Progressive rock: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 4:
==Ιδιαιτερότητες==
{{Κύριο|Ροκ μουσική}}
[[Αρχείο:Jethro-Tull-9-73(5).jpg|thumb|upright||alt=Ο Ian Anderson των Jethro Tull παίζει σαξόφωνο.|Ο Ian Anderson των [[Jethro Tull]] παίζει σαξόφωνο.]]
"Το progressive rock αποτελεί την πιο καλλιτεχνική, φιλοσοφική, την πιο «διανοουμενίστικη» πλευρά της Rock μουσικής".<ref>Σταύρος, Δημήτριος Γ. "progressive rock: το προοδευτικό ρεύμα στο Rock του '70", σελ. 160.</ref> Οι μπάντες του είδους αυτού πειραματίστηκαν με διάφορα όργανα εκτός του καθιερωμένου σετ κιθάρας - μπάσου - ντραμς και εισήγαγαν νέες μορφές στα τραγούδια ως προς τα μουσικά μέρη που απάρτιζαν τα κομμάτια. Συγκροτήματα όπως οι ''Beatles'', οι ''Pink Floyd'', οι ''Moody Blues'', οι ''Deep Purple'' και οι ''Golden Earring'' πειραματίστηκαν με όργανα όπως έγχορδα ορχήστρας, πνευστά, αλλά και πλήρεις ορχήστρες. Τα ροκ συγκροτήματα του είδους, ξεπέρασαν κατά πολύ το ως τότε καθιερωμένο τρίλεπτο διάρκειας ενός ροκ τραγουδιού και ηχογράφησαν πιο περίπλοκα στη δομή τραγούδια χρησιμοποιώντας ενίοτε συγχορδίες που είχαν τη βάση τους στην τζαζ και άλλα υποείδη που ξεκίνησαν από αυτήν όπως η ''fusion''.
 
Γραμμή 12:
Οι σχέσεις του Προοδευτικού Rock με τις άλλες τέχνες ήταν πολύ στενές, η έμπνευση από τη λογοτεχνία σχεδόν κανόνας, οι στίχοι πιο υπερβατικοί και βαθυστόχαστοι, η εικόνα και ο τρόπος παρουσίασης της μουσικής αυτής ήταν πιο θεατρικός, η δισκογραφία του παρουσίαζε έργα ολοκληρωμένα κατά το πρότυπο, πολλές φορές των μεγάλων κλασικών συνθετών (όροι όπως σουίτα, πρελούδιο, κίνηση χρησιμοποιούντο συχνότατα), πολλές φορές οι δίσκοι ήταν θεματικοί(concept), η τεχνική αρτιότητα των μουσικών ήταν από τις υψηλότερες στο χώρο του Rock τόσο σε πρακτικό όσο και σε θεωρητικό επίπεδο…<ref>Σταύρος, Δημήτριος Γ. "Progressive Rock: το προοδευτικό ρεύμα στο Rock του '70", σελ. 3-4.</ref>}}
 
[[Αρχείο:Rickwakemanmoog.jpg|thumb||right||upright||alt=Ο Rick Wakeman παίζει συνθεσάιζερ με το ένα χέρι και προγραμματίζει ένα Minimoog με το άλλο.|Ο Rick Wakeman παίζει συνθεσάιζερ με το ένα χέρι και προγραμματίζει ένα Minimoog με το άλλο.]]{{απόσπασμα|Οι μουσικοί του Progressive Rock επίσης έδωσαν μεγάλη έμφαση και στη σύνθεση, πραγματοποιώντας μεγαλεπήβολες δημιουργίες όπως οι Rock σουίτες... Ακόμη προχώρησαν σε συνθέσεις πάνω στα πρότυπα της φούγκας και του κανόνα. Συνήθως μια βασική μελωδία στο Rock συνοδεύεται από μια μπασογραμμή, συγχορδίες και κρουστά για το ρυθμό. Όμως στις προκείμενες περιπτώσεις ήταν δυνατόν πολλές ανεξάρτητες μελωδίες να ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα. Ενδεικτικά οι Jethro Tull χρησιμοποίησαν κανόνα στο κομμάτι “Round” και οι Caravan στο κομμάτι “Asforteri 25”.<ref>Σταύρος, Δημήτριος Γ. "Progressive Rock: το προοδευτικό ρεύμα στο Rock του '70", σελ. 56.</ref>}}
 
Το προοδευτικό ροκ έφερε τα synthesizers στο προσκήνιο, οδήγησε ουσιαστικά τις εξελίξεις στα πληκτροφόρα όργανα και αξιοποίησε γενικότερα τη τεχνολογία του ήχου.<ref> "Τέλος το Progressive Rock επέδειξε μεγάλη δεξιοτεχνία και σε θέματα τεχνολογίας. Ήταν το είδος που έφερε τα synthesizers στο προσκήνιο και οδήγησε ουσιαστικά τις εξελίξεις στα πληκτροφόρα όργανα. Επίσης η παραγωγή των δίσκων του progressive rock ήταν από μόνη της ένα μνημείο τέχνης με τις καινοτόμες τεχνικές και την αξιοποίηση της τεχνολογίας. Μάλιστα πολλοί μηχανικοί ήχου έφτασαν ως να θεωρούνται μέλη της μπάντας για την οποία δούλευαν, όπως ο George Martin για τους Beatles και ο Alan Parsons για τους [[Pink Floyd]] (ο οποίος διέγραψε και ο ίδιος μια σπουδαία solo πορεία στο Progressive Rock). Δίσκοι όπως το ''[[Dark Side of the Moon]]'' των Pink Floyd είχαν μια τόσο μνημειώδη παραγωγή που χρησιμοποιούνταν για τη δοκιμή στερεοφωνικών συστημάτων." Σταύρος, Δημήτριος Γ. "Progressive Rock: το προοδευτικό ρεύμα στο Rock του '70", σελ. 57.</ref>