Λύρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετεξέλιξη της [[Βυζαντινή λύρα|Βυζαντινής λύρας]] με δοξάρι (lura) είναι οι σύγχρονες αχλαδόσχημες και φιαλόσχημες λύρες που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιοχές των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και παίζονται με δοξάρι. Ακουστικά, έχουν κάποια ομοιότητα με το [[βιολί]]. Διαφορετικός όμως είναι ο τρόπος που κρατείται η λύρα, καθώς δεν ακουμπάει το σκάφος της στον λαιμό/κάτω γνάθο του οργανοπαίκτη όπως το βιολί αλλά ακουμπάει συνήθως στο γόνατο του όταν είναι καθιστός, ή στηρίζεται στην κοιλιακή χώρα όταν είναι όρθιος. Στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται κυρίως στην Κρήτη ([[κρητική λύρα]], αχλαδόσχημη), τα Δωδεκάνησα, (ιδιαίτερα στη Κάσο και την Κάρπαθο, ενώ στη Ρόδο παιζόταν μέχρι την δεκαετία του '60, για να επανεμφανιστεί πρόσφατα χάρη στην παρουσία του Ροδίτη Γιάννη Κλαδάκη), αλλά και στην βόρεια Ελλάδα. Οι Έλληνες της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] είχαν την [[πολίτικη λύρα]] (αχλαδόσχημη) και τέλος οι [[Πόντιοι]] χρησιμοποιούν τη φιαλόσχημη λύρα που λέγεται ''κεμεντζές'', ή [[ποντιακή λύρα]]. Η θρακική λύρα ανήκει στην οικογένεια της αχλαδόσχημης λύρας και μαζί με την μακεδονική αποτελούν τις παλαιότερες των βροντόφωνων λυρων που συναντούνται σήμερα στη χώρα μας. Η θρακική λύρα μαζί με την θρακική γκάιντα αποτελούν την παλαιά θρακική ζυγιά.