Η '''περεστρόικα''' ([[ρωσικά]]: перестройка, που σημαίνει αναδόμηση, ανασυγκρότηση, αναδιάρθρωση) ήταν το όνομα των οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων του [[Μιχαήλ Γκορμπατσόφ]] που έλαβαν χώρα στη [[Σοβιετική Ένωση]] από τον Απρίλιο του 1985 μέχρι το Δεκέμβριο του 1991.
== Εσωτερικό πλαίσιο ==
Η βασική αιτία αυτής της "καθυστέρησης" ήταν η ακραία συγκέντρωση της οικονομίας της ΕΣΣΔ και η έλλειψη οποιασδήποτε πρωτοβουλίας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Σοβιετικός οικονομολόγος Λίμπερμαν, είχε ήδη αναγνωρίσει το πρόβλημα και πρότεινε την παραχώρηση αυτονομίας στις επιχειρήσεις, επιτρέποντάς τες, να καθορίζουν με δική τους πρωτοβουλία την παραγωγή τους, βασιζόμενες στις παραγγελίες που λαμβάνουν και όχι με βάση ύπαρξης κεντρικού σχεδίου . Ο Αλεξέι Κοσίγκιν, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών το 1964, το θέτει σε εφαρμογή. Η μεταρρύθμιση όμως εγκαταλείφθηκε τη δεκαετία του 1970, επειδή τα μέλη του κόμματος στερούνταν τις εξουσίες που είχαν έως τότε από τεχνοκράτες διαχειριστές.
Αντιμέτωπη σε αυτά τα εμπόδια, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η [[KGB]], με επικεφαλής τον Γιούρι Αντρόποβ, διεξάγει έρευνα για να εκτιμηθεί το σοβιετικό [[Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν|ΑΕΠ]] με βάση δυτικά ποιοτικά κριτήρια, δηλαδή, με την ενσωμάτωση της έννοιας της [[Προστιθέμενη αξία|προστιθέμενης αξίας]] και όχι μόνο με βάση τον όγκο (αριθμός των μονάδων παραγωγής), όπως ίσχυει στην σοσιαλιστική παράδοση. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο και μάλιστα με βάση αποδεικτικά στοιχεία ήταν προφανής η ύφεση της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ πρώην εχθροί της ([[Ιαπωνία]], [[Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας|Δυτική Γερμανία]]) είχαν ήδη ανακάμψει. Επιπλέον, από το 1978, η [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]] με επικεφαλής τον [[Ντενγκ Ξιαοπίνγκ|Ντενγκ Σιαοπίνγκ]], εφάρμοσε μια επαναστατική οικονομική πολιτική που εγκαθίδρυε τον καπιταλισμό και είχε ως αποτέλεσμα την δυναμική ανάκαμψη της κινεζικής οικονομίας.
