Σουίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 9112711 από τον 2001:648:2800:206:1C94:2C0F:AD79:98F0 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 3:
Με τον όρο '''σουίτα''' αναφερόμαστε γενικά σε ένα αυτοτελές και οργανωμένο σύνολο οργανικών ή ορχηστρικών [[μουσική|μουσικών]] κομματιών, τα οποία εκτελούνται διαδοχικά και με δεδομένη σειρά υπό μορφή συναυλίας, παρά εν είδει συνοδείας. Το σύνολο αυτών των κομματιών μπορεί να αποτελείται και από αποσπάσματα [[όπερα]]ς, [[μπαλέτο]]υ (π.χ. "Η λίμνη των κύκνων" - [[Τσαϊκόφσκι]]) καθώς επίσης και από κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα (π.χ. "Αρλεσιανή Σουίτα" - [[Ζωρζ Μπιζέ]]).
 
Ο Estienne du Tertre θεωρείται ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο ''σουίτα'' στη μουσική το1557το [[1577]] (''suyttes de bransles''), αν και την εποχή εκείνη ο όρος αφορούσε σε ζεύγη χορών. Η πρώτη σουίτα με τη μορφή που πλέον αναγνωρίζουμε είναι το "Newe Padouan, Intrada, Dantz, & Galliarda" του Paul Peuerl (1611), μία συλλογή από δέκα σουίτες, στις οποίες οι τέσσερις χοροί του τίτλου επαναλαμβάνονται με την ίδια σειρά. Κατ' αντιστοιχία, το "Banchetto musicale" του [[Γιόχαν Σάιν]] (1617) περιέχει 20 "σουίτες", η καθεμία από τις οποίες αποτελείται από πέντε διαφορετικούς χορούς.
 
Η κλασική σουίτα καθιερώνεται μέσα από τα έργα του [[Γιόχαν Γιάκομπ Φρόμπεργκερ]], τα οποία όμως οφείλουν τη σειρά διαδοχής των χορών στους διάφορους εκδότες παρά στον ίδιο· στα χειρόγραφά του οι χοροί δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη αλληλουχία και η [[ζίγκα]] μπορεί να προηγείται της [[σαραμπάντα]]ς. Εντούτοις, η καθιέρωση της σειράς αποτέλεσε σημαντική επιρροή, κυρίως στο έργο του [[Μπαχ]]. Στην περίπτωση του [[Φρανσουά Κουπρέν]], οι σουίτες για τσέμπαλο αποτελούνται από χορούς-κομμάτια χαρακτήρα, τα οποία φέρουν ευφάνταστους τίτλους, όπως ''La visionnaire'' («Η οραματίστρια»), ''La misterieuse'' («Η μυστηριώδης») κλπ.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σουίτα"