν λόγω ρεύματος έδειξε ότι ενώ στις 22-23 ημέρες παρουσιάζει μια κανονικότητα αλλαγής φοράς ανά 6 ώρες περίπου, όπως ακριβώς η [[παλίρροια]], στις υπόλοιπες 6-7 ημέρες του μήνα το ρεύμα γίνεται τόσο ακανόνιστο που μπορεί να αλλάξει φορά ακόμη και 14 φορές μέσα στο ίδιο 24ωρο. Έτσι διαπιστώθηκε ότι το κανονικό ρεύμα αντιστοιχεί στις συζυγίες, δηλαδή 11-12 ημέρες περί τη νέα σελήνη (Ν.Σ.) και άλλες τόσες κατά τη πανσέληνο, ενώ το ακανόνιστο ρεύμα παρατηρείται κατά τους τετραγωνισμούς (Π.Τ. και Τ.Τ.). Η μέση διάρκεια του βόρειου ρεύματος υπερέχει της διάρκειας του νότιου ρεύματος κατά 27,1 λεπτά. Η παλίρροια, που παρατηρείται στο Ευβοϊκό κόλπο, δεν προέρχεται μόνο από την τοπική παλίρροια του Αιγαίου πελάγους αλλά και από την παλίρροια της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. <ref>{{Cite web|url=https://digitallibrary.academyofathens.gr/archive/item/11121|title=ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΡΡΟΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΟΥ {{!}} Ψηφιακό αποθετήριο της Ακαδημίας Αθηνών|website=digitallibrary.academyofathens.gr|accessdate=2021-09-26}}</ref>
Η εξήγηση του συγκεκριμένου φαινομένου του ρεύματος του Ευρίπου απασχόλησε και τους αρχαίους Έλληνες και ειδικότερα τον [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και τον [[Ερατοσθένης ο Κυρηναίος|Ερατοσθένη]], καθώς και πολλούς άλλους επιστήμονες από τον 19-ο αιώνα και μετά. Σημαντική συνεισφορά στη μελέτη του φαινομένου κατέχουν οι Έλληνες [[Δημήτριος Αιγινήτης (πανεπιστημιακός)|Δημήτριος Αιγινήτης]] (1926)<ref>{{cite journal|title=Το πρόβλημα της παλιρροίας του Ευρίπου|year=1928|author=Αιγινίτης, Δ. |journal=Πρακτικά Ακαδημίας Αθηνών}}</ref> ο Υποπλοίαρχος [[Ανδρέας Α. Μιαούλης]], Β.Ν. (1880)<ref>{{cite book|year=1882|location=Αθήνα|title=Περί της παλιρροίας του Ευρίπου, μετά δώδεκα πινάκων και ενός υδρογραφικού σχεδιογραφήματος του Πορθμού του Ευρίπου|author=Ανδρέας Αντ. Μιαούλης|publisher=Ανδρέας Κορομηλάς}}</ref> και ο βρετανός Υποναύαρχος [[Αρθούρος Μένσελ]] (Arthur Mansel), RN. Η έρευνα συμπληρώθηκε από μετρήσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών στη Γλύφα (1981-1984).<ref>{{cite book|author=Λεοντάρης, Σ. Ν. | title=Εισαγωγή στην Ωκεανογραφία | publisher=Εκδόσεις Συμμετρία | year=1995 | location=Αθήνα|pages=132-153}}</ref>
| |||