Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίον της κυβέρνησης, και πήγε στο [[Ναύπλιο]] μαζί με πεντακόσιους Γορτυνίους για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα. Δεν συνελήφθη από την κυβέρνηση λόγω της φιλίας του με στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς όπως ο Καραϊσκάκης,<ref>''«…όπου ακούσας ο Γενναίος τον Καραϊσκάκην μακρόθεν δυό ώρας του έγραψεν αν έχη σκοπόν δια να πολεμήση η όχι και ο Καραϊσκάκης απάντησεν εις τον Γενναίον, όχι μόνον ότι δεν θέλει τον πολεμήσει, αλλά και ο Κωλέττης, εάν θελήση να τον ενοχλήση, θέλει τον υπερασπισθή δια των όπλων…»,'' Κολοκοτρώνης Γενναίος, ''Απομνημονεύματα'', σελ. 138.</ref> αλλά φυγοδίκησε στην ορεινή Αρκαδία αναζητώντας τρόπους να απελευθερώσει τον πατέρα του που είχε φυλακιστεί στην Ύδρα. Κατέστρωσε σχέδιο να απαγάγει τον πρόεδρο του Εκτελεστικού Γεώργιο Κουντουριώτη ώστε να τον ανταλλάξει με τον φυλακισμένο πατέρα του, αλλά το σχέδιο του προδόθηκε την τελευταία στιγμή.<ref>Ιωάννης Β. Δασκαρόλης, ''Γενναίος Κολοκοτρώνης - ο έφηβος οπλαρχηγός του 1821'', εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2021, σελ. 121.</ref>

Πρωταγωνίστησε στην καταπολέμηση της εισβολής του Ιμπραήμ, πρωταγωνίστησε στις μάχες στην Τραμπάλα (6 Ιουνίου 1825),<ref>''«Ο Γενναίος με το στράτευμά του πολεμεί όλην την ημέρα. Έρριχναν μπομπαις και κανόνια, πολεμάν όλην την ημέραν..»,'' Κολοκοτρώνης Θεόδωρος, ''Διήγησις'', σελ. 148.</ref> στα Τρίκορφα (23 Ιουνίου 1825) όπου κινδύνεψε σοβαρά να σκοτωθεί, και στη Δαβιά (14 Αυγούστου 1826). Εκστράτευσε εκτός Πελοποννήσου για να βοηθήσει τον Καραϊσκάκη κατά του Κιουταχή. Ακολούθως, πρωτοστάτησε στον κλεφτοπόλεμο κατά του Ιμπραήμ,<ref>''«..εκινώντο πανταχόθεν αυθόρμητοι από τας επαρχίας και παρακολουθούσαν το στρατόπεδο των Τούρκων, όπου και αν υπηγαινε, φονεύοντας καθημερινώς και παίρνοντας ζώα..Περισσοτέραν φθοράν ελάμβανεν ο Ιμπραήμπασας από τας ρηθείσας ενέδρας παρά σχεδόν από τα στρατόπεδα…»,'' Κολοκοτρώνης Γενναίος, ''Απομνημονεύματα'', σελ. 173.</ref> καταπολέμησε αποτελεσματικά τους τουρκοπροσκυνημένους,<ref>{{Cite web|url=https://www.istorikathemata.com/2021/03/1827.html|title=Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης καταπολεμά τους τουρκοπροσκυνημένους και κρατάει όρθια την επανάσταση λίγο πριν την ναυμαχία του Ναυαρίνου (Ιούνιος-Οκτώβριος 1827)|accessdate=2021-10-13}}</ref> οχύρωσε το κάστρο της Καρύταινας για να προστατέψει τους πληθυσμούς της ευρύτερης περιοχής, κρατώντας αναμμένη την δάδα της επανάστασης μέχρι την ναυμαχία του Ναυαρίνο.<ref>{{Cite web|url=https://www.istorikathemata.com/2021/03/1825-1826.html|title=Αντίσταση και κλεφτοπόλεμος κατά του Ιμπραήμ από τον Γενναίο Κολοκοτρώνη και η οχύρωση του κάστρου της Καρύταινας (Αύγουστος 1825-Απρίλιος 1826)|accessdate=2021-10-13}}</ref>

Μετά την έλευση Καποδίστρια στήριξε ενεργά τον κυβερνήτη και ορίστηκε χίλιαρχος Πελοποννήσου μαζί με τους Πλαπούτα και Νικηταρά. Μετά από παράκληση του ίδιου του καποδίστριαKαποδίστρια εκστράτευσε και συμμετείχε στην πολιορκία του Επάκτου, η οποία ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 28 Απριλίου 1829. Ακολούθως διορίστηκε από τον καποδίστρια φρούραρχος της Εθνοσυνέλευσης του Άργους που συνεδρίασε για πρώτη φορά στο αρχαίο θέατρο του Άργους στις 13 Ιουλίου 1829. Μετά τον θάνατο του Καποδίστρια ακολούθησε μια σύντομη περίοδο αναρχίας μέχρι την έλευση του Όθωνα, κατά την οποία ο Γενναίος προσπάθησε και εν μέρει το κατάφερε, να προστατεύσει του πληθυσμούς της Πελοποννήσου από τις υπερβολικές απαιτήσεις των οπλαρχηγών και των στρατιωτικών σωμάτων τους.<ref>Κολοκοτρώνης Ιωάννης (Γενναίος), ''Διάφορα έγγραφα και επιστολαί αφορόντα τας κατά το 1832 μετά τον θάνατον του Καποδίστρια συμβάσας κατά την Ελλάδα ανωμαλίας και αναρχίας,'' Τυπογραφείο Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, Αθήνα 1846</ref>