Ανάκτορα Σενμπρούν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 18:
 
== Ιστορία ==
Αρχικά το Σενμπρούν ήταν ένα μικρό κτίσμα, που δημιουργήθηκε το 1570 ως βασιλικό κυνηγετικό περίπτερο (Jagdschloss) από τον [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανό Β΄]], ενώ ο γιός του, aytokr;atorawαυτοκράτορας [[Ματθίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ματθίας]] φρόντισε το 1612 για την επέκτασή του και λέγεται πως ήταν αυτός, που του χάρισε τη σημερινή του ονομασία. Το κτίσμα εκείνο καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη [[Δεύτερη πολιορκία της Βιέννης]] από τους Οθωμανούς το 1683.<br />
Η κατασκευή ανακτόρου στη θέση αυτή άρχισε από τον αυτοκράτορα [[Λεοπόλδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Λεοπόλδο Α΄]], που έδωσε την εντολή στον αρχιτέκτονα Γιόχαν-Μπέρνχαρντ Φίσερ φον Έρλαχ να σχεδιάσει ένα νέο παλάτι, το οποίο προόριζε για τον γιο του [[Ιωσήφ Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ιωσήφ Α΄]]. Το πρώτο προσχέδιο στο πρότυπο των [[Βερσαλλίες (παλάτι)|Βερσαλλιών]] ήταν ουτοπικό και δαπανηρό, οπότε του δόθηκε εντολή για δεύτερο σχέδιo, ενός μικρότερου ανακτόρου. Η κατασκευή άρχισε το 1696, πλην όμως δεν ολοκληρώθηκε λόγω του θανάτου του αυτοκράτορα Ιωσήφ Α΄ το 1711.<br />
Τελικά το ημιτελές Σενμπρούν έγινε δώρο του αυτοκράτορα [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Καρόλου ΣΤ΄]] στην κόρη του [[Μαρία Θηρεσία]], η οποία έδωσε εντολή συνέχισης των εργασιών στον αρχιτέκτονα Νικολό Πακάσι (Nicolo Pacassi). Ο Πακάσι προχώρησε σε πλήρη αναδόμηση του ανακτόρου σε ρυθμό [[ροκοκό]] και επάνω σε εντελώς νέα σχέδια, με την κατασκευή να διαρκεί από το 1743 ως το 1749, ενώ έκτισε και το Ανακτορικό Θέατρο Σενμπρούν (Schlosstheater Schönbrunn), όπου μετέπειτα παρουσίασαν έργα τους σημαντικοί συνθέτες, όπως ο [[Γιόζεφ Χάυντν|Χάυντν]] και ο [[Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ|Μότσαρτ]]. Η Μαρία Θηρεσία χρησιμοποιούσε το Σενμπρούν ως θερινή αυτοκρατορική κατοικία.