Φιόντορ Τιούτσεφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲{{πληροφορίες προσώπου}}

▲'''Τιούτσεφ, Φιόντορ Ιβάνοβιτς''' (ρωσ.''Фёдор Ива́нович Тю́тчев'', προφορά: [ˈfʲɵdər ɪˈvanəvʲɪt͡ɕ ˈtʲʉt͡ɕəf] ) ([[5 Δεκεμβρίου]] [[1803]] - [[27 Ιουλίου]] [[1873]]). Διακεκριμένος Ρώσος ποιητής και διπλωμάτης. Έμεινε στο [[Μόναχο]] και στο [[Τουρίνο]], όπου γνώρισε τον [[Friedrich Wilhelm Joseph Schelling]] και τον [[Χάινριχ Χάινε]]. Δεν συμμετείχε στην λογοτεχνική ζωή ούτε θεωρούσε τον εαυτό του λογοτέχνη.

▲Τα πρώτα ποιήματά του βασίζονται στην ποιητική παράδοση του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]]. Από το [[1830]] τα έργα του υφίστανται την επίδραση του Ευρωπαϊκού (προπαντώς [[Γερμανικός Ρομαντισμός|Γερμανικού]]) [[ρομαντισμός|ρομαντισμού]]. Αποτελούν φιλοσοφικά, στοχαστικά ποιήματα με βασικά θέματα την Κτίση, την φύση, την ανθρώπινη μοίρα. Το [[1840]] δημοσιεύει μερικά πολιτικά άρθρα πάνω στο πρόβλημα της αλληλεπίδρασης της Ρωσίας με τον Δυτικό πολιτισμό. Τη δεκαετία του [[1850]] ο Τιούτσεφ δημιουργεί μίαν σειρά ερωτικών ποιημάτων γεμάτη διαπεραστικό αίσθημα αγάπης και καημού. Τα ποιήματα αυτά αργότερα ενώθηκαν στο λεγόμενο «Ντενίσιεφσκι» κύκλο, αφιερωμένο στην ερωμένη του ποιητή την Ε. Α. Ντενίσιεβα δηλαδή. Τις επόμενες δεκαετίες του 1860 και 1870 στα έργα του κυριαρχούν πολιτικά θέματα.