Καλό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: 250px|μικρογραφία|Στις περισσότερες θρησκείες, οι άγγελοι θεωρούνται καλά όντα Η έννοια του καλού δηλώνει τη συμπεριφορά που πρέπει να προτιμάται όταν τίθεται η επιλογή μεταξύ πιθανών ενεργειών. Το καλό θεωρείται γενικά το αντίθετο τ... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
Η αίσθηση της ηθικής κρίσης και η διάκριση "σωστό και λάθος, καλό και κακό" είναι καθολικά.<ref>[[Donald Brown (anthropologist)|Donald Brown]] (1991) ''Human Universals''. Philadelphia, [[Temple University Press]] ([http://condor.depaul.edu/~mfiddler/hyphen/humunivers.htm online summary])</ref>
Αν και η ιστορία της προέλευσης της χρήσης της τσικιτιτας λα κονσιεντες έννοιας και της έννοιας του «καλού» είναι ποικίλη, οι αξιοσημείωτες συζητήσεις του [[Πλάτων|Πλάτωνος]] και του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλους]] σχετικά με αυτό το θέμα είχαν σημαντική ιστορική επίδραση. Οι πρώτες αναφορές που εμφανίζονται στο έργο του Πλάτωνα ''[[Πολιτεία του Πλάτωνα|Πολιτεία]]'' στη Μορφή του Καλού είναι στη συζήτηση μεταξύ [[Γλαύκων|Γλαύκωνος]] και [[Σωκράτης|Σωκράτους]] (454c – d). Μέσω της συνομιλίας μεταξύ Σωκράτους και Γλαύκωνος (508α -γ) Ο Πλάτων αναλογίζει τη μορφή του καλού με τον ήλιο όπως είναι αυτό που μας επιτρέπει να βλέπουμε τα πράγματα. Εδώ, ο Πλάτωνας περιγράφει πώς ο ήλιος επιτρέπει την όραση. Αλλά κάνει μια πολύ σημαντική διάκριση, "ο ήλιος δεν είναι όραση" αλλά είναι "η αιτία της όρασης ". Καθώς ο ήλιος είναι στην ορατή σφαίρα, η μορφή του Καλού είναι στο ευνόητο πεδίο.
==Παραπομπές==
| |||
