Λαμία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

===Χριστιανικοί χρόνοι===

Για τη ζωή της στους χριστιανικούς χρόνους δεν υπάρχουν πολλές ιστορικές πληροφορίες, πέραν του ότι αποτέλεσε έδρα επισκοπής κατά τον 5ο και 6ο αιώνα. Από τον 9ο αιώνα (869-870), η πόλη εμφανίζεται στις πηγές ως ''Ζητούνι''. Το 1204 με την κατάλυση της βυζαντινής κυριαρχίας ύστερα από την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204)|άλωση της Κωνσταντινούπολης]] από τους σταυροφόρους της [[Δ΄ Σταυροφορία]]ς, πέρασε στα χέρια των Φράγκων, που ίδρυσαν εκεί τη Βαρωνία του Ζητουνίου, με το όνομα Girton. Η οχύρωση της ακρόπολης (''Ακρολαμία'') αναφέρεται για πρώτη φορά ως Κάστρο σε μια επιστολή του [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Πάπα Ιννοκέντιου Γ΄]] (αρχές 13ου αι.). Στα 1218, κατελήφθη από το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότη της Ηπείρου]] [[Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας|Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα]]. Το 1275 το Κάστρο παραδόθηκε από τον ηγεμόνα της Θεσσαλίας [[Ιωάννης Α΄ Δούκας|Ιωάννη Α΄ Δούκα]], ως προίκα στον μετέπειτα [[Δουκάτο των Αθηνών|Δούκα των Αθηνών]] [[Γουλιέλμος ντε Λα Ρος|Γουλιέλμο δε λα Ρος]]. Στα 1311, το Κάστρο του Ζητουνίου πέρασε στα χέρια των Καταλανών υπό την αιγίδα του [[Βασίλειο της Νεαπόλεως|βασιλείου της Νεαπόλεως]], με την ονομασία El Cito. Από το 1446 πέρασε στα χέρια των Τούρκων μέχρι την απελευθέρωση της πόλης στα 1832-1833. Στα 1658, ίσως και πιο νωρίς, άρχισε να λειτουργεί στη Λαμία το γνωστό παζάρι με πανελλήνια και παμβαλκανική ακτινοβολία. Από το 1884 μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Κάστρο χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας. Το 1973 ο χώρος παραδόθηκε από το [[Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (Ελλάδα)|Υπουργείο Εθνικής Άμυνας]] στο [[Υπουργείο Πολιτισμού]] και το 1984 ο [[Δήμος Λαμιέων]] ανέλαβε την ανάπλασή του και την επισκευή του στρατώνα, με σκοπό τη στέγαση του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης.<ref name="odysseus.culture.gr"/><ref name="lamia-city.gr"/>

 

===Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - Απελευθέρωση===