Ζωή ανάξια να βιωθεί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η έκφραση εμφανίστηκε πρώτη φορά σε έντυπη μορφή στον τίτλο βιβλίου του 1920, ''"Die Freigabe der Vernichtung Lebensunwerten Lebens''" (στα ελληνικά: «''Το δικαίωμα τερματισμού της ζωής που δεν είναι άξια να βιωθεί''», στα αγγλικά: "''Allowing the Destruction of Life Unworthy of Life"''), από δύο ακαδημαϊκούς, τον ομότιμο καθηγητή νομικής [[:en:KarlΚαρλ BindingΜπίντινγκ]] (συνταξιοδοτημένος από το Πανεπιστήμιο της [[Λειψία|Λειψίας]]) και τον καθηγητή ψυχιατρικής [[:en:AlfredΆλφρεντ HocheΧόχε]] (από το Πανεπιστήμιο του [[Φράιμπουργκ]]).<ref> Cover of ''Die Freigabe der Vernichtung Lebensunwerten Lebens'' (''Allowing the Destruction of Life Unworthy of Life'') [[:de:DateiFile:BindingHoche FreigabeCoverAufl22.jpg|at German Wikipedia]].</ref> Σύμφωνα με τον Hoche, κάποιοι ζωντανοί άνθρωποι που είχαν υποστεί εγκεφαλική βλάβη ή που ήταν διανοητικά καθυστερημένοι ή [[Αυτισμός|αυτιστικοί]] καθώς και οι ψυχικά ασθενείς, θεωρούνταν «''πνευματικά νεκροί''», «''ανθρώπινα έρματα''» και «''κενά κελύφη ανθρώπινων όντων''» και η θανάτωση αυτών θα ήταν επωφελής και φιλάνθρωπη καθώς απάλλασσε από το βάρος της επώδυνης ύπαρξης τα υποκείμενα και την κοινωνία. Με βάση αυτές τις ιδέες, τέτοιοι άνθρωποι θεωρούνταν απλώς αναλώσιμοι.<ref>[http://www.ess.uwe.ac.uk/genocide/mord.htm "Life Unworthy of Life" and other Medical Killing Programmes]</ref> Αργότερα η [[Ναζισμός|Ναζιστική ιδεολογία]] επέκτεινε τους διωγμούς και τη θανάτωση και σε όσους θεωρούνταν «''φυλετικά κατώτεροι''» ή ανήκαν σε «''μιαρή φυλή''».<ref>{{Cite news |url=http://www.nytimes.com/1986/09/21/magazine/german-doctors-and-the-final-solution.html |title=German Doctors and the Final Solution |date=September 21, 1986 |author=Robert Jay Lifton |work=The New York Times}}</ref>