Μιλτιάδης Ιατρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Έλληνες πρωταγωνιστές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου; προστέθηκε η Κατηγορία:Έλληνες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (με το HotCat) |
μ Ρομπότ: Αφαίρεση από την Ηλείοι αγωνιστές. |
||
Γραμμή 12:
|παρατσούκλι =
|εθνικότητα = Ελληνική
|χώρα υπηρεσίας = [[
|κλάδος = [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Βασιλικό Ναυτικό (ΒΝ)]] και εμπορικό ναυτικό 1952 - 1958
|όπλο =
|σώμα =
|εν ενεργεία = 1921 - 1952
|βαθμός = [[
|αριθμός υπηρεσίας =
|μονάδες =
Γραμμή 29:
Γεννήθηκε στο [[Σοφικό Κορινθίας]],<ref name=":0">{{Cite web|url=http://www.laskaridisfoundation.org/meros-tou-archiou-tou-kiverniti-tou-ipovrichiou-papanikolis-miltou-iatridi/|title=Μέρος του αρχείου του Κυβερνήτη του υποβρυχίου «Παπανικολής» Μίλτου Ιατρίδη|ημερομηνία=2018-02-13|website=Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη|language=el|accessdate=2019-02-23}}</ref> τον τόπο καταγωγής της μητέρας του, Σοφίας. Ο πατέρας του, Βασίλειος Ιατρίδης, καταγόταν απ' τον Πύργο Ηλείας και ασκούσε το επάγγελμα του επιθεωρητή της Μέσης Εκπαίδευσης. Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του, ο Μ. Ιατρίδης εισήλθε το 1921 στη Στρατιωτική Σχολή των Ναυτικών Δοκίμων και αποφοίτησε ως μάχιμος σημαιοφόρος στις 26 Ιανουαρίου 1926.<ref name=":0" /> Από τότε υπηρέτησε κυρίως στα υποβρύχια. Δεκατρία χρόνια αργότερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1939, προβιβάστηκε στο βαθμό του πλωτάρχη. Από τη θέση αυτή και με τη συνακόλουθη ανάληψη του αξιώματος του κυβερνήτη του, γηραιού τότε, υποβρυχίου «Παπανικολής», συνέβαλε τα μέγιστα στον αγώνα εναντίον του Άξονα.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1940, το υποβρύχιο «Παπανικολής» επιτέθηκε εναντίον μεγάλης ιταλικής νηοπομπής στην Αδριατική Θάλασσα και κατόρθωσε να βυθίσει στα Στενά του Οτράντο τρία ιταλικά οπλιταγωγά, συνολικού βάρους 25.000 τόνων, που μετέφεραν όπλα, πολεμοφόδια και εν γένει πολεμικό υλικό στα παράλια της Αλβανίας, για να ενισχυθούν οι ιταλικές μονάδες που προσπαθούσαν να νικήσουν τους Έλληνες. Για το κατόρθωμά του αυτό, ο κυβερνήτης Μ. Ιατρίδης προβιβάστηκε άμεσα σε αντιπλοίαρχο επ' ανδραγαθία και του απονεμήθηκε το «Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας», στις 30 Δεκεμβρίου 1940.<ref name=":0" />
Μετά την Απελευθέρωση διετέλεσε Διοικητής Αρχιπελάγους (1944-1945), Διοικητής Στολίσκου Βορείου Αιγαίου (1947), καθώς και Διοικητής της Ναυτικής Ακαδημίας (1948). Κατά τα έτη 1950-1951, επιστάτησε στις επισκευές του ιταλικού καταδρομικού «Ευγένιος της Σαβοΐας», που είχε δοθεί, τότε, στην Ελλάδα ως πολεμική αποζημίωση και μετονομάστηκε «Έλλη».
Γραμμή 37:
== Παραπομπές ==
<references />
[[Κατηγορία:Έλληνες αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού|Ι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου|Ι]]
[[Κατηγορία:Χρυσό Αριστείο Ανδρείας]]
| |||