Θεσσαλονίκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Μετά την άλωση της από τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] το [[1432]], παρέμεινε στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] για περίπου πέντε αιώνες. Μετά την εκδίωξη των [[Εβραίοι|Εβραίων]] κυρίως από την [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική Χερσόνησο]] το [[1492]] με την έκδοση του διατάγματος της [[Αλάμπρα]], αλλά και από την [[Βόρεια Ευρώπη]], η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε τον προορισμό τους, αποκτώντας έτσι την δική της [[Ιστορία των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη|εβραϊκή κοινότητα]].<ref>{{Cite web|url=https://www.byzantinemuseum.gr/|title=Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο|website=www.byzantinemuseum.gr|accessdate=2019-05-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190517094720/https://www.byzantinemuseum.gr/|archivedate=2019-05-17|url-status=live}}</ref> Η εγκατάσταση των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη ανέδειξε την πόλη ως τη σημαντική εβραϊκή μητρόπολη μέχρι τουλάχιστον τις αρχές του [[20ός αιώνας|20ού αιώνα]]. Ιδιαίτερα από τα μέσα του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] η πόλη υπήρξε το πλέον κοσμοπολίτικο και πολυπολιτισμικό [[αστικοποίηση|αστικοποιημένο]] κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ο σημαντικότερος πόλος πολιτικών κινήσεων και κινημάτων που συνάντησε στη μακρόχρονη ιστορία της.
 
Μετά την ένταξή της στον κορμό του Ελληνικού Κράτους το 1912, ο πληθυσμός της πόλης παρουσίασε σημαντικές μεταβολές, όπως με τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και την εγκατάσταση των Ελλήνων Μικρασιατών προσφύγων και ακολούθως - κατά την [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|Ανταλλαγή Πληθυσμών]] - με την απομάκρυνσηαποχώρηση του μουσουλμανικού πληθυσμού και την αντικατάστασήεγκατάσταση του από προσφυγικούςπροσφυγικών πληθυσμούςπληθυσμών της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] και της [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]]. Αυτός είναι και ο λόγος που η Θεσσαλονίκη συχνά αναφέρεται ως "προσφυγομάνα". Οι πληθυσμιακές μεταβολές συνέτειναν στην αλλαγή της πληθυσμιακής κατάστασης της πόλης, με ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου. Η πολεοδομική και αρχιτεκτονική της αναδιοργάνωση επιταχύνθηκε από τη [[Μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης 1917|Μεγάλη Πυρκαγιά του 1917]] και τις προσπάθειες της νέας ελληνικής διοίκησης να προσθέσει αρχαιοελληνικά και ευρωπαϊκά στοιχεία στο αρχιτεκτονικό ύφος της πόλης, γεγονός που οδήγησε στην καταστροφή αρκετών οθωμανικών λατρευτικών και λειτουργικών κτηρίων.
 
Από την ίδρυση της από τον [[Κάσσανδρος|Κάσσανδρο]], η Θεσσαλονίκη ως μια ακμάζουσα [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστική]] πόλη, μέχρι την εποχή της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικής κυριαρχίας]], αξιοποιεί τη στρατηγική της θέση και αναπτύσσεται σε μια πολυπολιτισμική πόλη. Από το [[1912]], με τη λήξη των [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικών Πολέμων]] και την ενσωμάτωση της περιοχής στο σύγχρονο Ελληνικό Κράτος, η Θεσσαλονίκη αποτελεί τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Ελλάδας. Συχνά αναφέρεται ως η συμπρωτεύουσα της Ελλάδας. Ο [[πληθυσμός]] του [[Πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης|Πολεοδομικού Συγκροτήματος]] υπολογίζεται σε 788.191 κατοίκους, κατά την [[ελληνική απογραφή 2011|Απογραφή του 2011]]. Ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής ανέρχεται σε 1.012.013 κατοίκους<ref>{{Cite web|url=http://www.schediasmos.com/gr/assets/pdf/%CE%BD%CE%B5%CE%BF%20%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%20%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%BF%20%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82.pdf|title=ΝΕΟ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ|date=14 Σεπτεμβρίου 2012|website=Σχεδιασμός|accessdate=14 Σεπτεμβρίου 2012}}</ref> ενώ εκείνος της περιφερειακής ενότητας (πρώην νομού) σε 1.110.912 κατοίκους.