Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: O → Ο
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-==Πηγή== +== Πηγές ==).
Γραμμή 15:
 
== Μακεδονικό Ζήτημα ==
Η πρώτη Ελληνική αντίδραση στο εν θέματι ζήτημα πραγματοποιήθηκε μέσω δημοσίευσης στην εφημερίδα "Ελευθερία" στις 4.7.1945 με τίτλο "Μακεδονία του Αιγαίου" από τον Θεοφύλακτο Φ. Παπακωνσταντίνου, δημοσιογράφο και μετέπειτα αρχισυντάκτη της εφημερίδας. Έγραψε συνολικά 36 άρθρα (29 στην "Ελευθερία", 2 στις "Εικόνες", 2 στη "Μεσημβρινή", 1 στη "Μακεδονία" και 2 στην "Ακρόπολη") κατά τις προσεχείς 10ετίες, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση από τις διαδοχικές Ελληνικές Κυβερνήσεις.
 
Αναλυτικότερα, 7 μήνες προτού η Γιουγκοσλαβία ανακηρυχθεί "Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία" (31.1.1946) με 6 "ομόσπονδες λαϊκές δημοκρατίες", μεταξύ των οποίων και η "Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας" με πρωτεύουσα τα Σκόπια, άρχισε να καλλιεργεί τη θεωρία ότι υπάρχει ξεχωριστή "μακεδονική εθνότητα" που ένα τμήμα της στενάζει υπό τον Ελληνικό ζυγό. Η θεωρία διατυπώθηκε πρώτη φορά, ολοκληρωμένη στις 21.6.1945 με ένα άρθρο της "Μπόρμπα" (επισήμου οργάνου του Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας) με τίτλο "Η Μακεδονία του Αιγαίου". Στο άρθρο αυτό υποστηρίζονταν τα εξής: Μακεδονία του Αιγαίου είναι η Μακεδονία που κατέχεται από την Ελλάδα, μαζί με τη Χαλκιδική που γεωγραφικώς ανήκει στη Μακεδονία του Αιγαίου, αλλά από εθνολογική άποψη στην Ελλάδα. Η Μακεδονία του Αιγαίου κατοικήθηκε τον 7ο μ.Χ. αιώνα από τους Σλάβους και παρέμειναν το επικρατούν στοιχείο και σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι που οι Φαναριώτες άρχισαν να κάνουν εποικισμό Ελλήνων ενώ οι τελευταίοι έχουν προβεί σε εγκλήματα σε βάρος των ¨Μακεδόνων του Αιγαίου", οι Έλληνες προσπαθούν με θηριώδεις μεθόδους να εξελληνίσουν τη σλάβικη αυτή περιοχή κοκ.
Γραμμή 22:
 
== Πολιτική ανάμειξη και ΕΣΗΕΑ ==
Το 1967 ύστερα από έγγραφη έκκληση της Ε.Σ.Η.Ε.Α., διετέλεσε υφυπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως με σκοπό την επίλυση των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων του ασφαλιστικού ταμείου των συντακτών, το οποίο ευρισκόταν υπό πλήρη κατάρρευση. Τα οικονομικά προβλήματα του ταμείου λύθηκαν με τον ισχύοντα μέχρι σήμερα Α.Ν. 248/1967 (ίδρυση Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. και Ταμείου Υγείας, επίλυση οικονομικών προβλημάτων δημοσιογράφων, εφαρμογή αγγελιόσημου, ανάκτηση πωληθέντος μεγάρου δημοσιογράφων κ.ά.) που συνέταξε ο ίδιος. Ως "δείγμα ευγνωμοσύνης" προς το πρόσωπό του, η Ε.Σ.Η.Ε.Α. αποφάσισε την οριστική διαγραφή του απ΄ αυτήν, διαγραφή η οποία τελικά ανεκλήθη. Επιπροσθέτως, ο Θ. Φ. Παπακωνσταντίνου, πάλεψε για την άρση της λογοκρισίας του τύπου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Η λογοκρισία καταργήθηκε αργότερα αλλά προ της παραιτήσεώς του. Στη συνέχεια διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας (1967-1969). Υπέβαλε την παραίτησή του στις 5.4.1969, η οποία έγινε δεκτή στις 18.6.1969, όταν είχε πια αντιληφθεί ότι θα καθυστερούσε η διενέργεια εκλογών για τις οποίες πίεζε φορτικά τον Γ. Παπαδόπουλο. Στη συνέχεια, 5 νέες προτάσεις για υπουργεία και οφφίκια απορρίπτονται εκ μέρους του.
 
[[Αρχείο:Έκκληση ΕΣΗΕΑ.jpg|κέντρο|μικρογραφία|εναλλ.=|πλαίσιο|220x220εσ]]
[[Αρχείο:Ευχαριστήριο ψήφισμα.jpg|κέντρο|μικρογραφία]]
 
== Η συγγραφή της Πολιτικής Αγωγής ==
Το 1970 συνέγραψε την "Πολιτική Αγωγή", έργο που αναλύει και υπερασπίζεται με θέρμη τη δημοκρατία και επικρίνει εντόνως τον ολοκληρωτισμό. Αποτελεί συστηματική προσπάθεια έξαρσης του δημοκρατικού τρόπου ζωής και των πλεονεκτημάτων του και διαφώτισης του λαού περί της απειλής του ολοκληρωτισμού. Το βιβλίο αυτό επικρίθηκε από την εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» στις 21.6.70 ως υπερβολικά δημοκρατικό και εξιδανικεύον την Δημοκρατία (!!;).
 
Γραμμή 60:
18. Η ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, Αθήνα 1988
 
== Τιμητικές Διακρίσεις ==
 
Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο του "Ανατομία της Επαναστάσεως", με το Σταυρό των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικα, με το Μεγαλόσταυρο του Παναγίου Τάφου, με τον Τίμιο Σταυρό Α' Τάξεως του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας και με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος Γεωργίου Α'. Έχει επίσης αναγνωριστεί με δίπλωμα η αντιστασιακή του δράση κατά την Κατοχή.
 
== Παραπομπές ==
<references />
==Πηγή Πηγές ==
* https://web.archive.org/web/20160213151210/http://theofilaktos-papaconstantinou.blogspot.gr/
* https://web.archive.org/web/20140224011347/http://www.greece.org/main/index.php?option=com_content&view=article&id=129&Itemid=134
*
* Μελέτης Μελετόπουλος, Η Δικτατορία των συνταγματαρχών. Κοινωνία, Ιδεολογία, Οικονομία, εκδ.Παπαζήσης, Αθήνα, 1996, σελ.200-211
{{authority control}}<nowiki>http://anemi.lib.uoc.gr/search/?search_type=simple&display_mode=overview&stored_cclquery=creator=(%CE%98%CE%B5%CE%BF%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%82,)&rss=0&number=10&keep_number=10&offset=1%5Bνεκρός+σύνδεσμος%5D</nowiki>