Γιασάντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Thdsoul (συζήτηση | συνεισφορές)
μ "ενιάλιου" σε "ενάλιου"
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-==Πηγή== +== Πηγές ==).
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
 
[[ImageΑρχείο:Yassiada 1.jpg|thumbμικρογραφία|rightδεξιά|300px|Η νήσος Πλάτη (''Yassıada'')]]
[[FileΑρχείο:Yassıada location.svg|rightδεξιά|300px|thumbμικρογραφία|Χάρτης του νησιού στη προποντίδα]]
Η '''Πλάτη''' ([[τουρκική γλώσσα|τουρκ.]] ''Yassıada'') είναι ένα από τα ακατοίκητα βραχονήσια του συμπλέγματος των [[Πριγκηπονήσια|Πριγκηπονήσων]] της [[Προποντίδα]]ς. Έχει έκταση μόλις 0,05 τ.χλμ. Βρίσκεται σε απόσταση τριών περίπου ναυτικών μιλίων από την [[Πρώτη (νήσος)|Πρώτη]] και την [[Αντιγόνη (νήσος)|Αντιγόνη]].
 
== Το όνομα ==
 
Το όνομα του νησιού είναι πολύ παλαιό, αφού στα βυζαντινά χρονικά αναφέρεται είτε ως ''"νήσος Πλάτη"'' είτε ως ''"Πλατεία νήσος"''. Το οφείλει στο πλατύ σχήμα της σε αντίθεση με την κοντινή ''"Οξεία"'' ή [[Οξειά (νήσος)|Οξειά]].
 
Το τουρκικό όνομά της είναι ''Yassıada''.
 
== Ιστορικές αναφορές ==
 
Η '''Πλάτη''' αναφέρεται από τα χρόνια της [[εικονομαχία]]ς. Πριν από τα μισά του 9ου αιώνα ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης|πατριάρχης]] [[Πατριάρχης Ιγνάτιος|Ιγνάτιος]] έκτισε στο μέσο του νησιού επιβλητικό μοναστήρι, τα ερείπια του οποίου σώζονταν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Στο κοινόβιο αυτό εμόνασαν πλήθος ασκητών και αναχωρητών, υπό την πρόνοια του Ιγνατίου, που ήταν βασιλόπαις και είχε την οικονομική δύναμη να το συντηρεί.
 
Το καθολικό της μονής ήταν αφιερωμένο στους Αγ. Τεσσαράκοντα μάρτυρες, ενώ υπήρχε και ναός της Θεοτόκου. Στη μονή αναφέρονται πολλοί [[Βυζαντινή ιστοριογραφία|βυζαντινοί συγγραφείς]], όπως: [[Θεοφάνης Ομολογητής|Θεοφάνης]], [[Γεώργιος Μοναχός]], [[Γεώργιος Κεδρηνός]], [[Ιωάννης Ζωναράς]], [[Γεώργιος Φραντζής]], [[Γεώργιος Παχυμέρης]] κ.ά.
 
Το [[860]] η μονή δέχτηκε την επιδρομή των [[Ρως]]. Αλλά συνέχισε να λειτουργεί. Βρισκόταν σε ακμή την εποχή των [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνών]] και λειτουργούσε στα χρόνια των [[Δυναστεία Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]]. Στα σωζόμενα υπόγεια κτίσματα, κατά το μεσαίωνα φυλακίστηκαν πολλοί επιφανείς άρχοντες της [[Κωνσταντινούπολη]]ς, κυρίως στασιαστές. Μετά την [[Άλωση]] δεν αναφέρεται. Ελάχιστα ερείπια σώζονται σήμερα.
 
Μετά τον 15ο αιώνα το νησί απόμεινε ακατοίκητο και οι περιηγητές δεν είχαν λόγο να το επισκεφτούν. Το 17ο αιώνα εκτοπίστηκαν εδώ [[Χίος|Χιώτες]], οι οποίοι καλλιέργησαν αγριόχορτα και κρεμμύδες για να τραφούν, πριν τελικά μεταφερθούν στην [[Αντιγόνη (νήσος)|Αντιγόνη]]. Τα υπολείμματα των καλλιεργειών αυτών βρήκε ο [[Άγγλοι|Άγγλος]] ιερέας Robert Walsh το 1821 που περπάτησε στο νησί.
Γραμμή 25:
Τα επόμενα χρόνια στα χαλάσματα έμενε ο [[Έλληνας]] ψαράς Βασίλης με τα σκυλιά του, που αναλάμβανε να προσέχει τα αμνοερίφια όσων τα έφερναν στο νησί για βοσκή. Ώσπου τον σκότωσαν κάποιοι ληστές [[Λαζοί]].
 
== Νεότερη περίοδος ==
 
Από το 1947 η νησίδα περιήλθε στην ιδοκτησία του τουρκικού ναυτικού που τη μετέτρεψε σε βάση. Χρησιμοποίησε μέρος των υπαρχόντων κτισμάτων αλλά έκτισε και νέα κτίρια.
Γραμμή 33:
Από το 1993 τα κτίρια της ναυτικής βάσης έχουν εγκαταλειφθεί και έχουν παραχωρηθεί στο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης για τη μελέτη του ενάλιου πλούτου. Ακόμα δεν έχουν αξιοποιηθεί.
 
==Πηγή Πηγές ==
 
* '''Ακύλα Μήλλα''', "Πριγκηπόνησα", εκδ. ΤΑ ΝΕΑ, 2008.