Ιστορία

:Στη διάρκεια όλων των προαναφερόμενων εξελίξεων, το ΚΚΕ βιώνει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του που και την τροφοδοτεί η κρίση και τελικά η οδυνηρή ήττα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, με επίκεντρο τις σοσιαλιστικές χώρες και την ΕΣΣΔ. Αρχικά, η κρίση στο ΚΚΕ εμφανίζεται από τα «αριστερά» και κυρίως στην ΚΝΕ και εδράζεται στην ανοιχτή διαφωνία αναφορικά με την πολιτική συμμαχιών του Κόμματος, όπως αυτή εγκρίθηκε από το 12ο Συνέδριο, αλλά και όπως εκφραζόταν νωρίτερα με την πολιτική της συμπαράταξης των δυνάμεων της Αριστεράς. Το πρόβλημα φαίνεται ακόμη πιο καθαρά στο 5ο Συνέδριο της ΚΝΕ το 1988, ενώ μετά την ανακοίνωση του κοινού Πορίσματος ΚΚΕ - ΕΑΡ και τη δρομολόγηση της συγκρότησης του Συνασπισμού, ο φραξιονισμός στις γραμμές της ΚΝΕ κυρίως - και εν μέρει του Κόμματος - διεξάγεται χωρίς προσχήματα. Η κατάσταση αυτή οδήγησε τελικά στη διάσπαση της ΚΝΕ, το Φθινόπωρο του 1989, ενώ την ίδια περίπου περίοδο καθαιρέθηκαν, διαγράφηκαν ή αποχώρησαν από το ΚΚΕ συνολικά, τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ 15 τον αριθμό. Επίσης, αποχώρησε και πήγε μαζί τους ο εκλεγμένος Ευρωβουλευτής Δ. Δεσύλλας.''