Στροφύλι Κηφισιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 19:
Στα τέλη του 19ου αιώνα πολλοί Αθηναίοι αλλά και ομογενείς αποφασίζουν να κτίσουν τις θερινές τους επαύλεις στην περιοχή. Στην ανάπτυξη του Στροφυλίου συνέβαλε και η έλευση το 1889 του ατμοκίνητου σιδηροδρόμου, που ελαχιστοποίησε την απόσταση Αττική - Κηφισιά σε 30 με 40 λεπτά. Πρόκειται για το θρυλικό Θηρίο της Κηφισιάς.
 
Μετά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών - Πειραιώς το 1868, αποφασίζεται η συνέχιση της γραμμής στα προάστια, αλλά και στα μεταλλεία του [[Λαύριο|Λαυρίου]]. Η εταιρεία Σιδηρόδρομοι Αττικής με διευθυντή τον Φωκίωνα Νέγρη, ανέλαβαν την υλοποίηση του έργου. Η επέκταση της γραμμής μέχρι το Λαύριο, ήταν αποτέλεσμα της συμφωνίας ανάμεσα στον διευθυντή των μεταλλείων [[Φωκίων Νέγρης|Φωκίωνα Νέγρη]] και τον Χαρίλαο Τρικούπη. Μετά από πολλές προτάσεις που απορρίφθηκαν αποφασίστηκε η επέκταση της γραμμής προς Βορρά μέσω Πατησίων, Ποδαράδων, όπως αποκαλούσαν τη Νέα Ιωνία, με σταθμό στο Ηράκλειο και μετά θα διακλαδιζόταν προς δύο κατευθύνσεις. Η μία προς Κηφισιά και η άλλη μέσω Φιλοθέης, Χαλανδρίου, Γέρακα, Κάντζας, Παιανίας, Κορωπίου, Μαρκοπούλου, Καλυβίων, Κερατέας και Θορικού θα κατέληγε στο Λαύριο, όπου θα συνδεόταν με τα μεταλλεία της Γαλλικής Εταιρείας. Μία δεκαετία αργότερα, το 1901 οι Σιδηρόδρομοι Αττικής συνήψαν συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο, για αναστολή της εξαγοράς του σιδηροδρόμου, με αντάλλαγμα την δημιουργία του Άλσους της Κηφισιάς, αλλά και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Για την κατασκευή του Άλσους επιλέχθηκε η περιοχή ανάμεσα στην πλατεία Πλατάνου και το σταθμό της ΚηφησιάςΚηφισιάς, η οποία ανήκε στον Κωνσταντινουπολίτη έμπορο Στέφανο Γεωργαντά. Ο σιδηρόδρομος διέθετε εκδρομική - βιομηχανική διακλάδωση μέχρι το Στροφύλι και από εκεί στο Διόνυσο. Η σιδηροδρομική γραμμή Κηφισιάς - Στροφυλίου - Διονύσου αποτελούσε προέκταση της γραμμής προς τα λατομεία της αγγλικής εταιρείας μαρμάρου GRECIAN MARBLES, 'Μάρμορ' LTD, στο Διόνυσο. Η γραμμή από το σταθμό της Κηφισιάς συνέχιζε βόρεια μέσω της οδού Στροφυλίου και διέσχιζε κάθετα με πασάγια τις οδούς Χαριλάπου Τρικούπη και Ελευθερίου Βενιζέλου. Μέσω της οδού Γεωργίου Παπανδρέου και Ρόδων, όπου διασταυρωνόταν με τη λεωφόρο Διονύσου και έφτανε στα λατομεία. Το Στροφύλι απέκτησε σιδηροδρομικό σταθμό, που αποτελούσε τον τερματικό σταθμό της γραμμής Πλατεία Λαυρίου - Στροφυλίου, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στο τριγωνικό οικόπεδο ανάμεσα στις οδούς Στρέιτ, Εμμανουήλ Μπενάκη και Στροφυλίου. Το 1938 ο ατμοκίνητος σιδηρόδρομος έπαψε να λειτουργεί. <ref>{{Cite web|url=https://www.trenotita.gr/images/the-beast-from-Kifissia.pdf.pdf|title=Το θηρίο της Κηφισιάς|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
Πολλές ιστορικές προσωπικότητες μεταξύ των οποίων ο [[Παύλος Μελάς]], η [[Πηνελόπη Δέλτα]], ο [[Στέφανος Στρέιτ]], ο [[Εμμανουήλ Μπενάκης]], ο Ιωάννης [[Οικογένεια Πεσμαζόγλου|Πεσμαζόγλου]], έχτισαν τα σπίτια τους στο Στροφύλι, και τώρα κάποια από αυτά λειτουργούν ως μουσειακοί χώροι.