Φιλάρετος Ιωαννίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
παραπομπές
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Την ίδια περίοδο εξαπολύθηκαν διώξεις εναντίον Τηνίων και άλλων Κυκλαδιτών δημοκρατικών πεποιθήσεων, υπό την εποπτεία του Μητροπολίτη Ιωαννίδη, με επικεφαλής βασανιστηρίων τον χωροφύλακα της Τήνου Λεβέντη. Ορισμένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα νησιά τους για να γλιτώσουν τις αντικομμουνιστικές εμφυλιοπολεμικές διώξεις.<ref>Jarvis, Charles E., Tyrants, 1977, Ithaca Press, p.86</ref><ref>Νίκανδρος Κεπέσης, «Θα νικήσουμε» «Σ. Εποχή», Β έκδοση σ. 150, ISBN: 9789602245910</ref>
 
Συνεχίζοντας την εμπλοκή του στα πολιτικά θέματα, συνετέλεσε στην παραίτηση της δημοκρατικής [[Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950|Κυβέρνησης Νικολάου Πλαστήρα]]. Ειδικότερα, στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου το 1950, ο πρωθυπουργός Πλαστήρας ανακοίνωσεκατά απότη τηνδιάρκεια [[Τήνος|Τήνο]]γεύματος τηνκαι πρόθεσηαπαντώντας νασε σταματήσουνπροσφώνηση οι
επέμεινε εκτελέσειςστην ανάγκη των κομμουνιστών"μέτρων καιεπιείκειας" μετατροπήπου τηςεφάρμοζε θανατικήςη καταδίκηςκυβέρνηση τους σε ισόβιατου. Ο μητροπολίτης Φιλάρετος, τότεαπαντώντας, διακήρυξε"αφού τηνεξήρα πλήρητον αντίθεσήπατριωτισμό του, αρνούμενοςπρωθυπουργού" τοποθετήθηκε αντίθετα με την συγχώρεσηκυβερνητική θέση.<ref>Λιναρδάτος Σπύρος, "Από τον εμφύλιο στην Χούντα", εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1977, τόμος Α΄, σελ. 144</ref> Ο Πλαστήρας, τότε, και επιμένονταςσε στηαπάντηση, διατήρησηδήλωσε την πρόθεση του, σε περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές, να σταματήσουν οι εκτελέσεις των κομμουνιστών και μετατροπή της θανατικής ποινήςκαταδίκης τους σε ισόβια. Αναφέρεται μάλιστα πως το ακροατήριο εξεπλάγη από την κακία του Φιλάρετου.<ref>Γ. Καραγιάννης, ''Εκκλησία και Κράτος 1833-1977, ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους'', 1997, σ. 103, ISBN 9789608402492</ref> Ακολούθησε πολιτική κρίση με την απόσυρση του Σοφοκλή Βενιζέλου και τελικά την πτώση της Κυβέρνησης Πλαστήρα.<ref>Γ. Καραγιάννης, ''Εκκλησία και Κράτος 1833-1977, ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους'', 1997, σ. 105, ISBN 9789608402492</ref><ref>Μητροπολίτης Χαρτούμ και Σουδάν Τίτος, “Η Καθημερινή”, 23 Ιουνίου 1995</ref><ref>Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, Κωνσταντίνου Α. Μυγδάλη, Τμήμα Θεολογίας, ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 2000, σ.106</ref><ref>Στη σχετική αγόρευσή του ο Πλαστήρας στο Κοινοβούλιο είπε «...εδημιουργήθη κυβερνητική κρίσις, διότι εις μιαν θρησκευτικήν εορτήν επανέλαβα το Ειρήνη υμίν’’ του Ιησού, δια το οποίον εκείνος κατεδικάσθη από τους τότε Γραμματείς και Φαρισαίους. Θα ήτο φυσικά αντίθετον προς την Ιστορίαν, εάν οι σημερινοί Γραμματείς και Φαρισαίοι δεν κατεδίκαζον δια τον λόγον αυτόν και έναν κοινόν θνητόν».</ref>
 
Ο Μητροπολίτης Ιωαννίδης παραιτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1960 και πέθανε στην [[Αθήνα]] το 1961.<ref>[https://markmarkou.sites.sch.gr/1961/koim/filaretos_ioannides.htm Μητροπολίτης πρώην Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου Φιλάρετος. (1886-1961). (Εκκλησία της Ελλάδος).]</ref><ref>Ημερολόγιο Μητροπόλεως Σύρου 2003</ref>