Καμίγ Φλαμμαριόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10:
Την πρώτη επαφή με αστρονομικό φαινόμενο την είχε στην [[έκλειψη Ηλίου]] της 9ης Οκτωβρίου [[1847]]. Αργότερα, παρατήρησε μία άλλη μερική έκλειψη Ηλίου ([[28 Ιουλίου]] [[1851]]) με μαυρισμένο από καπνό γυαλί. Ενθουσιάστηκε, κι όταν ο δάσκαλός του στο σχολείο του εξήγησε το φαινόμενο ο ενθουσιασμός μετατράπηκε σε βαθύ θαυμασμό. Από τότε άρχισε να ασχολείται με την Αστρονομία. Το [[1853]] παρατήρησε έναν [[κομήτης|κομήτη]] και σχεδίασε την ουρά του.
Ο πατέρας του Καμίγ, ο Ετιέν, δοκίμασε να επεκταθεί από τη γεωργία στο εμπόριο, αλλά έπεσε θύμα του συνεταίρου του και πτώχευσε. Η οικογένεια μετανάστευσε έτσι στο [[Παρίσι]], όπου ο Καμίγ βρήκε δουλειά ως βοηθός [[Χαρακτική|χαράκτη]] (Σεπτέμβριος [[1856]]). Είχε αρκετό ελεύθερο χρόνο ώστε να παρακολουθεί νυκτερινά μαθήματα στην «Πολυτεχνική Εταιρεία» και να γράψει πραγματεία που εκδόθηκε με τίτλο ''Ο Κόσμος πριν την εμφάνιση του ανθρώπου'' το [[1858]]. Τον Μάιο 1858 ο Καμίγ αρρώστησε και ο γιατρός που κάλεσε εντυπωσιάσθηκε τόσο από το χειρόγραφο αυτού του έργου, ώστε πρότεινε στον διευθυντή του [[Αστεροσκοπείο των Παρισίων|Αστεροσκοπείου των Παρισίων]] [[Ουρμπέν Λεβεριέ]], που ήταν γνωστός του, να προσλάβει τον Φλαμμαριόν στο [[αστεροσκοπείο]]. Πράγματι, στις [[24 Ιουνίου]] [[1858]] ο Καμίγ Φλαμμαριόν παρουσιάστηκε εκεί, στον αστρονόμο Puiseux, που τον ρώτησε μερικά πράγματα, έκρινε ικανοποιητικές τις απαντήσεις του και τον προσέλαβε ως μαθητευόμενο αστρονόμο.
Γρήγορα όμως ο Φλαμμαριόν απογοητεύτηκε: Ενώ ονειρευόταν να παρατηρεί τα θαύματα του ουρανού, βρέθηκε σε ένα γραφείο να κάνει χιλιάδες βαρετούς υπολογισμούς. Μελετά λοιπόν παράλληλα εντατικά και γράφει 2 έργα, το δεύτερο από τα οποία, ''Η πληθύς των κατοικημένων κόσμων'', εκδόθηκε και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Πράγμα που εκνεύρισε τον αυστηρό και κακότροπο Λεβεριέ, ο οποίος κάλεσε τον νεαρό υπάλληλό του και του είπε, με ύφος που δεν άφηνε περιθώρια για συζήτηση: «Βλέπω κύριε ότι δεν σκοπεύετε να μείνετε εδώ. Είναι πολύ απλό, μπορείτε να φύγετε.»
Γραμμή 16:
Ο Φλαμμαριόν είδε τα όνειρά του να διαλύονται. Ωστόσο, ο Λεβεριέ είχε δημιουργήσει πολλούς εχθρούς, που συμπαραστέκονταν στα «θύματά» του. Με συστάσεις λοιπόν του Σαρλ Ντελωναί (Charles Delaunay), ο Καμίγ προσλήφθηκε στο "Bureau des Longitudes" (Γραφείο Προσδιορισμού Γεωγραφικών Μηκών) με μεγαλύτερο μισθό. Για να διεξαγάγει όμως αστρονομικές παρατηρήσεις, περίμενε ως το [[1866]], οπότε και νοίκιασε μια μικρή ταράτσα όπου εγκατέστησε τηλεσκόπιο διαμέτρου 11 εκατοστών. Με αυτό παρατήρησε τον [[καινοφανείς αστέρες|Καινοφανή]] του Βορείου Στεφάνου.
Ο πόλεμος του 1870 έδωσε στον Φλαμμαριόν τη δυνατότητα να δείξει το παρατηρησιακό του ταλέντο, ως υπεύθυνος του στρατιωτικού παρατηρητηρίου του πύργου Muette, που διέθετε διόπτρες και τηλεσκόπια με τα οποία κανόνιζαν τις βολές του γαλλικού πυροβολικού κατά του γερμανικού, που βομβάρδιζε το [[Παρίσι]].
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Φλαμμαριόν συνέχισε να γράφει άρθρα και αστρονομικές εργασίες, ενώ άρχισε να δίνει και διαλέξεις. Σιγά-σιγά έγινε ευρύτερα γνωστός. Το [[1873]] ο υπουργός παιδείας της [[Γαλλία|Γαλλίας]] πείθει τον Λεβεριέ να αναγνωρίσει το σφάλμα του και να επαναπροσλάβει τον Φλαμμαριόν. Με τον τρόπο αυτό ο Φλαμμαριόν επανέρχεται ως «επαγγελματίας» αστρονόμος και παρατηρεί [[διπλός αστέρας|διπλούς αστέρες]]. Από αυτές τις παρατηρήσεις προέκυψε το έργο του ''Οι διπλοί αστέρες - κατάλογος πολλαπλών αστέρων σε κίνηση'' (1878). Ο Φλαμμαριόν πρώτος ανακάλυψε την [[ιδία κίνηση]] του [[Αλντεμπαράν]], αλλά και την τροχιά ενός συνοδού σε διπλό αστέρα, κάτι που τον ενέπλεξε σε διαμάχη με τον διάσημο [[Όττο φον Στρούβε]], διευθυντή στο [[Αστεροσκοπείο Πούλκοβο]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]], ο οποίος σφετερίστηκε την ανακάλυψή του.
== Το κυρίως έργο του και η αναγνώριση ==
Γραμμή 26:
Εκείνη την περίοδο, το ουράνιο σώμα που κυρίως απασχολούσε τον ίδιο τον Φλαμμαριόν ήταν ο πλανήτης [[Άρης (πλανήτης)|Άρης]], αφού οι παρατηρήσεις του [[Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι]] έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι ήταν κατοικημένος από ευφυή όντα. Οι μεταβολές στην επιφάνεια του Άρη που παρατήρησε ο Φλαμμαριόν κατά την ίδια [[αντίθεση]], του [[1876]], φάνηκαν να ενισχύουν την άποψη αυτή.
Η μεγαλύτερη επιθυμία του Φλαμμαριόν ήταν να αποκτήσει ένα δικό του αστεροσκοπείο, όπου θα μπορούσε να αφοσιωθεί στις μελέτες του χωρίς περιορισμούς. Σε αυτό στάθηκε τυχερός, αφού το [[1882]] ο βαθύπλουτος M. Meret, θαυμαστής των έργων του, του προσέφερε έκταση στο [[Ζυβισύ-συρ-Ορζ]] (Juvisy-sur-Orge) όπου κτίσθηκε ένα αστεροσκοπείο εξοπλισμένο με τηλεσκόπιο διαμέτρου 24 cm. Από εκεί ο Φλαμμαριόν παρατήρησε την αντίθεση του Άρη το [[1884]]. Το [[Αστεροσκοπείο του Ζιβισύ]] έγινε σύντομα τόπος αναφοράς για όλους όσους είχαν ένα έντονο ενδιαφέρον για την [[Αστρονομία]].
Το [[1882]] ο Φλαμμαριόν ίδρυσε το περιοδικό ''L'Astronomie'', που εκδίδεται μέχρι σήμερα και ήταν, μετά τη «Λαϊκή Αστρονομία», ο μεγαλύτερος σταθμός για την εκλαΐκευση της επιστήμης αυτής στο ευρύ κοινό που πραγματικά ενδιαφερόταν για αυτή. Στη συνέχεια ίδρυσε τη [[Γαλλική Αστρονομική Εταιρεία]] (Société Astronomique de France, SAF), της οποίας υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος.
| |||