Ανατολικό Μπλοκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το μοντέλο εμπορίου των χωρών του Ανατολικού Μπλοκ τροποποιήθηκε σημαντικά. <ref name="black88">{{Harvard citation no brackets|Black|English|Helmreich|McAdams|2000|p=88}}</ref> Πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1% –2% του εμπορίου αυτών των χωρών ήταν με τη Σοβιετική Ένωση. Το 1953 το μερίδιο αυτών των συναλλαγών είχε αυξηθεί στο 37%. <ref name="black88"/> Το 1947 ο Ιωσήφ Στάλιν κατήγγειλε επίσης το [[Σχέδιο Μάρσαλ]] και απαγόρευσε σε όλες τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ να συμμετέχουν σε αυτό. <ref name="black82">{{Harvard citation no brackets|Black|English|Helmreich|McAdams|2000|p=82}}</ref>

 

 

Αρχικά η Κομεκόν χρησίμευσε ως κάλυψη για την αφαίρεση από τους Σοβιετικούς υλικών και εξοπλισμού από το υπόλοιπο Ανατολικό Μπλοκ αλλά στη συνέχεια άλλαξε όταν οι Σοβιετικοί έγιναν καθαροί χορηγοί του υπόλοιπου Μπλοκ μέχρι τη δεκαετία του 1970 μέσω ανταλλαγής πρώτων υλών χαμηλού κόστους με έτοιμα προϊόντα χαμηλής ποιότητας. <ref name="turnock27"/> Ενώ πόροι όπως το πετρέλαιο, η ξυλεία και το ουράνιο αρχικά καθιστούσαν ελκυστική την πρόσβαση σε άλλες οικονομίες του Ανατολικού Μπλοκ, οι Σοβιετικοί σύντομα έπρεπε να εξάγουν σοβιετικές πρώτες ύλες σε αυτές τις χώρες για να διατηρήσουν τη συνοχή τους <ref name="2turnock267">{{Harvard citation no brackets|Turnock|2006|p=267}}{{Citation not found}}</ref>. Μετά την αντίδραση στα σχέδια της Κομεκόν για την εξόρυξη των ορυκτών πόρων της Ρουμανίας και την εξαντλητική χρήση της γεωργικής της παραγωγής, η Ρουμανία άρχισε να παίρνει μια πιο ανεξάρτητη στάση το 1964. Παρόλο που δεν απέρριψε την Κομεκόν δεν έπαιξε κανένα σημαντικό ρόλο στη λειτουργία της, ειδικά μετά την άνοδο στην εξουσία του [[Νικολάε Τσαουσέσκου]]. <ref name="crampton313"/>