Ρουχολάχ Χομεϊνί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Χειροκίνητη αναστροφή |
||
Γραμμή 2:
Ο [[Αγιατολάχ]] '''Ρουχολάχ Μουσαβί Χομεϊνί''' (πραγματικό όνομα: '''Ρουχολάχ Μουσαβί''', [[24 Σεπτεμβρίου]] [[1902]] - [[3 Ιουνίου]] [[1989]]) ήταν θρησκευτικός και πολιτικός ηγέτης του [[Ιράν]] από το 1979 ως το 1989. Υπήρξε μια από τις κινητήριες δυνάμεις της [[ιρανική επανάσταση|ιρανικής επανάστασης]] του 1979, με την οποία ανατράπηκε το προϋπάρχον καθεστώς και ο βασιλιάς (σάχης) της χώρας, [[Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί]], αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από το Ιράν.
Γεννήθηκε στο χωριό Χομέιν, του οποίου το όνομα υιοθέτησε ως επώνυμο. Ακολούθησε θρησκευτικές σπουδές στο [[Αράκ]] και στο [[Κουμ]]. Η φήμη του εξαπλώθηκε και απέκτησε οπαδούς μέσα από τα κηρύγματά του πάνω στα ζητήματα των [[Ισλάμ|ισλαμικών]] αξιών, επικρίνοντας παράλληλα το καθεστώς της δυναστείας των [[Παχλαβί]] για την απομάκρυνσή του από τις αρχές του [[ισλαμικός νόμος|ισλαμικού νόμου]]. Το 1963 συνελήφθη και εξορίστηκε τον επόμενο χρόνο. Πρώτος σταθμός του υπήρξε η πόλη Αλ-Νατζάφ του [[Ιράκ]]. Ο ηγέτης του Ιράκ, [[Σαντάμ
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αγιατολάχ Χομεϊνί οι σχέσεις του Ιράν με τον [[δυτικός κόσμος|δυτικό κόσμο]] επιδεινώθηκαν. Το Νοέμβριο του 1979 πραγματοποιήθηκε επίθεση κατά της πρεσβείας των [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών]] στην [[Τεχεράνη]], γεγονός που οδήγησε στη διπλωματική [[κρίση των ομήρων (Ιράν)|κρίση των ομήρων]] με τις ΗΠΑ. Από το 1980, το Ιράν βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με το γειτονικό [[Ιράκ]], για δέκα έτη (1980-90). Ο Χομεϊνί αρνήθηκε μια ειρηνική λύση επιλέγοντας να παρατείνει τον πόλεμο ελπίζοντας στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν<ref>"Ruhollah Khomeini". ''Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online.'' Encyclopædia Britannica Inc., 2012. Web. 10 May. 2012 <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/316812/Ruhollah-Khomeini></ref>, ενώ παράλληλα αξιοποίησε πολιτικά το γεγονός του πολέμου με σκοπό να τονώσει το αίσθημα εθνικής ενότητας<ref>Lorentz, J.H. (2007). Historical Dictionary of Iran. The Scarecrow Press, β' εκδ., σελ. 175</ref>.
|