Γεώργιος Βενδότης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tzouki (συζήτηση | συνεισφορές)
γλωσσική επιμέλεια, προσθήκη πληροφοριών
Tzouki (συζήτηση | συνεισφορές)
γλωσσική επιμέλεια του άρθρου, προσθήκη πληροφοριών
Γραμμή 12:
Το 1781 εγκαταστάθηκε οριστικά στη Βιέννη, όπου γρήγορα γνώρισε πολλά μέλη της εκεί ελληνικής εμπορικής παροικίας και συνδέθηκε φιλικά με τον λόγιο [[Πολυζώης Λαμπανιτζιώτης|Πολυζώη Λαμπανιτζιώτη]]. Η καίρια συμβολή του στην ανάπτυξη της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής της Βιέννης αρχίζει με τη συνεργασία του με τον τυπογράφο-εκδότη Γιόζεφ Μπάουμάιστερ,(Josef Baumeister), σημαντικό εκδότη ελληνικών βιβλίων. Ο Βεντότης συνεργάστηκε μαζί του ως διορθωτής, επιμελητής και μεταφραστής κειμένων.
 
Ιδιαίτερα σημαντική και χαρακτηριστική για τη γόνιμη συνεργασία τους υπήρξε η προσπάθειά τους το 1784 να εκδώσουν μια ελληνική εφημερίδα. Το ειδησεογραφικό αυτό έντυπο ονομάστηκε «[[Ταχυδρόμος της Βιέννης]]». Ωστόσο δεν κυκλοφόρησαν παρά δύο μόνο φύλλα: το πρώτο στις 28 Ιουνίου / 9 Ιουλίου και το δεύτερο στις 5/16 Ιουλίου του 1784. Οι αυστριακές αρχές, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις της Υψηλής Πύλης, η οποία είχε πληροφορηθεί την έκδοση πριν να κυκλοφορήσει το πρώτο φύλλο, διέταξαν τη διακοπή της έκδοσης του «[[Ταχυδρόμος της Βιέννης|Ταχυδρόμου»]].<ref>Ίλια Χατζηπαναγιώτη-Sangmeister, «Η πρώτη ελληνική εφημερίδα, ο Ταχυδρό­μος της Βιέννης (1784) των Βεντότη και Baumeister, και η δημιουργία μιας αστικής δημοσιότητας στους Νέους Χρόνους», Κονδυλοφόρος 8 (2009), σ. 131-148.</ref>
 
Η έκδοση ελληνικής εφημερίδας δείχνει την ικανότητα του Βεντότη να κατανοεί τις νέες τάσεις και αναζητήσεις του ελληνισμού της εποχής του. Η ανάγκη για περιοδικό τύπο εκδηλώνεται έντονα στην ελληνική κοινωνία από τη δεκαετία του 1780 και εξής και εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της διαδικασίας διαμόρφωσης μίας αστικής δημοσιότητας. Η ανάδυση νέων κοινωνικών ομάδων – η εκκολαπτόμενη αστική τάξη-, οι κοινωνικοί ανταγωνισμοί που προκύπτουν, η διεκδίκηση της εξουσίας, η διάθεση των νέων ομάδων να ασκήσουν κριτική στις υφιστάμενες ηγετικές ομάδες, το άνοιγμα προς τη Δύση και η ανάγκη για συστηματική πληροφόρηση και διάλογο, είναι οι παράγοντες που θέτουν σε εκκίνηση τις διαδικασίες διαμόρφωσης μιας δημόσιας σφαίρας. Ο περιοδικός τύπος, ως κατεξοχήν μέσο για πληροφόρηση, δημόσια έκφραση, διάλογο και κριτική, αρχίζει να προσελκύει το ενδιαφέρον των τυπογράφων/εκδοτών ελληνικών εντύπων.  
Έτσι μετέφρασε από τα γαλλικά '''"Πάπας τι εστί"''' του Άιμπελ (1782),
 
Ο Βεντότης, εκτός από την έκδοση ελληνικής εφημερίδας, θα αναλάβει και άλλα πρωτοποριακά εγχειρήματα, όπως την έκδοση ελληνικών καλενδαρίων (το πρώτο φαίνεται να εκδίδεται το 1789). Στην ελληνική βιβλιοπαραγωγή προστίθενται λοιπόν χάρη στις πρωτοβουλίες του δύο νέα είδη (εφημερίδες, καλενδάρια), τα οποία ικανοποιούν καινούριες, νεωτερικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας (πληροφόρηση, ορθολογιστική οργάνωση χρόνου). Ο Βεντότης ανανέωσε την ελληνική τυπογραφία και ως προς το περιεχόμενο των εκδόσεων. Στο τυπογραφείο Μπάουμάιστερ θα φροντίσει για την έκδοση σημαντικών ελληνικών έργων που εκφράζουν τις νέες τάσεις προς εκκοσμίκευση της σκέψης, οι οποίες άρχισαν να εμφανίζονται στην ελληνική κοινωνία στις αρχές του 18ου αιώνα και την εποχή αυτή γίνονται ισχυρές. Εκεί θα τυπωθούν, για παράδειγμα, η ''Εκκλησιαστική Ιστορία'' (1783) του Μελετίου Αθηνών και το ''Σχολείον των ντελικάτων εραστών'' (1790) του Ρήγα.
την '''"Κατήχησις"''' του επισκόπου Μόσχας Πλάτωνα, (1783),
 
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο μετέφρασε από τον '''"Ινδόν φιλόσοφον ή μέθοδος του ευτυχώς ζην εις την κοινότητα…κοινότητα'' (1782)"''' του Τσέστερφηλντ –το πρώτο ελληνικό βιβλίο που εξέδωσε ο Μπάουμάιστερ -αντίγραφο το ''Πάπας τί εστί'' του οποίουΆιμπελ υπάρχει(1782), στητο Βιβλιοθήκη''Κατήχησις'' τηςτου Βουλήςεπισκόπου τωνΜόσχας Πλάτωνα (1783) και την ''Ηθική ιστορία του Βελισσάριου'' του Μαρμοντέλ (1783). Ελλήνων,
 
την '''"Ηθική ιστορία του Βελισσάριου"''' του Μαρμοντέλ (1783) ενώ τα δυο επόμενα χρόνια (1783-1784) ασχολήθηκε με την απόδοση στη καθομιλουμένη της εποχής
'''«Εκκλησιαστική Ιστορία Μελετίου Μητροπολίτου Αθηνών. Μετενεχθείσα εκ της Ελληνικής εις την ημετέραν απλοελληνικήν φράσιν, εις τόμους τρεις διαιρεθείσα και πλουτισθείσα με πολλάς χρησίμους, και αναγκαίας υποσημειώσεις, και ακριβείς πίνακας·παρά Γεωργίου Βενδότη εκ Ζακύνθου, και παρ' αυτού διορθωθείσα. Παρά Ιωσήπω Βαουμαϊστέρω, Νομοδιδασκάλω, και Τυπογράφω. Εν Βιέννη της Αουστρίας»''' (1783) σε συνεργασία με τον Πολυζώη Λαμπανιτζιώτη.
 
 
Γραμμή 39 ⟶ 37 :
Το τυπογραφείο θα περιέλθει στα χέρια της γυναίκας του, Μαρίας Σφογκαρά, <ref> εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή του 1996, τόμος 7ος στο ομώνυμο λήμμα</ref> την οποία είχε παντρευτεί το 1787, η οποία θα το λειτουργήσει μέχρι το 1810 και ύστερα θα το πουλήσει στον Ιωάννη Τσβέκιο. (J. B. Zweck).
 
==Εκδόσεις==
==Ελληνική Τυπογραφία==
Άλλα βιβλία που εξέδωσε ο Βεντότης είναι:
*''Έρωτος αποτελέσματα'', 1792 <ref>Χ.Γ.Πατρινέλης, το ελληνικό βιβλίο κατά την Τουρκοκρατία, ΑΠΘ, υπηρεσία δημοσιεύσεων. Θεσσαλονίκη, σελ.30 </ref>