Systemd: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mpaglamas (συζήτηση | συνεισφορές)
Αρχική δημοσίευση, θα προσθέσω πολλά παραπάνω.
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 16:39, 10 Νοεμβρίου 2021

Το systemd (προφέρεται σαν System D) είναι το πιο διαδεδομένο σύστημα εκκίνησης και διαχείρισης διεργασιών σε λειτουργικά συστήματα Linux.

Systemd
Στιγμιότυπο του systemd στο τερματικό του Fedora 17.
Γενικά
ΔημιουργοίLennart Poettering
Ημερ. Δημιουργίας30 Μάρτιος 2010
Είδοςδιαχειριστής διεργασιών, λογισμικό συστήματος, ελεύθερο λογισμικό, δυνατότητα λογισμικού
Διανομή
Έκδοση255 (6 Δεκέμβριος 2023)[1]
ΛειτουργικάLinux
Ανάπτυξη
Υπευθ. ανάπτυξηςLennart Poettering,[2] Kay Sievers,[2] Harald Hoyer
ΤύποςΣύστημα Εκκίνησης και Διαχείρισης Διεργασιών
Γραμμένο σεC
ΚατάστασηΕνεργό
Άδεια χρήσηςLGPLv2.1+[1]
Σύνδεσμοι
Επίσημος ιστότοπος
https://systemd.io/
Αποθετήριο κώδικα
https://github.com/systemd/systemd

Η σταδιακή υιοθέτηση του systemd σαν το προεπιλεγμένο ή και το μόνο σύστημα εκκίνησης και διαχείρισης διεργασιών στις περισσότερες διανομές Linux άρχισε μια πολύ μεγάλη συζήτηση στην κοινότητα των χρηστών των διανομών, καθώς αρκετοί χρήστες διαφωνούν με την φιλοσοφία, τους τρόπους λειτουργίας ή/και τη διαχείριση του εγχειρήματος.

Ιστορία

Το systemd προέκυψε το 2010 όταν ο Lennart Poettering[3] , τότε υπάλληλοι της Red Hat, άρχισαν να αναπτύσσουν το systemd με σκοπό να αντιμετωπίσουν διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονταν στα τότε συστήματα εκκίνησης σε διανομές Linux. Κάποια από αυτά τα προβλήματα ήταν η έλλειψη παραλληλισμού και απλού συστήματος διαχείρισης εξαρτώμενων πακέτων λογισμικού, όπως και η κεντρική διαχείριση των προγραμμάτων που αρχίζουν την εκτέλεση τους κατά την εκκίνηση του υπολογιστή.

Το σύστημα υιοθετήθηκε από διανομές Linux σχετικά γρήγορα. Μόλις από το 2011, η διανομή Fedora υιοθέτησε το systemd ως το προεπιλεγμένο πρόγραμμα εκκίνησης, αντικαθιστώντας το παλαιότερο SysVinit[4]. Ένα χρόνο μετά την δημιουργία του, το systemd υποστήριζε μεταξύ άλλων την εκκίνηση και το σταμάτημα εφαρμογών μέσω Dbus[5], την επαναφορά προηγούμενων καταστάσεων συστήματος, την παρακολούθηση διεργασιών μέσω των cgroups του πυρήνα Linux, τον ορισμό εξειδικευμένων τοποθεσιών στο σύστημα για πρόσθεση και αφαίρεση υλικού (mounting και unmounting) και την λογική διαχείρισης εργασιών και προγραμμάτων με ένα σκεπτικό αλληλοεξαρτήσεων, κάτι που βοηθούσε στον έλεγχο του συστήματος κεντροποιημένα. Μάλιστα, το systemd ήταν συμβατό τα σενάρια SysV και άμεσα αντικαταστήσιμο με το SysVinit, καθώς λίγες αλλαγές έπρεπε να γίνουν από τους χρήστες για την μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο[6].

Μετά από την Fedora, η επόμενη διανομή η οποία υιοθέτησε το systemd ήταν η Arch Linux το 2012[7], από το SysVinit ξανά, με παρόμοια δικαιολόγηση για την μεταφορά.

Επόμενη ήταν η Debian GNU/Linux το 2014. Αυτή η αλλαγή στην Debian ήταν ίσως από της πιο διασπαστικές[8][9] και πολυσυζητημένες[10][11] αλλαγές, όχι μόνο στην κοινότητα της διανομής[12], αλλά και στην γενικότερη κοινότητα Linux. Οι επιλογές ήταν κυρίως ανάμεσα στο προαναφερθέν SysVinit, το Upstart, το OpenRC. Από αυτά επικράτησε τελικά το systemd. Αναφέρθηκε ότι πολλές διανομές όπως Arch Linux, Fedora, Mageia και OpenSUSE είχαν ήδη υιοθετήσει το systemd και αυτό γινόταν το πρότυπο της βιομηχανίας γρήγορα. Αποφασίστηκε δηλαδή ότι η γενικότερη κοινότητα είχε αρχίσει να περιμένει λειτουργείες που προσέφερε το systemd ως κάτι βασικό για ένα λειτουργικό σύστημα. Επίσης, τονίσθηκε ότι για την χρήση που αποσκοπεί η Debian, που είναι κυρίως προσωπικοί υπολογιστές και δευτερευώντος διακομηστές, το systemd προσέφερε στον μέσο χρήστη καλύτερη εμπειρία και αρκετό έλεγχο, χωρίς ταυτόχρονα να απαιτέι υπερβολικό χρόνο εκμάθησης.

Αναφορές

  1. «[systemd-devel] systemd 255 released». 6 Δεκέμβριος 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκέμβριος 2023. 
  2. 2,0 2,1 «README - systemd/systemd - System and Session Manager» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Νοέμβριος 2018. 
  3. «README - systemd/systemd - System and Session Manager». cgit.freedesktop.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  4. «F15 one page release notes - Fedora Project Wiki». fedoraproject.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  5. «dbus». www.freedesktop.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  6. «SysVinit to Systemd Cheatsheet - Fedora Project Wiki». fedoraproject.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  7. «Arch Linux - News: systemd is now the default on new installations». archlinux.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  8. «Debian Still Debating Systemd vs. Upstart Init System - Phoronix». www.phoronix.com. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  9. «systemd, 10 years later: a historical and technical retrospective». blog.darknedgy.net. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  10. «Which init system for Debian? [LWN.net]». lwn.net. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  11. «Systemd as tragedy [LWN.net]». lwn.net. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021. 
  12. «Debate/initsystem - Debian Wiki». wiki.debian.org. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2021.